Hebreos - Nova Vulgata
La carta a los Hebreos es una predicación culta, puesta por escrito y enviada a los cristianos de origen hebreo, que se entristecían por la nostalgia del culto fastoso del templo de Jerusalén y estaban tentados de abandonar las asambleas cristianas para regresar al hebraísmo. El autor del escrito, un literato culto de Alejandría y buen conocedor de la Biblia griega, dirige una calurosa invitación a la perseverancia en la fe y en la vida cristiana. La exhortación a la fidelidad (cf. Eb 10,19-13,24) es la consecuencia de un discurso teológico con el cual el autor pone en evidencia la superior dignidad de Cristo de frente a los ángeles (cf. Eb 1-2), la superior eficacia del sacerdocio de Jesús en relación con la mediación de Moisés y del sacerdocio levítico anticontestamentario (cf. Eb 3- 7), la superioridad del culto, del santuario y de la mediación de la alianza de Cristo sacerdote (cf. Eb 8,1-10,18).

  • Sacrosancti Oecumenici Concilii Vaticani II, ratione habita iussu Pauli PP. VI recognita, auctoritate Ioannis Pauli PP. II promulgata
  • Editio typica altera

  • Sumario

    NOVA VULGATA

    AD HEBRAEOS (NV)


    1 Locutus est nobis Deus in Filio

    2 Decebat auctorem salutis per passionem consummare



    Debuit per omnia fratribus similari, ut misericors fieret

    3 Adhortamini vosmetipsos donec Hodie cognominatur

    4 Festinemus ingredi in illam requiem


    Adeamus cum fiducia ad thronum gratiae

    5 Cum esset Filius Dei, didicit ex iis quae passus est oboedientiam



    6 Propositam spem sicut anchoram habemus tutam ac firmam
    7 Tu es sacerdos in aeternum secundum ordinem Melchisedech




    Hostias obtulit semel seipsum offerendo

    8 Melioris testamenti mediator est


    9 Per proprium sanguinem introivit semel in Sancta


    Semel oblatus est ad exhaurienda peccata, secundo apparebit exspectantibus se


    10 Ecce venio ut faciam, Deus, voluntatem tuam



    Consummavit in aeternum sanctificatos


    In plenitudinem fidei teneamus spei confessionem et consideremus invicem in provocatione caritatis



    Magnum certamen sustinuistis. Nolite itaque amittere confidentiam

    11 Exspectabat civitatem, cuius artifex et conditor Deus







    Per fidem vicerunt regna. Deus pro nobis melius aliquid providebit
    12 Per patientiam curramus ad propositum nobis certamen

    Quem diligit Deus castigat





    Accessistis ad Sion montem et civitatem Dei viventis




    13 Iesus Christus heri et hodie, ipse et in saecula











    Deus pacis, qui eduxit de mortuis pastorem magnum, aptet vos in omni bono


    Versiones
    Biblia del Pueblo di Dio (BPD) - Español
    Vulgata - Stuttgart 1969 - Latín
    Bíblia Sagrada Ave-Maria (1957) - Portugués
    Revised Standard Version (1966) - Inglés
    La Sainte Bible (Crampon 1904) - Bretón
    CEI (1974) - Italiano
    EinheitsÜbersetzung der Heiligen Sc - Alemán