Job (VUL) 17

Capitulum 17

17 1 spiritus meus adtenuabitur dies mei breviabuntur et solum mihi superest sepulchrum
2
non peccavi et in amaritudinibus moratur oculus meus
3
libera me et pone iuxta te et cuiusvis manus pugnet contra me
4
cor eorum longe fecisti a disciplina et propterea non exaltabuntur
5
praedam pollicetur sociis et oculi filiorum eius deficient
6
posuit me quasi in proverbium vulgi et exemplum sum coram eis
7
caligavit ab indignatione oculus meus et membra mea quasi in nihili redacta sunt
8
stupebunt iusti super hoc et innocens contra hypocritam suscitabitur
9
et tenebit iustus viam suam et mundis manibus addet fortitudinem
10
igitur vos omnes convertimini et venite et non inveniam in vobis ullum sapientem
11
dies mei transierunt cogitationes meae dissipatae sunt torquentes cor meum
12
noctem verterunt in diem et rursum post tenebras spero lucem
13
si sustinuero infernus domus mea est in tenebris stravi lectulum meum
14
putredini dixi pater meus es mater mea et soror mea vermibus
15
ubi est ergo nunc praestolatio mea et patientiam meam quis considerat
16
in profundissimum infernum descendent omnia mea putasne saltim ibi erit requies mihi


Capitulum 18

18 1 respondens autem Baldad Suites dixit
2
usque ad quem finem verba iactabitis intellegite prius et sic loquamur
3
quare reputati sumus ut iumenta et sorduimus coram vobis
4
qui perdis animam tuam in furore tuo numquid propter te derelinquetur terra et transferentur rupes de loco suo
5
nonne lux impii extinguetur nec splendebit flamma ignis eius
6
lux obtenebrescet in tabernaculo illius et lucerna quae super eum est extinguetur
7
artabuntur gressus virtutis eius et praecipitabit eum consilium suum
8
inmisit enim in rete pedes suos et in maculis eius ambulat
9
tenebitur planta illius laqueo et exardescet contra eum sitis
10
abscondita est in terra pedica eius et decipula illius super semitam
11
undique terrebunt eum formidines et involvent pedes eius
12
adtenuetur fame robur eius et inedia invadat costas illius
13
devoret pulchritudinem cutis eius consumat brachia illius primogenita mors
14
avellatur de tabernaculo suo fiducia eius et calcet super eum quasi rex interitus
15
habitent in tabernaculo illius socii eius qui non est aspergatur in tabernaculo eius sulphur
16
deorsum radices eius siccentur sursum autem adteratur messis eius
17
memoria illius pereat de terra et non celebretur nomen eius in plateis
18
expellet eum de luce in tenebras et de orbe transferet eum
19
non erit semen eius neque progenies in populo suo nec ullae reliquiae in regionibus eius
20
in die eius stupebunt novissimi et primos invadet horror
21
haec sunt ergo tabernacula iniqui et iste locus eius qui ignorat Deum


Capitulum 19

19 1 respondens autem Iob dixit
2
usquequo adfligitis animam meam et adteritis me sermonibus
3
en decies confunditis me et non erubescitis opprimentes me
4
nempe et si ignoravi mecum erit ignorantia mea
5
at vos contra me erigimini et arguitis me obprobriis meis
6
saltim nunc intellegite quia Deus non aequo iudicio adflixerit me et flagellis suis me cinxerit
7
ecce clamabo vim patiens et nemo audiet vociferabor et non est qui iudicet
8
semitam meam circumsepsit et transire non possum et in calle meo tenebras posuit
9
spoliavit me gloria mea et abstulit coronam de capite meo
10
destruxit me undique et pereo et quasi evulsae arbori abstulit spem meam
11
iratus est contra me furor eius et sic me habuit quasi hostem suum
12
simul venerunt latrones eius et fecerunt sibi viam per me et obsederunt in gyro tabernaculum meum
13
fratres meos longe fecit a me et noti mei quasi alieni recesserunt a me
14
dereliquerunt me propinqui mei et qui me noverant obliti sunt mei
15
inquilini domus meae et ancillae meae sicut alienum habuerunt me et quasi peregrinus fui in oculis eorum
16
servum meum vocavi et non respondit ore proprio deprecabar illum
17
halitum meum exhorruit uxor mea et orabam filios uteri mei
18
stulti quoque despiciebant me et cum ab eis recessissem detrahebant mihi
19
abominati sunt me quondam consiliarii mei et quem maxime diligebam aversatus est me
20
pelli meae consumptis carnibus adhesit os meum et derelicta sunt tantummodo labia circa dentes meos
21
miseremini mei miseremini mei saltim vos amici mei quia manus Domini tetigit me
22
quare persequimini me sicut Deus et carnibus meis saturamini
23
quis mihi tribuat ut scribantur sermones mei quis mihi det ut exarentur in libro
24
stilo ferreo et plumbi lammina vel certe sculpantur in silice
25
scio enim quod redemptor meus vivat et in novissimo de terra surrecturus sim
26
et rursum circumdabor pelle mea et in carne mea videbo Deum
27
quem visurus sum ego ipse et oculi mei conspecturi sunt et non alius reposita est haec spes mea in sinu meo
28
quare ergo nunc dicitis persequamur eum et radicem verbi inveniamus contra eum
29
fugite ergo a facie gladii quoniam ultor iniquitatum gladius est et scitote esse iudicium


Capitulum 20

20 1 respondens autem Sophar Naamathites dixit
2
idcirco cogitationes meae variae succedunt sibi et mens in diversa rapitur
3
doctrinam qua me arguis audiam et spiritus intellegentiae meae respondebit mihi
4
hoc scio a principio ex quo positus est homo super terram
5
quod laus impiorum brevis sit et gaudium hypocritae ad instar puncti
6
si ascenderit usque ad caelum superbia eius et caput eius nubes tetigerit
7
quasi sterquilinium in fine perdetur et qui eum viderant dicent ubi est
8
velut somnium avolans non invenietur transiet sicut visio nocturna
9
oculus qui eum viderat non videbit neque ultra intuebitur eum locus suus
10
filii eius adterentur egestate et manus illius reddent ei dolorem suum
11
ossa eius implebuntur vitiis adulescentiae eius et cum eo in pulverem dormient
12
cum enim dulce fuerit in ore eius malum abscondet illud sub lingua sua
13
parcet illi et non derelinquet illud et celabit in gutture suo
14
panis eius in utero illius vertetur in fel aspidum intrinsecus
15
divitias quas devoravit evomet et de ventre illius extrahet eas Deus
16
caput aspidum suget occidet eum lingua viperae
17
non videat rivulos fluminis torrentes mellis et butyri
18
luet quae fecit omnia nec tamen consumetur iuxta multitudinem adinventionum suarum sic et sustinebit
19
quoniam confringens nudavit pauperes domum rapuit et non aedificavit eam
20
nec est satiatus venter eius et cum habuerit quae cupierat possidere non poterit
21
non remansit de cibo eius et propterea nihil permanebit de bonis eius
22
cum satiatus fuerit artabitur aestuabit et omnis dolor inruet in eum
23
utinam impleatur venter eius ut emittat in eum iram furoris sui et pluat super illum bellum suum
24
fugiet arma ferrea et inruet in arcum aereum
25
eductus et egrediens de vagina sua et fulgurans in amaritudine sua vadent et venient super eum horribiles
26
omnes tenebrae absconditae sunt in occultis eius devorabit eum ignis qui non succenditur adfligetur relictus in tabernaculo suo
27
revelabunt caeli iniquitatem eius et terra consurget adversus eum
28
apertum erit germen domus illius detrahetur in die furoris Dei
29
haec est pars hominis impii a Deo et hereditas verborum eius a Domino


Capitulum 21

21 1 respondens autem Iob dixit
2
audite quaeso sermones meos et agetis paenitentiam
3
sustinete me ut et ego loquar et post mea si videbitur verba ridete
4
numquid contra hominem disputatio mea est ut merito non debeam contristari
5
adtendite me et obstupescite et superponite digitum ori vestro
6
et ego quando recordatus fuero pertimesco et concutit carnem meam tremor
7
quare ergo impii vivunt sublevati sunt confortatique divitiis
8
semen eorum permanet coram eis propinquorum turba et nepotum in conspectu eorum
9
domus eorum securae sunt et pacatae et non est virga Dei super illos
10
bos eorum concepit et non abortit vacca peperit et non est privata fetu suo
11
egrediuntur quasi greges parvuli eorum et infantes eorum exultant lusibus
12
tenent tympanum et citharam et gaudent ad sonitum organi
13
ducunt in bonis dies suos et in puncto ad inferna descendunt
14
qui dixerunt Deo recede a nobis et scientiam viarum tuarum nolumus
15
quid est Omnipotens ut serviamus ei et quid nobis prodest si oraverimus illum
16
verumtamen quia non sunt in manu eorum bona sua consilium impiorum longe sit a me
17
quotiens lucerna impiorum extinguetur et superveniet eis inundatio et dolores dividet furoris sui
18
erunt sicut paleae ante faciem venti et sicut favilla quam turbo dispergit
19
Deus servabit filiis illius dolorem patris et cum reddiderit tunc sciet
20
videbunt oculi eius interfectionem suam et de furore Omnipotentis bibet
21
quid enim ad eum pertinet de domo sua post se et si numerus mensuum eius dimidietur
22
numquid Deum quispiam docebit scientiam qui excelsos iudicat
23
iste moritur robustus et sanus dives et felix
24
viscera eius plena sunt adipe et medullis ossa illius inrigantur
25
alius vero moritur in amaritudine animae absque ullis opibus
26
et tamen simul in pulverem dormient et vermes operient eos
27
certe novi cogitationes vestras et sententias contra me iniquas
28
dicitis enim ubi est domus principis et ubi tabernacula impiorum
29
interrogate quemlibet de viatoribus et haec eadem eum intellegere cognoscetis
30
quia in diem perditionis servabitur malus et ad diem furoris ducitur
31
quis arguet coram eo viam eius et quae fecit quis reddet illi
32
ipse ad sepulchra ducetur et in congerie mortuorum vigilabit
33
dulcis fuit glareis Cocyti et post se omnem hominem trahet et ante se innumerabiles
34
quomodo igitur consolamini me frustra cum responsio vestra repugnare ostensa sit veritati


Capitulum 22

22 1 respondens autem Eliphaz Themanites dixit
2
numquid Deo conparari potest homo etiam cum perfectae fuerit scientiae
3
quid prodest Deo si iustus fueris aut quid ei confers si inmaculata fuerit via tua
4
numquid timens arguet te et veniet tecum in iudicium
5
et non propter malitiam tuam plurimam et infinitas iniquitates tuas
6
abstulisti enim pignus fratrum tuorum sine causa et nudos spoliasti vestibus
7
aquam lasso non dedisti et esurienti subtraxisti panem
8
in fortitudine brachii tui possidebas terram et potentissimus obtinebas eam
9
viduas dimisisti vacuas et lacertos pupillorum comminuisti
10
propterea circumdatus es laqueis et conturbat te formido subita
11
et putabas te tenebras non visurum et impetu aquarum inundantium non oppressurum
12
an cogitas quod Deus excelsior caelo et super stellarum vertices sublimetur
13
et dicis quid enim novit Deus et quasi per caliginem iudicat
14
nubes latibulum eius nec nostra considerat et circa cardines caeli perambulat
15
numquid semitam saeculorum custodire cupis quam calcaverunt viri iniqui
16
qui sublati sunt ante tempus suum et fluvius subvertit fundamentum eorum
17
qui dicebant Deo recede a nobis et quasi nihil possit facere Omnipotens aestimabant eum
18
cum ille implesset domos eorum bonis quorum sententia procul sit a me
19
videbunt iusti et laetabuntur et innocens subsannabit eos
20
nonne succisa est erectio eorum et reliquias eorum devoravit ignis
21
adquiesce igitur ei et habeto pacem et per haec habebis fructus optimos
22
suscipe ex ore illius legem et pone sermones eius in corde tuo
23
si reversus fueris ad Omnipotentem aedificaberis et longe facies iniquitatem a tabernaculo tuo
24
dabit pro terra silicem et pro silice torrentes aureos
25
eritque Omnipotens contra hostes tuos et argentum coacervabitur tibi
26
tunc super Omnipotentem deliciis afflues et elevabis ad Deum faciem tuam
27
rogabis eum et exaudiet te et vota tua reddes
28
decernes rem et veniet tibi et in viis tuis splendebit lumen
29
qui enim humiliatus fuerit erit in gloria et qui inclinaverit oculos suos ipse salvabitur
30
salvabitur innocens salvabitur autem munditia manuum suarum


Capitulum 23

23 1 respondens autem Iob dixit
2
nunc quoque in amaritudine est sermo meus et manus plagae meae adgravata est super gemitum meum
3
quis mihi tribuat ut cognoscam et inveniam illum et veniam usque ad solium eius
4
ponam coram eo iudicium et os meum replebo increpationibus
5
ut sciam verba quae mihi respondeat et intellegam quid loquatur mihi
6
nolo multa fortitudine contendat mecum nec magnitudinis suae mole me premat
7
proponat aequitatem contra me et perveniat ad victoriam iudicium meum
8
si ad orientem iero non apparet si ad occidentem non intellegam eum
9
si ad sinistram quid agat non adprehendam eum si me vertam ad dextram non videbo illum
10
ipse vero scit viam meam et probavit me quasi aurum quod per ignem transit
11
vestigia eius secutus est pes meus viam eius custodivi et non declinavi ex ea
12
a mandatis labiorum eius non recessi et in sinu meo abscondi verba oris eius
13
ipse enim solus est et nemo avertere potest cogitationem eius et anima eius quodcumque voluerit hoc facit
14
cum expleverit in me voluntatem suam et alia multa similia praesto sunt ei
15
et idcirco a facie eius turbatus sum et considerans eum timore sollicitor
16
Deus mollivit cor meum et Omnipotens conturbavit me
17
non enim perii propter inminentes tenebras nec faciem meam operuit caligo


Capitulum 24

24 1 ab Omnipotente non sunt abscondita tempora qui autem noverunt eum ignorant dies illius
2
alii terminos transtulerunt diripuerunt greges et paverunt eos
3
asinum pupillorum abigerunt et abstulerunt pro pignore bovem viduae
4
subverterunt pauperum viam et oppresserunt pariter mansuetos terrae
5
alii quasi onagri in deserto egrediuntur ad opus suum vigilantesque ad praedam praeparant panem liberis
6
agrum non suum demetunt et vineam eius quem vi oppresserunt vindemiant
7
nudos dimittunt homines indumenta tollentes quibus non est operimentum in frigore
8
quos imbres montium rigant et non habentes velamen amplexantur lapides
9
vim fecerunt depraedantes pupillos et vulgum pauperem spoliaverunt
10
nudis et incedentibus absque vestitu et esurientibus tulerunt spicas
11
inter acervos eorum meridiati sunt qui calcatis torcularibus sitiunt
12
de civitatibus fecerunt viros gemere et anima vulneratorum clamavit et Deus inultum abire non patitur
13
ipsi fuerunt rebelles luminis nescierunt vias eius nec reversi sunt per semitas illius
14
mane primo consurgit homicida interficit egenum et pauperem per noctem vero erit quasi fur
15
oculus adulteri observat caliginem dicens non me videbit oculus et operiet vultum suum
16
perfodit in tenebris domos sicut in die condixerant sibi et ignoraverunt lucem
17
si subito apparuerit aurora arbitrantur umbram mortis et sic in tenebris quasi in luce ambulant
18
levis est super faciem aquae maledicta sit pars eius in terra nec ambulet per viam vinearum
19
ad nimium calorem transeat ab aquis nivium et usque ad inferos peccatum illius
20
obliviscatur eius misericordia dulcedo illius vermes non sit in recordatione sed conteratur quasi lignum infructuosum
21
pavit enim sterilem et quae non parit et viduae bene non fecit
22
detraxit fortes in fortitudine sua et cum steterit non credet vitae suae
23
dedit ei Deus locum paenitentiae et ille abutitur eo in superbiam oculi autem eius sunt in viis illius
24
elevati sunt ad modicum et non subsistent et humiliabuntur sicut omnia et auferentur et sicut summitates spicarum conterentur
25
quod si non est ita quis me potest arguere esse mentitum et ponere ante Deum verba mea


Capitulum 25

25 1 respondens autem Baldad Suites dixit
2
potestas et terror apud eum est qui facit concordiam in sublimibus suis
3
numquid est numerus militum eius et super quem non surget lumen illius
4
numquid iustificari potest homo conparatus Deo aut apparere mundus natus de muliere
5
ecce etiam luna non splendet et stellae non sunt mundae in conspectu eius
6
quanto magis homo putredo et filius hominis vermis


Capitulum 26

26 1 respondens autem Iob dixit
2
cuius adiutor es numquid inbecilli et sustentas brachium eius qui non est fortis
3
cui dedisti consilium forsitan illi qui non habet sapientiam et prudentiam tuam ostendisti plurimam
4
quem docere voluisti nonne eum qui fecit spiramen tuum
5
ecce gigantes gemunt sub aquis et qui habitant cum eis
6
nudus est inferus coram illo et nullum est operimentum perditioni
7
qui extendit aquilonem super vacuum et adpendit terram super nihili
8
qui ligat aquas in nubibus suis ut non erumpant pariter deorsum
9
qui tenet vultum solii sui et expandit super illud nebulam suam
10
terminum circumdedit aquis usque dum finiantur lux et tenebrae
11
columnae caeli contremescunt et pavent ad nutum eius
12
in fortitudine illius repente maria congregata sunt et prudentia eius percussit superbum
13
spiritus eius ornavit caelos et obsetricante manu eius eductus est coluber tortuosus
14
ecce haec ex parte dicta sunt viarum eius et cum vix parvam stillam sermonis eius audierimus quis poterit tonitruum magnitudinis illius intueri


Capitulum 27

27 1 addidit quoque Iob adsumens parabolam suam et dixit
2
vivit Deus qui abstulit iudicium meum et Omnipotens qui ad amaritudinem adduxit animam meam
3
quia donec superest halitus in me et spiritus Dei in naribus meis
4
non loquentur labia mea iniquitatem nec lingua mea meditabitur mendacium
5
absit a me ut iustos vos esse iudicem donec deficiam non recedam ab innocentia mea
6
iustificationem meam quam coepi tenere non deseram nec enim reprehendit me cor meum in omni vita mea
7
sit ut impius inimicus meus et adversarius meus quasi iniquus
8
quae enim spes est hypocritae si avare rapiat et non liberet Deus animam eius
9
numquid clamorem eius Deus audiet cum venerit super illum angustia
10
aut poterit in Omnipotente delectari et invocare Deum in omni tempore
11
docebo vos per manum Dei quae Omnipotens habeat nec abscondam
12
ecce vos omnes nostis et quid sine causa vana loquimini
13
haec est pars hominis impii apud Deum et hereditas violentorum quam ab Omnipotente suscipient
14
si multiplicati fuerint filii eius in gladio erunt et nepotes eius non saturabuntur pane
15
qui reliqui fuerint ex eo sepelientur in interitu et viduae illius non plorabunt
16
si conportaverit quasi terram argentum et sicut lutum praeparaverit vestimenta
17
praeparabit quidem sed iustus vestietur illis et argentum innocens dividet
18
aedificavit sicut tinea domum suam et sicut custos fecit umbraculum
19
dives cum dormierit nihil secum auferet aperit oculos suos et nihil inveniet
20
adprehendit eum quasi aqua inopia nocte opprimet eum tempestas
21
tollet eum ventus urens et auferet et velut turbo rapiet eum de loco suo
22
et mittet super eum et non parcet de manu eius fugiens fugiet
23
stringet super eum manus suas et sibilabit super illum intuens locum eius


Capitulum 28

28 1 habet argentum venarum suarum principia et auro locus est in quo conflatur
2
ferrum de terra tollitur et lapis solutus calore in aes vertitur
3
tempus posuit tenebris et universorum finem ipse considerat lapidem quoque caliginis et umbram mortis
4
dividit torrens a populo peregrinante eos quos oblitus est pes egentis hominum et invios
5
terra de qua oriebatur panis in loco suo igne subversa est
6
locus sapphyri lapides eius et glebae illius aurum
7
semitam ignoravit avis nec intuitus est oculus vulturis
8
non calcaverunt eam filii institorum nec pertransivit per eam leaena
9
ad silicem extendit manum suam subvertit a radicibus montes
10
in petris rivos excidit et omne pretiosum vidit oculus eius
11
profunda quoque fluviorum scrutatus est et abscondita produxit in lucem
12
sapientia vero ubi invenitur et quis est locus intellegentiae
13
nescit homo pretium eius nec invenitur in terra suaviter viventium
14
abyssus dicit non est in me et mare loquitur non est mecum
15
non dabitur aurum obrizum pro ea nec adpendetur argentum in commutatione eius
16
non conferetur tinctis Indiae coloribus nec lapidi sardonico pretiosissimo vel sapphyro
17
non adaequabitur ei aurum vel vitrum nec commutabuntur pro ea vasa auri
18
excelsa et eminentia non memorabuntur conparatione eius trahitur autem sapientia de occultis
19
non adaequabitur ei topazium de Aethiopia nec tincturae mundissimae conponetur
20
unde ergo sapientia veniet et quis est locus intellegentiae
21
abscondita est ab oculis omnium viventium volucres quoque caeli latet
22
perditio et mors dixerunt auribus nostris audivimus famam eius
23
Deus intellegit viam eius et ipse novit locum illius
24
ipse enim fines mundi intuetur et omnia quae sub caelo sunt respicit
25
qui fecit ventis pondus et aquas adpendit mensura
26
quando ponebat pluviis legem et viam procellis sonantibus
27
tunc vidit illam et enarravit et praeparavit et investigavit
28
et dixit homini ecce timor Domini ipsa est sapientia et recedere a malo intellegentia


Capitulum 29

29 1 addidit quoque Iob adsumens parabolam suam et dixit
2
quis mihi tribuat ut sim iuxta menses pristinos secundum dies quibus Deus custodiebat me
3
quando splendebat lucerna eius super caput meum et ad lumen eius ambulabam in tenebris
4
sicut fui in diebus adulescentiae meae quando secreto Deus erat in tabernaculo meo
5
quando erat Omnipotens mecum et in circuitu meo pueri mei
6
quando lavabam pedes meos butyro et petra fundebat mihi rivos olei
7
quando procedebam ad portam civitatis et in platea parabant cathedram mihi
8
videbant me iuvenes et abscondebantur et senes adsurgentes stabant
9
principes cessabant loqui et digitum superponebant ori suo
10
vocem suam cohibebant duces et lingua eorum gutturi suo adherebat
11
auris audiens beatificabat me et oculus videns testimonium reddebat mihi
12
quod liberassem pauperem vociferantem et pupillum cui non esset adiutor
13
benedictio perituri super me veniebat et cor viduae consolatus sum
14
iustitia indutus sum et vestivit me sicut vestimento et diademate iudicio meo
15
oculus fui caeco et pes claudo
16
pater eram pauperum et causam quam nesciebam diligentissime investigabam
17
conterebam molas iniqui et de dentibus illius auferebam praedam
18
dicebamque in nidulo meo moriar et sicut palma multiplicabo dies
19
radix mea aperta est secus aquas et ros morabitur in messione mea
20
gloria mea semper innovabitur et arcus meus in manu mea instaurabitur
21
qui me audiebant expectabant sententiam et intenti tacebant ad consilium meum
22
verbis meis addere nihil audebant et super illos stillabat eloquium meum
23
expectabant me sicut pluviam et os suum aperiebant quasi ad imbrem serotinum
24
si quando ridebam ad eos non credebant et lux vultus mei non cadebat in terram
25
si voluissem ire ad eos sedebam primus cumque sederem quasi rex circumstante exercitu eram tamen maerentium consolator


Capitulum 30

30 1 nunc autem derident me iuniores tempore quorum non dignabar patres ponere cum canibus gregis mei
2
quorum virtus manuum erat mihi pro nihilo et vita ipsa putabantur indigni
3
egestate et fame steriles qui rodebant in solitudine squalentes calamitate et miseria
4
et mandebant herbas et arborum cortices et radix iuniperorum erat cibus eorum
5
qui de convallibus ista rapientes cum singula repperissent ad ea cum clamore currebant
6
in desertis habitabant torrentium et in cavernis terrae vel super glaream
7
qui inter huiuscemodi laetabantur et esse sub sentibus delicias conputabant
8
filii stultorum et ignobilium et in terra penitus non parentes
9
nunc in eorum canticum versus sum et factus sum eis proverbium
10
abominantur me et longe fugiunt a me et faciem meam conspuere non verentur
11
faretram enim suam aperuit et adflixit me et frenum posuit in os meum
12
ad dexteram orientis calamitatis meae ilico surrexerunt pedes meos subverterunt et oppresserunt quasi fluctibus semitis suis
13
dissipaverunt itinera mea insidiati sunt mihi et praevaluerunt et non fuit qui ferret auxilium
14
quasi rupto muro et aperta ianua inruerunt super me et ad meas miserias devoluti sunt
15
redactus sum in nihili abstulisti quasi ventus desiderium meum et velut nubes pertransiit salus mea
16
nunc autem in memet ipso marcescit anima mea et possident me dies adflictionis
17
nocte os meum perforatur doloribus et qui me comedunt non dormiunt
18
in multitudine eorum consumitur vestimentum meum et quasi capitio tunicae sic cinxerunt me
19
conparatus sum luto et adsimilatus favillae et cineri
20
clamo ad te et non exaudis me sto et non respicis me
21
mutatus es mihi in crudelem et in duritia manus tuae adversaris mihi
22
elevasti me et quasi super ventum ponens elisisti me valide
23
scio quia morti tradas me ubi constituta domus est omni viventi
24
verumtamen non ad consumptionem eorum emittis manum tuam et si corruerint ipse salvabis
25
flebam quondam super eum qui adflictus erat et conpatiebatur anima mea pauperi
26
expectabam bona et venerunt mihi mala praestolabar lucem et eruperunt tenebrae
27
interiora mea efferbuerunt absque ulla requie praevenerunt me dies adflictionis
28
maerens incedebam sine furore consurgens in turba clamavi
29
frater fui draconum et socius strutionum
30
cutis mea denigrata est super me et ossa mea aruerunt prae caumate
31
versa est in luctum cithara mea et organum meum in vocem flentium


Capitulum 31

31 1 pepigi foedus cum oculis meis ut ne cogitarem quidem de virgine
2
quam enim partem haberet Deus in me desuper et hereditatem Omnipotens de excelsis
3
numquid non perditio est iniquo et alienatio operantibus iniustitiam
4
nonne ipse considerat vias meas et cunctos gressus meos dinumerat
5
si ambulavi in vanitate et festinavit in dolo pes meus
6
adpendat me in statera iusta et sciat Deus simplicitatem meam
7
si declinavit gressus meus de via et si secutum est oculos meos cor meum et in manibus meis adhesit macula
8
seram et alius comedat et progenies mea eradicetur
9
si deceptum est cor meum super mulierem et si ad ostium amici mei insidiatus sum
10
scortum sit alteri uxor mea et super illam incurventur alii
11
hoc enim nefas est et iniquitas maxima
12
ignis est usque ad perditionem devorans et omnia eradicans genimina
13
si contempsi subire iudicium cum servo meo et ancillae meae cum disceptarent adversum me
14
quid enim faciam cum surrexerit ad iudicandum Deus et cum quaesierit quid respondebo illi
15
numquid non in utero fecit me qui et illum operatus est et formavit in vulva unus
16
si negavi quod volebant pauperibus et oculos viduae expectare feci
17
si comedi buccellam meam solus et non comedit pupillus ex ea
18
quia ab infantia mea crevit mecum miseratio et de utero matris meae egressa est mecum
19
si despexi pereuntem eo quod non habuerit indumentum et absque operimento pauperem
20
si non benedixerunt mihi latera eius et de velleribus ovium mearum calefactus est
21
si levavi super pupillum manum meam etiam cum viderem me in porta superiorem
22
umerus meus a iunctura sua cadat et brachium meum cum suis ossibus confringatur
23
semper enim quasi tumentes super me fluctus timui Deum et pondus eius ferre non potui
24
si putavi aurum robur meum et obrizae dixi fiducia mea
25
si laetatus sum super multis divitiis meis et quia plurima repperit manus mea
26
si vidi solem cum fulgeret et lunam incedentem clare
27
et lactatum est in abscondito cor meum et osculatus sum manum meam ore meo
28
quae est iniquitas maxima et negatio contra Deum altissimum
29
si gavisus sum ad ruinam eius qui me oderat et exultavi quod invenisset eum malum
30
non enim dedi ad peccandum guttur meum ut expeterem maledicens animam eius
31
si non dixerunt viri tabernaculi mei quis det de carnibus eius ut saturemur
32
foris non mansit peregrinus ostium meum viatori patuit
33
si abscondi quasi homo peccatum meum et celavi in sinu meo iniquitatem meam
34
si expavi ad multitudinem nimiam et despectio propinquorum terruit me et non magis tacui nec egressus sum ostium
35
quis mihi tribuat auditorem ut desiderium meum Omnipotens audiat et librum scribat ipse qui iudicat
36
ut in umero meo portem illum et circumdem illum quasi coronam mihi
37
per singulos gradus meos pronuntiabo illum et quasi principi offeram eum
38
si adversum me terra mea clamat et cum ipsa sulci eius deflent
39
si fructus eius comedi absque pecunia et animam agricolarum eius adflixi
40
pro frumento oriatur mihi tribulus et pro hordeo spina finita sunt verba Iob


Capitulum 32

32 1 omiserunt autem tres viri isti respondere Iob eo quod iustus sibi videretur 2 et iratus indignatusque Heliu filius Barachel Buzites de cognatione Ram iratus est autem adversus Iob eo quod iustum se esse diceret coram Deo 3 porro adversum amicos eius indignatus est eo quod non invenissent responsionem rationabilem sed tantummodo condemnassent Iob 4 igitur Heliu expectavit Iob loquentem eo quod seniores se essent qui loquebantur 5 cum autem vidisset quod tres respondere non potuissent iratus est vehementer
6
respondensque Heliu filius Barachel Buzites dixit iunior sum tempore vos autem antiquiores idcirco dimisso capite veritus sum indicare vobis meam sententiam
7
sperabam enim quod aetas prolixior loqueretur et annorum multitudo doceret sapientiam
8
sed ut video spiritus est in hominibus et inspiratio Omnipotentis dat intellegentiam
9
non sunt longevi sapientes nec senes intellegunt iudicium
10
ideo dicam audite me ostendam vobis etiam ego meam scientiam
11
expectavi enim sermones vestros audivi prudentiam vestram donec disceptaremini sermonibus
12
et donec putabam vos aliquid dicere considerabam sed ut video non est qui arguere possit Iob et respondere ex vobis sermonibus eius
13
ne forte dicatis invenimus sapientiam Deus proiecit eum non homo
14
nihil locutus est mihi et ego non secundum vestros sermones respondebo illi
15
extimuerunt non responderunt ultra abstuleruntque a se eloquia
16
quoniam igitur expectavi et non sunt locuti steterunt nec responderunt ultra
17
respondebo et ego partem meam et ostendam scientiam meam
18
plenus sum enim sermonibus et coartat me spiritus uteri mei
19
en venter meus quasi mustum absque spiraculo quod lagunculas novas disrumpit
20
loquar et respirabo paululum aperiam labia mea et respondebo
21
non accipiam personam viri et Deum homini non aequabo
22
nescio enim quamdiu subsistam et si post modicum tollat me factor meus


Capitulum 33

33 1 audi igitur Iob eloquia mea et omnes sermones meos ausculta
2
ecce aperui os meum loquatur lingua mea in faucibus meis
3
simplici corde meo sermones mei et sententiam labia mea puram loquentur
4
spiritus Dei fecit me et spiraculum Omnipotentis vivificavit me
5
si potes responde mihi et adversus faciem meam consiste
6
ecce et me sicut et te fecit Deus et de eodem luto ego quoque formatus sum
7
verumtamen miraculum meum non te terreat et eloquentia mea non sit tibi gravis
8
dixisti ergo in auribus meis et vocem verborum audivi
9
mundus sum ego absque delicto inmaculatus et non est iniquitas in me
10
quia querellas in me repperit ideo arbitratus est me inimicum sibi
11
posuit in nervo pedes meos custodivit omnes semitas meas
12
hoc est ergo in quo non es iustificatus respondebo tibi quia maior sit Deus homine
13
adversum eum contendis quod non ad omnia verba responderit tibi
14
semel loquitur Deus et secundo id ipsum non repetit
15
per somnium in visione nocturna quando inruit sopor super homines et dormiunt in lectulo
16
tunc aperit aures virorum et erudiens eos instruit disciplinam
17
ut avertat hominem ab his quae facit et liberet eum de superbia
18
eruens animam eius a corruptione et vitam illius ut non transeat in gladium
19
increpat quoque per dolorem in lectulo et omnia ossa eius marcescere facit
20
abominabilis ei fit in vita sua panis et animae illius cibus ante desiderabilis
21
tabescet caro eius et ossa quae tecta fuerant nudabuntur
22
adpropinquabit corruptioni anima eius et vita illius mortiferis
23
si fuerit pro eo angelus loquens unum de milibus ut adnuntiet hominis aequitatem
24
miserebitur eius et dicet libera eum et non descendat in corruptionem inveni in quo ei propitier
25
consumpta est caro eius a suppliciis revertatur ad dies adulescentiae suae
26
deprecabitur Deum et placabilis ei erit et videbit faciem eius in iubilo et reddet homini iustitiam suam
27
respiciet homines et dicet peccavi et vere deliqui et ut eram dignus non recepi
28
liberavit animam suam ne pergeret in interitum sed vivens lucem videret
29
ecce haec omnia operatur Deus tribus vicibus per singulos
30
ut revocet animas eorum a corruptione et inluminet luce viventium
31
adtende Iob et audi me et tace dum ego loquar
32
si autem habes quod loquaris responde mihi loquere volo enim te apparere iustum
33
quod si non habes audi me tace et docebo te sapientiam



Job (VUL) 17