Missale Romanum 1957 - IN QUADRAGESIMA


SABBATO

POST DOMINICAM IV

IN QUADRAGESIMA

Simplex


Statio ad S. Nicolaum in Carcere



Introitus Isai. 55, 1
SITIÉNTES, veníte ad aquas, dicit Dóminus: et qui non habétis prétium, veníte, et bíbite cum laetítia. Ps. 77, 1 Atténdite, pópule meus, legem meam: inclináte aurem vestram in verba oris mei. V/. Glória Patri.


Oratio


FIAT, Dómine, quaésumus, per grátiam tuam fructuósus nostrae devotiónis afféctus: quia tunc nobis próderunt suscépta jejúnia, si tuae sint plácita pietáti. Per Dóminum.

Orationes pro diversitate Temporum assignatae, ut supra. (Vide post benedictionem cinerum.)


Léctio Isaíae Prophétae.

Isai. 49, 8-15


HAEC dicit Dóminus: In témpore plácito exaudívi te, et in die salútis auxiliátus sum tui: et servávi te, et dedi te in foedus pópuli, ut suscitáres terram, et possidéres hereditátes dissipátas: ut díceres his, qui vincti sunt: Exíte: et his, qui in ténebris: Revelámini. Super vias pascéntur, et in ómnibus planis páscua eórum. Non esúrient, neque sítient, et non percútiet eos aestus et sol: quia miserátor eórum reget eos, et ad fontes aquárum potábit eos. Et ponam omnes montes meos in viam, et sémitae meae exaltabúntur. Ecce isti de longe vénient, et ecce illi ab aquilóne et mari, et isti de terra austráli. Laudáte, caeli, et exsúlta, terra, jubiláte, montes, laudem: quia consolátus est Dóminus pópulum suum, et páuperum suórum miserébitur. Et dixit Sion: Derelíquit me Dóminus, et Dóminus oblítus est mei. Numquid oblivísci potest múlier infántem suum, ut non misereátur fílio úteri sui ? et si illa oblíta fúerit, ego tamen non oblivíscar tui, dicit Dóminus omnípotens.


Graduale Ps. 9, 14 et 1-2 Tibi, Dómine, derelíctus est pauper: pupíllo tu eris adjútor. V/. Ut quid, Dómine, recessísti longe, déspicis in opportunitátibus, in tribulatióne ? dum supérbit ímpius, incénditur pauper.


+ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Joánnem.

Joann. 8, 12-20


IN témpore: Locútus est Jesus turbis Judaeórum, dicens: Ego sum lux mundi: qui séquitur me, non ámbulat in ténebris, sed habébit lumen vitae. Dixérunt ergo ei pharisaéi: Tu de te ipso testimónium pérhibes: testimónium tuum non est verum. Respóndit Jesus, et dixit eis: Et si ego testimónium perhíbeo de meípso, verum est testimónium meum: quia scio unde veni, et quo vado: vos autem nescítis unde vénio, aut quo vado. Vos secúndum carnem judicátis: ego non júdico quemquam: et si júdico ego, judícium meum verum est, quia solus non sum: sed ego, et qui misit me, Pater. Et in lege vestra scriptum est, quia duórum hóminum testimónium verum est. Ego sum, qui testimónium perhíbeo de meípso: et testimónium pérhibet de me, qui misit me, Pater. Dicébant ergo ei: Ubi est Pater tuus ? Respóndit Jesus: Neque me scitis, neque Patrem meum: si me scirétis, fórsitan et Patrem meum scirétis. Haec verba locútus est Jesus in gazophylácio, docens in templo: et nemo apprehéndit eum, quia necdum vénerat hora ejus.


Offertorium Ps. 17, 3 Factus est Dóminus firmaméntum meum, et refúgium meum, et liberátor meus: et sperábo in eum.


Secreta


OBLATIÓNIBUS nostris, quaésumus, Dómine, placáre suscéptis: et ad te nostras étiam rebélles compélle propítius voluntátes. Per Dóminum.


Praefatio de Quadragesima.


Communio Ps. 22, 1-2 Dóminus regit me, et nihil mihi déerit: in loco páscuae ibi me collocávit: super aquam refectiónis educávit me.


Postcommunio


TUA nos, quaésumus, Dómine, sancta puríficent: et operatióne sua tibi plácitos esse perfíciant. Per Dóminum.

Super populum: Orémus. Humiliáte cápita vestra Deo.

Oratio


DEUS, qui sperántibus in te miseréri pótius éligis, quam irásci: da nobis digne flere mala, quae fécimus ; ut tuae consolatiónis grátiam inveníre mereámur. Per Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum: Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti Deus: per ómnia saécula saeculórum.


* Expleta Missa, ante Vesperas, cooperiuntur Cruces et Imagines per ecclesiam ; quae coopertae manent, Cruces quidem usque ad expletam per Celebrantem Crucis adorationem in Feria VI Parasceves, Imagines vero usque ad intonatum Hymnum Angelicum in Sabbato sancto.




DOMINICA DE PASSIONE

I classis Semiduplex



* Ab hac Dominica usque ad Feriam V in Cena Domini inclusive, in Missis de Tempore non dicitur Psalmus Júdica ante Confessionem, neque Glória Patri ad Introitum et post Psalmum Lavábo.


Statio ad S. Petrum



Introitus Ps. 42, 1-2
JÚDICA me, Deus, et discérne causam meam de gente non sancta: ab hómine iníquo, et dolóso éripe me: quia tu es Deus meus, et fortitúdo mea. Ps. ibid., 3 Emítte lucem tuam, et veritátem tuam: ipsa me deduxérunt, et adduxérunt in montem sanctum tuum, et in tabernácula tua. Júdica me.


Oratio


QUSUMUS, omnípotens Deus, famíliam tuam propítius réspice: ut, te largiénte, regátur in córpore: et, te servánte, custodiátur in mente. Per Dóminum.

* Ab hac die usque ad Sabbatum in Albis inclusive, Oratio pro Temporum diversitate assignata erit 2a contra persecutores Ecclesiae, vel pro Papa Tabula Orationum.
Non dicitur tertia Oratio.


Léctio Epístolae beáti Pauli Apóstoli ad Hebraéos.

Hebr. 9, 11-15


FRATRES: Christus assístens póntifex futurórum bonórum, per ámplius et perféctius tabernáculum non manufáctum, id est, non hujus creatiónis: neque per sánguinem hircórum aut vitulórum, sed per próprium sánguinem introívit semel in Sancta, aetérna redemptióne invénta. Si enim sanguis hircórum et taurórum, et cinis vítulae aspérsus, inquinátos sanctíficat ad emundatiónem carnis ; quanto magis sanguis Christi, qui per Spíritum Sanctum semetípsum óbtulit immaculátum Deo, emundábit consciéntiam nostram ab opéribus mórtuis, ad serviéndum Deo vivénti ? Et ídeo novi testaménti mediátor est: ut morte intercedénte, in redemptiónem eárum praevaricatiónum, quae erant sub prióri testaménto, repromissiónem accípiant, qui vocáti sunt, aetérnae haereditátis, in Christo Jesu Dómino nostro.


Graduale Ps. 142, 9 et 10 Eripe me, Dómine, de inimícis meis: doce me fácere voluntátem tuam. V/. Ps. 17, 48-49 Liberátor meus, Dómine, de géntibus iracúndis: ab insurgéntibus in me exaltábis me: a viro iníquo erípies me.
Tractus Ps. 128, 1-4 Saepe expugnavérunt me a juventúte mea. V/. Dicat nunc Israël: saepe expugnavérunt me a juventúte mea. V/. Etenim non potuérunt mihi: supra dorsum meum fabricavérunt peccatóres. V/. Prolongavérunt iniquitátes suas: Dóminus justus concídit cervíces peccatórum.


+ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Joánnem.

Joann. 8, 46-59


IN illo témpore: Dicébat Jesus turbis Judaeórum: Quis ex vobis árguet me de peccáto ? Si veritátem dico vobis, quare non créditis mihi ? Qui ex Deo est, verba Dei audit. Proptérea vos non audítis, quia ex Deo non estis. Respondérunt ergo Judaéi, et dixérunt ei: Nonne bene dícimus nos, quia Samaritánus es tu, et daemónium habes ? Respóndit Jesus: Ego daemónium non hábeo, sed honorífico Patrem meum, et vos inhonorástis me. Ego autem non quaero glóriam meam: est qui quaerat, et júdicet. Amen, amen dico vobis: si quis sermónem meum serváverit, mortem non vidébit in aetérnum. Dixérunt ergo Judaéi: Nunc cognóvimus quia daemónium habes. Abraham mórtuus est, et prophétae: et tu dicis: Si quis sermónem meum serváverit, non gustábit mortem in aetérnum. Numquid tu major es patre nostro Abraham, qui mórtuus est ? et prophétae mórtui sunt. Quem teípsum facis ? Respóndit Jesus: Si ego glorífico meípsum, glória mea nihil est: est Pater meus, qui gloríficat me, quem vos dícitis quia Deus vester est, et non cognovístis eum: ego autem novi eum: et si díxero, quia non scio eum, ero símilis vobis, mendax. Sed scio eum, et sermónem ejus servo. Abraham pater vester exsultávit, ut vidéret diem meum: vidit, et gavísus est. Dixérunt ergo Judaéi ad eum: Quinquagínta annos nondum habes, et Abraham vidísti ? Dixit eis Jesus: Amen, amen dico vobis, ántequam Abraham fíeret, ego sum. Tulérunt ergo lápides, ut jácerent in eum: Jesus autem abscóndit se, et exívit de templo.


Credo.


Offertorium Ps. 110, 1 et 118, 17 et 107 Confitébor tibi, Dómine, in toto corde meo: retríbue servo tuo: vivam, et custódiam sermónes tuos: vivífica me secúndum verbum tuum, Dómine.


Secreta


HAEC múnera, quaésumus, Dómine, et víncula nostrae pravitátis absólvant, et tuae nobis misericórdiae dona concílient. Per Dóminum.


* Praefatio de Cruce ; quae dicitur usque ad Feriam V in Cena Domini inclusive, juxta Rubricas.


Communio 1 Cor. 11, 24 et 25 Hoc corpus, quod pro vobis tradétur: hic calix novi testaménti est in meo sánguine, dicit Dóminus: hoc fácite, quotiescúmque súmitis, in meam commemoratiónem.


Postcommunio


ADÉSTO nobis, Dómine Deus noster: et quos tuis mystériis recreásti, perpétuis defénde subsídiis. Per Dóminum.



FERIA SECUNDA

POST DOMINICAM DE PASSIONE

Simplex


Statio ad S. Chrysogonum



Introitus Ps. 55, 2
MISERÉRE mihi, Dómine, quóniam conculcávit me homo: tota die bellans tribulávit me. Ps. ibid., 3 Conculcavérunt me inimíci mei tota die: quóniam multi bellántes advérsum me. Miserére mihi.


Oratio


SANCTÍFICA, quaésumus, Dómine, nostra jejúnia: et cunctárum nobis indulgéntiam propítius largíre culpárum. Per Dóminum.

Altera Oratio, ut supra. (Vide post Orationem Dominicae de Passione.)


Léctio Jonae Prophétae.

Jonae 3, 1-10


IN diébus illis: Factum est verbum Dómini ad Jonam prophétam secúndo, dicens: Surge, et vade in Níniven civitátem magnam: et praédica in ea praedicatiónem, quam ego loquor ad te. Et surréxit Jonas, et ábiit in Níniven juxta verbum Dómini. Et Nínive erat cívitas magna itínere trium diérum. Et coepit Jonas introíre in civitátem itínere diéi uníus: et clamávit, et dixit: Adhuc quadragínta dies, et Nínive subvertétur. Et credidérunt viri Ninivítae in Deum: et praedicavérunt jejúnium, et vestíti sunt saccis a majóre usque ad minórem. Et pervénit verbum ad regem Nínive: et surréxit de sólio suo, et abjécit vestiméntum suum a se, et indútus est sacco, et sedit in cínere. Et clamávit, et dixit in Nínive ex ore regis et príncipum ejus, dicens: Hómines, et juménta, et boves, et pécora non gustent quidquam: nec pascántur, et aquam non bibant. Et operiántur saccis hómines et juménta, et clament ad Dóminum in fortitúdine, et convertátur vir a via sua mala, et ab iniquitáte, quae est in mánibus eórum. Quis scit, si convertátur et ignóscat Deus: et revertátur a furóre irae suae, et non períbimus ? Et vidit Deus ópera eórum, quia convérsi sunt de via sua mala: et misértus est pópulo suo Dóminus Deus noster.


Graduale Ps. 53, 4 et 3 Deus, exáudi oratiónem meam: áuribus pércipe verba oris mei. V/. Deus, in nómine tuo salvum me fac, et in virtúte tua líbera me.
Tractus Ps. 102, 10 Dómine, non secúndum peccáta nostra, quae fécimus nos: neque secúndum iniquitátes nostras retríbuas nobis. V/. Ps. 78, 8-9 Dómine, ne memíneris iniquitátum nostrárum antiquárum: cito antícipent nos misericórdiae tuae, quia páuperes facti sumus nimis. (Hic genuflectitur) V/. Adjuva nos, Deus salutáris noster: et propter glóriam nóminis tui, Dómine, líbera nos: et propítius esto peccátis nostris, propter nomen tuum.


+ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Joánnem.

Joann. 7, 32-39


IN illo témpore: Misérunt príncipes et pharisaéi minístros, ut apprehénderent Jesum. Dixit ergo eis Jesus: Adhuc módicum tempus vobíscum sum: et vado ad eum qui me misit. Quaerétis me, et non inveniétis: et ubi ego sum, vos non potéstis veníre. Dixérunt ergo Judaéi ad semetípsos: Quo hic itúrus est, quia non inveniémus eum ? numquid in dispersiónem géntium itúrus est, et doctúrus gentes ? Quis est hic sermo, quem dixit: Quaerétis me, et non inveniétis: et ubi sum ego, vos non potéstis veníre. In novíssimo autem die magno festivitátis stabat Jesus, et clamábat, dicens: Si quis sitit, véniat ad me, et bibat. Qui credit in me, sicut dicit Scriptúra, flúmina de ventre ejus fluent aquae vivae. Hoc autem dixit de Spíritu, quem acceptúri erant credéntes in eum.


Offertorium Ps. 6, 5 Dómine, convértere, et éripe ánimam meam: salvum me fac propter misericórdiam tuam.


Secreta


CONCÉDE nobis, Dómine Deus noster: ut haec hóstia salutáris, et nostrórum fiat purgátio delictórum, et tuae propitiátio majestátis. Per Dóminum.


Praefatio de Cruce.


Communio Ps. 23, 10 Dóminus virtútum ipse est Rex glóriae.


Postcommunio


SACRAMÉNTI tui, quaésumus, Dómine, participátio salutáris, et purificatiónem nobis tríbuat, et medélam. Per Dóminum.

Super populum: Orémus. Humiliáte cápita vestra Deo.

Oratio


DA, quaésumus, Dómine, pópulo tuo salútem mentis et córporis: ut bonis opéribus inhaeréndo, tua semper mereátur protectióne deféndi. Per Dóminum.



FERIA TERTIA

POST DOMINICAM DE PASSIONE

Simplex


Statio ad S. Cyriacum



Introitus Ps. 26, 14
EXSPÉCTA Dóminum, viríliter age: et confortétur cor tuum, et sústine Dóminum. Ps. ibid., 1 Dóminus illuminátio mea, et salus mea: quem timébo ? Exspécta Dóminum.


Oratio


NOSTRA, tibi, Dómine, quaésumus, sint accépta jejúnia: quae nos et expiándo grátia tua dignos effíciant ; et ad remédia perdúcant aetérna. Per Dóminum.

Altera Oratio, ut supra. (Vide post Orationem Dominicae de Passione.)


Léctio Daniélis Prophétae.

Dan. 14, 27 et 28-42


IN diébus illis: Congregáti sunt Babylónii ad regem, et dixérunt ei: Trade nobis Daniélem, qui Bel destrúxit, et dracónem interfécit, alióquin interficiémus te, et domum tuam. Vidit ergo rex, quod irrúerent in eum veheménter: et necessitáte compúlsus trádidit eis Daniélem. Qui misérunt eum in lacum leónum, et erat ibi diébus sex. Porro in lacu erant leónes septem, et dabántur eis duo córpora quotídie, et duae oves: et tunc non data sunt eis, ut devorárent Daniélem. Erat autem Hábacuc prophéta in Judaéa, et ipse cóxerat pulméntum, et intríverat panes in alvéolo: et ibat in campum, ut ferret messóribus. Dixítque Angelus Dómini ad Hábacuc: Fer prándium, quod habes, in Babylónem Daniéli, qui est in lacu leónum. Et dixit Hábacuc: Dómine, Babylónem non vidi, et lacum néscio. Et apprehéndit eum Angelus Dómini in vértice ejus, et portávit eum capíllo cápitis sui, posuítque eum Babylóne supra lacum in ímpetu spíritus sui. Et clamávit Hábacuc, dicens: Dániel serve Dei, tolle prándium, quod misit tibi Deus. Et ait Dániel: Recordátus es mei, Deus, et non derelequísti diligéntes te. Surgénsque Dániel comédit. Porro Angelus Dómini restítuit Hábacuc conféstim in loco suo. Venit ergo rex die séptimo, ut lugéret Daniélem: et venit ad lacum, et introspéxit, et ecce Dániel sedens in médio leónum. Et exclamávit voce magna rex, dicens: Magnus es, Dómine Deus Daniélis. Et extráxit eum de lacu leónum. Porro illos, qui perditiónis ejus causa fúerant, intromísit in lacum, et devoráti sunt in moménto coram eo. Tunc rex ait: Páveant omnes habitántes in univérsa terra Deum Daniélis: quia ipse est salvátor, fáciens signa, et mirabília in terra: qui liberávit Daniélem de lacu leónum.


Graduale Ps. 42, 1 et 3 Discérne causam meam, Dómine: ab hómine iníquo et dolóso éripe me. V/. Emítte lucem tuam, et veritátem tuam: ipsa me deduxérunt et adduxérunt in montem sanctum tuum.


+ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Joánnem.

Joann. 7, 1-13


IN illo témpore: Ambulábat Jesus in Galilaéam, non enim volébat in Judaéam ambuláre, quia quaerébant eum Judaéi interfícere. Erat autem in próximo dies festus Judaeórum, Scenopégia. Dixérunt autem ad eum fratres ejus: Transi hinc, et vade in Judaéam, ut et discípuli tui vídeant ópera tua, quae facis. Nemo quippe in occúlto quid facit, et quaerit ipse in palam esse: si haec facis, manifésta teípsum mundo. Neque enim fratres ejus credébant in eum. Dicit ergo eis Jesus: Tempus meum nondum advénit: tempus autem vestrum semper est parátum. Non potest mundus odísse vos: me autem odit: quia ego testimónium perhíbeo de illo, quod ópera ejus mala sunt. Vos ascéndite ad diem festum hunc, ego autem non ascéndo ad diem festum istum: quia meum tempus nondum implétum est. Haec cum dixísset, ipse mansit in Galilaéa. Ut autem ascendérunt fratres ejus, tunc et ipse ascéndit ad diem festum non maniféste, sed quasi in occúlto. Judaéi ergo quaerébant eum in die festo, et dicébant: Ubi est ille ? Et murmur multum erat in turba de eo. Quidam enim dicébant: Quia bonus est. Alii autem dicébant: Non, sed sedúcit turbas. Nemo tamen palam loquebátur de illo, propter metum Judaeórum.


Offertorium Ps. 9, 11-12 et 13 Sperent in te omnes, qui novérunt nomen tuum, Dómine: quóniam non derelínquis quaeréntes te: psállite Dómino, qui hábitat in Sion: quóniam non est oblítus oratiónes páuperum.


Secreta


HÓSTIAS tibi, Dómine, deférimus immolándas: quae temporálem consolatiónem signíficent ; ut promíssa non desperémus aetérna. Per Dóminum.


Praefatio de Cruce.


Communio Ps. 24, 22 Rédime me, Deus Israël, ex ómnibus angústiis meis.


Postcommunio


DA, quaésumus, omnípotens Deus: ut, quae divína sunt, júgiter exsequéntes, donis mereámur caeléstibus propinquáre. Per Dóminum.

Super populum: Orémus. Humiliáte cápita vestra Deo.

Oratio


DA nobis, quaésumus, Dómine: perseverántem in tua voluntáte famulátum ; ut in diébus nostris, et mérito et número, pópulus tibi sérviens augeátur. Per Dóminum.



FERIA QUARTA

POST DOMINICAM DE PASSIONE

Simplex


Statio ad S. Marcellum



Introitus Ps. 17, 48-49
LIBERÁTOR meus de géntibus iracúndis: ab insurgéntibus in me exaltábis me: a viro iníquo erípies me, Dómine. Ps. ibid., 2-3 Díligam te, Dómine, virtus mea: Dóminus firmaméntum meum, et refúgium meum, et liberátor meus. Liberátor meus.


Oratio


SANCTIFICÁTO hoc jejúnio, Deus, tuórum corda fidélium miserátor illústra: et quibus devotiónis praestas afféctum, praebe supplicántibus pium benígnus audítum. Per Dóminum.

Altera Oratio, ut supra. (Vide post Orationem Dominicae de Passione.)


Léctio libri Levítici.

Levit. 19, 1-2, 11-19 et 25


IN diébus illis: Locútus est Dóminus ad Móysen, dicens: Lóquere ad omnem coetum filiórum Israël, et dices ad eos: Ego Dóminus Deus vester. Non faciétis furtum. Non mentiémini, nec decípiet unusquísque próximum suum. Non perjurábis in nómine meo, nec póllues nomen Dei tui. Ego Dóminus. Non fácies calúmniam próximo tuo: nec vi ópprimes eum. Non morábitur opus mercenárii tui apud te usque mane. Non maledíces surdo, nec coram caeco pones offendículum: sed timébis Dóminum Deum tuum, quia ego sum Dóminus. Non fácies quod iníquum est, nec injúste judicábis. Non consíderes persónam páuperis, nec honóres vultum poténtis. Juste júdica próximo tuo. Non eris criminátor, nec susúrro in pópulo. Non stabis contra sánguinem próximi tui. Ego Dóminus. Non óderis fratrem tuum in corde tuo, sed públice árgue eum, ne hábeas super illo peccátum. Non quaeras ultiónem, nec memor eris injúriae cívium tuórum. Díliges amícum tuum sicut teípsum. Ego Dóminus. Leges meas custodíte. Ego enim sum Dóminus Deus vester.


Graduale Ps. 29, 2-4 Exaltábo te, Dómine, quóniam suscepísti me: nec delectásti inimícos meos super me. V/. Dómine Deus meus, clamávi ad te, et sanásti me: Dómine, abstraxísti ab ínferis ánimam meam, salvásti me a descendéntibus in lacum.
Tractus Ps. 102, 10 Dómine, non secúndum peccáta nostra, quae fécimus nos: neque secúndum iniquitátes nostras retríbuas nobis. V/. Ps. 78, 8-9 Dómine, ne memíneris iniquitátum nostrárum antiquárum: cito antícipent nos misericórdiae tuae, quia páuperes facti sumus nimis. (Hic genuflectitur) V/. Adjuva nos, Deus salutáris noster: et propter glóriam nóminis tui, Dómine, líbera nos: et propítius esto peccátis nostris, propter nomen tuum.


+ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Joánnem.

Joann. 10, 22-38


IN illo témpore: Facta sunt Encaénia in Jerosólymis: et hiems erat. Et ambulábat Jesus in templo, in pórticu Salomónis. Circumdedérunt ergo eum Judaéi, et dicébant ei: Quoúsque ánimam nostram tollis ? Si tu es Christus, dic nobis palam. Respóndit eis Jesus: Loquor vobis, et non créditis: Opera, quae ego fácio in nómine Patris mei, haec testimónium pérhibent de me: sed vos non créditis, quia non estis ex óvibus meis. Oves meae vocem meam áudiunt: et ego cognósco eas, et sequúntur me: et ego vitam aetérnam do eis: et non períbunt in aetérnum, et non rápiet eas quisquam de manu mea. Pater meus, quod dedit mihi, majus ómnibus est: et nemo potest rápere de manu Patris mei. Ego et Pater unum sumus. Sustulérunt ergo lápides Judaéi, ut lapidárent eum. Respóndit eis Jesus: Multa bona ópera osténdi vobis ex Patre meo, propter quod eórum opus me lapidátis ? Respondérunt ei Judaéi: De bono ópere non lapidámus te, sed de blasphémia: et quia tu, homo cum sis, facis teípsum Deum. Respóndit eis Jesus: Nonne scriptum est in lege vestra, quia ego dixi: dii estis ? Si illos dixit deos, ad quos sermo Dei factus est, et non potest solvi Scriptúra: quem Pater sanctificávit, et misit in mundum, vos dícitis: Quia blasphémas: quia dixi, Fílius Dei sum ? Si non fácio ópera Patris mei, nolíte crédere mihi. Si autem fácio, et si mihi non vultis crédere, opéribus crédite, ut cognoscátis et credátis, quia Pater in me est, et ego in Patre.


Offertorium Ps. 58, 2 Eripe me de inimícis meis, Deus meus: et ab insurgéntibus in me líbera me, Dómine.


Secreta


ANNUE, miséricors Deus: ut hóstias placatiónis et laudis, sincéro tibi deferámus obséquio. Per Dóminum.


Praefatio de Cruce.


Communio Ps. 25, 6-7 Lavábo inter innocéntes manus meas, et circuíbo altáre tuum, Dómine: ut áudiam vocem laudis tuae, et enárrem univérsa mirabília tua.


Postcommunio


CAELÉSTIS doni benedictióne percépta: súpplices te, Deus omnípotens, deprecámur ; ut hoc idem nobis et sacraménti causa sit, et salútis. Per Dóminum.

Super populum: Orémus. Humiliáte cápita vestra Deo.

Oratio


ADÉSTO supplicatiónibus nostris, omnípotens Deus: et, quibus fidúciam sperándae pietátis indúlges ; consuétae misericórdiae tríbue benígnus efféctum. Per Dóminum.



FERIA QUINTA

POST DOMINICAM DE PASSIONE

Simplex


Statio ad S. Apollinarem



Introitus Dan. 3, 31
OMNIA, quae fecísti nobis, Dómine, in vero judício fecísti, quia peccávimus tibi, et mandátis tuis non obedívimus: sed da glóriam nómini tuo, et fac nobíscum secúndum multitúdinem misericórdiae tuae. Ps. 118, 1 Beáti immaculáti in via: qui ámbulant in lege Dómini. Omnia.


Oratio


PRAESTA, quaésumus, omnípotens Deus: ut dígnitas conditiónis humánae per immoderántiam sauciáta, medicinális parsimóniae stúdio reformétur. Per Dóminum.

Altera Oratio, ut supra. (Vide post Orationem Dominicae de Passione.)


Léctio Daniélis Prophétae.

Dan. 3, 25 et 34-45


IN diébus illis: Orávit Azarías Dóminum, dicens: Dómine Deus noster: ne, quaésumus, tradas nos in perpétuum propter nomen tuum, et ne díssipes testaméntum tuum: neque áuferas misericórdiam tuam a nobis propter Abraham diléctum tuum, et Isaac servum tuum, et Israël sanctum tuum: quibus locútus es, póllicens quod multiplicáres semen eórum sicut stellas caeli, et sicut arénam, quae est in líttore maris: quia, Dómine, imminúti sumus plus quam omnes gentes, sumúsque húmiles in univérsa terra hódie propter peccáta nostra. Et non est in témpore hoc princeps, et dux, et prophéta, neque holocáustum, neque sacrifícium, neque oblátio, neque incénsum, neque locus primitiárum coram te, ut possímus inveníre misericórdiam tuam: sed in ánimo contríto et spíritu humilitátis suscipiámur. Sicut in holocáusto aríetum, et taurórum, et sicut in míllibus agnórum pínguium: sic fiat sacrifícium nostrum in conspéctu tuo hódie, ut pláceat tibi: quóniam non est confúsio confidéntibus in te. Et nunc séquimur te in toto corde, et timémus te, et quaérimus fáciem tuam. Ne confúndas nos: sed fac nobíscum juxta mansuetúdinem tuam, et secúndum multitúdinem misericórdiae tuae. Et érue nos in mirabílibus tuis, et da glóriam nómini tuo, Dómine: et confundántur omnes, qui osténdunt servis tuis mala, confundántur in omni poténtia tua: et robur eórum conterátur: et sciant, quia tu es Dóminus Deus solus, et gloriósus super orbem terrárum, Dómine Deus noster.


Graduale Ps. 95, 8-9 Tóllite hóstias, et introíte in átria ejus: adoráte Dóminum in aula sancta ejus. V/. Ps. 28, 9 Revelávit Dóminus condénsa: et in templo ejus omnes dicent glóriam.


+ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Lucam.

Luc. 7, 36-50


IN illo témpore: Rogábat Jesum quidam de pharisaéis, ut manducáret cum illo. Et ingréssus domum pharisaéi, discúbuit. Et ecce múlier, quae erat in civitáte peccátrix, ut cognóvit, quod accubuísset in domo pharisaéi, áttulit alabástrum unguénti: et stans retro secus pedes ejus, lácrimis coepit rigáre pedes ejus, et capíllis cápitis sui tergébat, et osculabátur pedes ejus, et unguénto unguébat. Videns autem pharisaéus, qui vocáverat eum, ait intra se, dicens: Hic si esset prophéta, sciret útique, quae et qualis est múlier, quae tangit eum: quia peccátrix est. Et respóndens Jesus, dixit ad illum: Simon, hábeo tibi áliquid dícere. At ille ait: Magíster, dic. Duo debitóres erant cuídam feneratóri: unus debébat denários quingéntos, et álius quinquagínta. Non habéntibus illis unde rédderent, donávit utrísque. Quis ergo eum plus díligit ? Respóndens Simon, dixit: AEstimo quia is, cui plus donávit. At ille dixit ei: Recte judicásti. Et convérsus ad mulíerem, dixit Simóni: Vides hanc mulíerem ? Intrávi in domum tuam, aquam pédibus meis non dedísti: haec autem lácrimis rigávit pedes meos, et capíllis suis tersit. Osculum mihi non dedísti: haec autem, ex quo intrávit, non cessávit osculári pedes meos. Oleo caput meum non unxísti: haec autem unguénto unxit pedes meos. Propter quod dico tibi: Remittúntur ei peccáta multa, quóniam diléxit multum. Cui autem minus dimíttitur, minus díligit. Dixit autem ad illam: Remittúntur tibi peccáta. Et coepérunt, qui simul accumbébant, dicere intra se: Quis est hic, qui étiam peccáta dimíttit ? Dixit autem ad mulíerem: Fides tua te salvam fecit: vade in pace.


Offertorium Ps. 136, 1 Super flúmina Babylónis illic sédimus, et flévimus: dum recordarémur tui, Sion.


Secreta


DÓMINE Deus noster, qui in his pótius creatúris, quas ad fragilitátis nostrae subsídium condidísti, tuo quoque nómini múnera jussísti dicánda constítui: tríbue, quaésumus ; ut et vitae nobis praeséntis auxílium, et aeternitátis effíciant sacraméntum. Per Dóminum.


Praefatio de Cruce.


Communio Ps. 118, 49-50 Meménto verbi tui servo tuo, Dómine, in quo mihi spem dedísti: haec me consoláta est in humilitáte mea.


Postcommunio


QUOD ore súmpsimus, Dómine, pura mente capiámus: et de múnere temporáli, fiat nobis remédium sempitérnum. Per Dóminum.

Super populum: Orémus. Humiliáte cápita vestra Deo.

Oratio


ESTO, quaésumus, Dómine, propítius plebi tuae: ut, quae tibi non placent, respuéntes ; tuórum pótius repleántur delectatiónibus mandatórum. Per Dóminum.



FERIA SEXTA

POST DOMINICAM DE PASSIONE

Simplex


Statio ad S. Stephanum in Caelio monte



Introitus Ps. 30, 10, 16 et 18
MISERÉRE mihi, Dómine, quóniam tríbulor: líbera me, et éripe me de mánibus inimicórum meórum, et a persequéntibus me: Dómine, non confúndar, quóniam invocávi te. Ps. ibid., 2 In te, Dómine, sperávi, non confúndar in aetérnum: in justítia tua líbera me. Miserére mihi.


Oratio


CÓRDIBUS nostris, quaésumus, Dómine, grátiam tuam benígnus infúnde: ut peccáta nostra castigatióne voluntária cohibéntes, temporáliter pótius macerémur, quam supplíciis deputémur aetérnis. Per Dóminum.

Altera Oratio, ut supra. (Vide post Orationem Dominicae de Passione.)


Léctio Jeremíae Prophétae.

Jerem. 17, 13-18


IN diébus illis: Dixit Jeremías: Dómine, omnes qui te derelínquunt, confundéntur: recedéntes a te, in terra scribéntur: quóniam dereliquérunt venam aquárum vivéntium Dóminum. Sana me, Dómine, et sanábor: salvum me fac, et salvus ero: quóniam laus mea tu es. Ecce ipsi dicunt ad me: Ubi est verbum Dómini ? Véniat. Et ego non sum turbátus, te pastórem sequens: et diem hóminis non desiderávi, tu scis. Quod egréssum est de lábiis meis, rectum in conspéctu tuo fuit. Non sis tu mihi formídini, spes mea tu in die afflictiónis. Confundántur, qui me persequúntur, et non confúndar ego: páveant illi, et non páveam ego. Induc super eos diem afflictiónis, et dúplici contritióne cóntere eos, Dómine Deus noster.


Graduale Ps. 34, 20 et 22 Pacífice loquebántur mihi inimíci mei: et in ira molésti erant mihi. V/. Vidísti, Dómine, ne síleas: ne discédas a me.
Tractus Ps. 102, 10 Dómine, non secúndum peccáta nostra, quae fécimus nos: neque secúndum iniquitátes nostras retríbuas nobis. V/. Ps. 78, 8-9 Dómine, ne memíneris iniquitátum nostrárum antiquárum: cito antícipent nos misericórdiae tuae, quia páuperes facti sumus nimis. (Hic genuflectitur) V/. Adjuva nos, Deus salutáris noster: et propter glóriam nóminis tui, Dómine, líbera nos: et propítius esto peccátis nostris, propter nomen tuum.


+ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Joánnem.

Joann. 11, 47-54


IN illo témpore: Collegérunt pontífices et pharisaéi concílium advérsus Jesum, et dicébant: Quid fácimus, quia hic homo multa signa facit ? Si dimíttimus eum sic, omnes credent in eum: et vénient Románi, et tollent nostrum locum, et gentem. Unus autem ex ipsis, Cáiphas nómine, cum esset póntifex anni illíus, dixit eis: Vos nescítis quidquam, nec cogitátis quia éxpedit vobis, ut unus moriátur homo pro pópulo, et non tota gens péreat. Hoc autem a semetípso non dixit: sed cum esset póntifex anni illíus, prophetávit, quod Jesus moritúrus erat pro gente, et non tantum pro gente, sed et ut fílios Dei, qui erant dispérsi, congregáret in unum. Ab illo ergo die cogitavérunt, ut interfícerent eum. Jesus ergo jam non in palam ambulábat apud Judaéos: sed ábiit in regiónem juxta desértum, in civitátem, quae dícitur Ephrem, et ibi morabátur cum discípulis suis.


Offertorium Ps. 118, 12, 121 et 42 Benedíctus es, Dómine, doce me justificatiónes tuas: et non tradas calumniántibus me supérbis: et respondébo exprobrántibus mihi verbum.


Secreta


PRAESTA nobis, miséricors Deus: ut digne tuis servíre semper altáribus mereámur ; et eórum perpétua participatióne salvári. Per Dóminum.


Praefatio de Cruce.


Communio Ps. 26, 12 Ne tradíderis me, Dómine, in ánimas persequéntium me: quóniam insurrexérunt in me testes iníqui, et mentíta est iníquitas sibi.


Postcommunio


SUMPTI sacrifícii, Dómine, perpétua nos tuítio non derelínquat: et nóxia semper a nobis cuncta depéllat. Per Dóminum.

Super populum: Orémus. Humiliáte cápita vestra Deo.

Oratio


CONCÉDE, quaésumus, omnípotens Deus: ut, qui protectiónis tuae grátiam quaérimus, liberáti a malis ómnibus, secúra tibi mente serviámus. Per Dóminum.



SABBATO

POST DOMINICAM DE PASSIONE

Simplex


Statio ad S. Joannem ante Portam Latinam



Introitus Ps. 30, 10, 16 et 18
MISERÉRE mihi, Dómine, quóniam tríbulor: líbera me, et éripe me de mánibus inimicórum meórum, et a persequéntibus me: Dómine, non confúndar, quóniam invocávi te. Ps. ibid., 2 In te, Dómine, sperávi, non confúndar in aetérnum: in justítia tua líbera me. Miserére mihi.


Oratio


PROFÍCIAT, quaésumus, Dómine, plebs tibi dicáta piae devotiónis afféctu: ut sacris actiónibus erudíta, quanto majestáti tuae fit grátior, tanto donis potióribus augeátur. Per Dóminum.

Altera Oratio, ut supra. (Vide post Orationem Dominicae de Passione.)


Léctio Jeremíae Prophétae.

Jerem. 18, 18-23


IN diébus illis: Dixérunt ímpii Judaéi ad ínvicem: Veníte, et cogitémus contra justum cogitatiónes: non enim períbit lex a sacerdóte, neque consílium a sapiénte, nec sermo a prophéta: veníte, et percutiámus eum lingua, et non attendámus ad univérsos sermónes ejus. Atténde, Dómine, ad me, et audi vocem adversariórum meórum. Numquid rédditur pro bono malum, quia fodérunt fóveam ánimae meae ? Recordáre, quod stéterim in conspéctu tuo, ut lóquerer pro eis bonum, et avérterem indignatiónem tuam ab eis. Proptérea da fílios eórum in famem, et deduc eos in manus gládii: fiant uxóres eórum absque líberis, et víduae: et viri eárum interficiántur morte: júvenes eórum confodiántur gládio in praélio. Audiátur clamor de dómibus eórum: addúces enim super eos latrónem repénte: quia fodérunt fóveam, ut cáperent me, et láqueos abscondérunt pédibus meis. Tu autem, Dómine, scis omne consílium eórum advérsum me in mortem: ne propitiéris iniquitáti eórum, et peccátum eórum a fácie tua non deleátur. Fiant corruéntes in conspéctu tuo, in témpore furóris tui abútere eis, Dómine Deus noster.


Graduale Ps. 34, 20 et 22 Pacífice loquebántur mihi inimíci mei: et in ira molésti erant mihi. V/. Vidísti, Dómine, ne síleas: ne discédas a me.


+ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Joánnem.

Joann. 12, 10-36


IN illo témpore: Cogitavérunt príncipes sacerdótum ut et Lázarum interfícerent: quia multi propter illum abíbant ex Judaéis, et credébant in Jesum. In crástinum autem turba multa, quae vénerat ad diem festum, cum audíssent quia venit Jesus Jerosólymam, accepérunt ramos palmárum, et processérunt óbviam ei, et clamábant: Hosánna, benedíctus qui venit in nómine Dómini, Rex Israël. Et invénit Jesus aséllum, et sedit super eum, sicut scriptum est: Noli timére, fília Sion: ecce Rex tuus venit sedens super pullum ásinae. Haec non cognovérunt discípuli ejus primum: sed quando glorificátus est Jesus, tunc recordáti sunt quia haec erant scripta de eo: et haec fecérunt ei. Testimónium ergo perhibébat turba, quae erat cum eo, quando Lázarum vocávit de monuménto, et suscitávit eum a mórtuis. Proptérea et óbviam venit ei turba: quia audiérunt eum fecísse hoc signum. Pharisaéi ergo dixérunt ad semetípsos: Vidétis quia nihil profícimus ? Ecce mundus totus post eum ábiit. Erant autem quidam gentíles ex his, qui ascénderant ut adorárent in die festo. Hi ergo accessérunt ad Philíppum, qui erat a Bethsáida Galilaéae: et rogábant eum, dicéntes: Dómine, vólumus Jesum vidére. Venit Philíppus, et dicit Andréae: Andréas rursum et Philíppus dixérunt Jesu. Jesus autem respóndit eis, dicens: Venit hora, ut clarificétur Fílius hóminis. Amen, amen dico vobis, nisi granum fruménti cadens in terram, mórtuum fúerit, ipsum solum manet: si autem mórtuum fúerit, multum fructum affert. Qui amat ánimam suam, perdet eam: et qui odit ánimam suam in hoc mundo, in vitam aetérnam custódit eam. Si quis mihi minístrat, me sequátur: et ubi sum ego, illic et miníster meus erit. Si quis mihi ministráverit, honorificábit eum Pater meus. Nunc ánima mea turbáta est. Et quid dicam ? Pater, salvífica me ex hac hora. Sed proptérea veni in horam hanc. Pater, clarífica nomen tuum. Venit ergo vox de caelo: Et clarificávi, et íterum clarificábo. Turba ergo, quae stabat et audíerat, dicébat tonítruum esse factum. Alii dicébant: Angelus ei locútus est. Respóndit Jesus, et dixit: Non propter me haec vox venit, sed propter vos. Nunc judícium est mundi, nunc princeps hujus mundi ejiciétur foras. Et ego si exaltátus fúero a terra, ómnia traham ad meípsum. (Hoc autem dicébat, signíficans qua morte esset moritúrus). Respóndit ei turba: Nos audívimus ex lege, quia Christus manet in aetérnum, et quómodo tu dicis: Opórtet exaltári Fílium hóminis ? Quis est iste Fílius hóminis ? Dixit ergo eis Jesus: Adhuc módicum lumen in vobis est. Ambuláte dum lucem habétis, ut non vos ténebrae comprehéndant: et qui ámbulat in ténebris, nescit quo vadat. Dum lucem habétis, crédite in lucem: ut fílii lucis sitis. Haec locútus est Jesus: et ábiit, et abscóndit se ab eis.


Offertorium Ps. 118, 12, 121 et 42 Benedíctus es, Dómine, doce me justificatiónes tuas: et non tradas calumniántibus me supérbis: et respondébo exprobrántibus mihi verbum.


Secreta


A CUNCTIS nos, quaésumus, Dómine, reátibus et perículis propitiátus absólve: quos tanti mystérii tríbuis esse consórtes. Per Dóminum.


Praefatio de Cruce.


Communio Ps. 26, 12 Ne tradíderis me, Dómine, in ánimas persequéntium me: quóniam insurrexérunt in me testes iníqui, et mentíta est iníquitas sibi.


Postcommunio


DIVÍNI múneris largitáte satiáti, quaésumus, Dómine Deus noster: ut hujus semper participatióne vivámus. Per Dóminum.

Super populum: Orémus. Humiliáte cápita vestra Deo.

Oratio


TUEÁTUR, quaésumus, Dómine, déxtera tua pópulum deprecántem: et purificátum dignánter erúdiat ; ut consolatióne praesénti, ad futúra bona profíciat. Per Dóminum.




ORDO

HEBDOMADAE SANCTAE



Missale Romanum 1957 - IN QUADRAGESIMA