Compendium Theologiae
Compendium Theologiae (Sancti Thomae Aquinatis): textus ed. Marietti 1954.

Index


COMPENDIUM THEOLOGIAE


angelici Doctoris

SANCTI THOMAE AQUINATIS

ordinis praedicatorum



LIBER 1


Capitulum 1


Capitulum 2

Ordo dicendorum circa fidem

Capitulum 3

Quod Deus sit

Capitulum 4

Quod Deus est immobilis

Capitulum 5

Quod Deus est aeternus

Capitulum 6

Quod Deum esse per se est necessarium

Capitulum 7

Quod Deus semper est

Capitulum 8

Quod in Deo non est aliqua successio

Capitulum 9

Quod Deus est simplex

Capitulum 10

Quod Deus est sua essentia

Capitulum 11

Quod Dei essentia non est aliud quam suum esse

Capitulum 12

Quod Deus non est in aliquo genere sicut species

Capitulum 13

Quod impossibile est Deum esse genus alicuius

Capitulum 14

Quod Deus non est aliqua species praedicata de multis individuis

Capitulum 15

Quod necesse est dicere Deum esse unum

Capitulum 16

Quod impossibile est Deum esse corpus

Capitulum 17

Quod impossibile est esse formam corporis, aut virtutem in corpore

Capitulum 18

Quod Deus est infinitus secundum essentiam

Capitulum 19

Quod Deus est infinitae virtutis

Capitulum 20

Quod infinitum in Deo non importat imperfectionem

Capitulum 21

Quod in Deo est omnimoda perfectio quae est in rebus, et eminentius

Capitulum 22

Quod in Deo omnes perfectiones sunt unum secundum rem

Capitulum 23

Quod in Deo nullum accidens invenitur

Capitulum 24

Quod multitudo nominum quae dicuntur de Deo, non repugnat simplicitati eius

Capitulum 25

Quod licet diversa nomina dicantur de Deo, non tamen sunt synonima

Capitulum 26

Quod per definitiones ipsorum nominum non potest definiri id quod est in Deo

Capitulum 27

Quod nomina de Deo et aliis, non omnino univoce, nec aequivoce dicuntur

Capitulum 28

Quod oportet Deum esse intelligentem

Capitulum 29

Quod in Deo non est intellectio nec in potentia nec in habitu, sed in actu

Capitulum 30

Quod Deus non intelligit per aliam speciem quam per essentiam suam

Capitulum 31

Quod Deus est suum intelligere

Capitulum 32

Quod oportet Deum esse volentem

Capitulum 33

Quod ipsam Dei voluntatem oportet nihil aliud esse quam eius intellectum

Capitulum 34

Quod voluntas Dei est ipsum eius velle

Capitulum 35

Quod omnia supradicta uno fidei articulo comprehenduntur

Capitulum 36

Quod haec omnia a philosophis posita sunt

Capitulum 37

Qualiter ponatur verbum in divinis

Capitulum 38

Quod verbum in divinis conceptio dicitur

Capitulum 39

Quomodo verbum comparatur ad patrem

Capitulum 40

Quomodo intelligitur generatio in divinis

Capitulum 41

Quod verbum, quod est filius, idem esse habet cum Deo patre, et eamdem essentiam

Capitulum 42

Quod catholica fides haec docet

Capitulum 43

Quod in divinis non est differentia verbi a patre secundum tempus, vel speciem, vel naturam

Capitulum 44

Conclusio ex praemissis

Capitulum 45

Quod Deus est in se ipso sicut amatum in amante

Capitulum 46

Quod amor in Deo dicitur spiritus

Capitulum 47

Quod spiritus, qui est in Deo, est sanctus

Capitulum 48

Quod amor in divinis non importat accidens

Capitulum 49

Quod spiritus sanctus a patre filioque procedit

Capitulum 50

Quod in divinis trinitas personarum non repugnat unitati essentiae

Capitulum 51

Quomodo videtur esse repugnantia trinitatis personarum in divinis

Capitulum 52

Solutio rationis: et quod in divinis non est distinctio nisi secundum relationes

Capitulum 53

Quod relationes quibus pater et filius et spiritus sanctus distinguuntur, sunt reales, et non rationis tantum

Capitulum 54

Quod huiusmodi relationes non sunt accidentaliter inhaerentes

Capitulum 55

Quod per praedictas relationes in Deo personalis distinctio constituitur

Capitulum 56

Quod impossibile est plures personas esse in divinis quam tres

Capitulum 57

De proprietatibus seu notionibus in divinis, et quot sunt numero in patre

Capitulum 58

De proprietatibus filii et spiritus sancti, quae et quot sunt

Capitulum 59

Quare illae proprietates dicantur notiones

Capitulum 60

Quod licet relationes in divinis subsistentes sint quatuor, tamen non sunt nisi tres personae

Capitulum 61

Quod remotis per intellectum proprietatibus personalibus, non remanent hypostases

Capitulum 62

Quomodo, remotis per intellectum proprietatibus personalibus, remaneat essentia divina

Capitulum 63

De ordine actuum personalium ad proprietates personales

Capitulum 64

Quomodo oportet recipere generationem respectu patris, et respectu filii

Capitulum 65

Quomodo actus notionales a personis non differunt nisi secundum rationem

Capitulum 66

Quod proprietates relativae sunt ipsa divina essentia

Capitulum 67

Quod relationes non sunt exterius affixae, ut porretani dixerunt

Capitulum 68

De effectibus divinitatis, et primo de esse

Capitulum 69

Quod Deus in creando res non praesupponit materiam

Capitulum 70

Quod creare soli Deo convenit

Capitulum 71

Quod materiae diversitas non est causa diversitatis in rebus

Capitulum 72

Quomodo Deus diversa produxit, et quomodo pluralitas rerum causata est

Capitulum 73

De diversitate rerum, gradu et ordine

Capitulum 74

Quomodo res creatae quaedam plus habent de potentia, minus de actu, quaedam e converso

Capitulum 75

Quod quaedam sunt substantiae intellectuales, quae immateriales dicuntur

Capitulum 76

Quomodo tales substantiae sunt arbitrio liberae

Capitulum 77

Quod in eis est ordo et gradus secundum perfectionem naturae

Capitulum 78

Qualiter est in eis ordo et gradus in intelligendo

Capitulum 79

Quod substantia per quam homo intelligit, est infima in genere substantiarum intellectualium

Capitulum 80

De differentia intellectus, et modo intelligendi

Capitulum 81

Quod intellectus possibilis in homine accipit formas intelligibiles a rebus sensibilibus

Capitulum 82

Quod homo indiget potentiis sensitivis ad intelligendum

Capitulum 83

Quod necesse est ponere intellectum agentem

Capitulum 84

Quod anima humana est incorruptibilis

Capitulum 85

De unitate intellectus possibilis

Capitulum 86

De intellectu agente, quod non est unus in omnibus

Capitulum 87

Quod intellectus possibilis et agens fundantur in essentia animae

Capitulum 88

Qualiter istae duae potentiae conveniant in una essentia animae

Capitulum 89

Quod omnes potentiae in essentia animae radicantur

Capitulum 90

Quod unica est anima in uno corpore

Capitulum 91

Rationes quae videntur probare quod in homine sunt plures animae

Capitulum 92

Solutio rationum praemissarum

Capitulum 93

De productione animae rationalis, quod non sit ex traductione

Capitulum 94

Quod anima rationalis non est de substantia Dei

Capitulum 95

Quod illa quae dicuntur inesse a virtute extrinseca, sunt immediate a Deo

Capitulum 96

Quod Deus non agit naturali necessitate, sed a voluntate

Capitulum 97

Quod Deus in sua actione est immutabilis

Capitulum 98

Ratio probans motum ab aeterno fuisse, et solutio eius

Capitulum 99

Rationes ostendentes quod est necessarium materiam ab aeterno creationem mundi praecessisse, et solutiones earum

Capitulum 100

Quod Deus operatur omnia propter finem

Capitulum 101

Quod ultimus finis omnium est divina bonitas

Capitulum 102

Quod divina assimilatio est causa diversitatis in rebus

Capitulum 103

Quod non solum divina bonitas est causa rerum, sed etiam omnis motus et operationis

Capitulum 104

De duplici potentia, cui in rebus respondet duplex intellectus, et quis sit finis intellectualis creaturae

Capitulum 105

Quomodo finis ultimus intellectualis creaturae est Deum per essentiam videre, et quomodo hoc possit

Capitulum 106

Quomodo naturale desiderium quiescit ex divina visione per essentiam, in qua beatitudo consistit

Capitulum 107

Quod motus in Deum ad beatitudinem consequendam assimilatur motui naturali, et quod beatitudo est in actu intellectus

Capitulum 108

De errore ponentium felicitatem in creaturis

Capitulum 109

Quod solus Deus est bonus per essentiam, creaturae vero per participationem

Capitulum 110

Quod Deus non potest suam bonitatem amittere

Capitulum 111

Quod creatura possit deficere a sua bonitate

Capitulum 112

Quomodo deficiunt a bonitate secundum suas operationes

Capitulum 113

De duplici principio actionis, et quomodo aut in quibus potest defectus esse

Capitulum 114

Quid nomine boni vel mali intelligatur in rebus

Capitulum 115

Quod impossibile est esse aliquam naturam malum

Capitulum 116

Qualiter bonum et malum sunt differentiae entis, et contraria, et genera contrariorum

Capitulum 117

Quod nihil potest esse essentialiter malum, vel summe, sed est corruptio alicuius boni

Capitulum 118

Quod malum fundatur in bono sicut in subiecto

Capitulum 119

De duplici genere mali

Capitulum 120

De triplici genere actionis, et de malo culpae

Capitulum 121

Quod aliquod malum habet rationem poenae, et non culpae

Capitulum 122

Quod non eodem modo omnis poena contrariatur voluntati

Capitulum 123

Quod omnia reguntur divina providentia

Capitulum 124

Quod Deus per superiores creaturas regit inferiores

Capitulum 125

Quod inferiores substantiae intellectuales reguntur per superiores

Capitulum 126

De gradu et ordine angelorum

Capitulum 127

Quod per superiora corpora, inferiora, non autem intellectus humanus, disponuntur

Capitulum 128

Quomodo intellectus humanus perficitur mediantibus potentiis sensitivis, et sic indirecte subditur corporibus caelestibus

Capitulum 129

Quod solus Deus movet voluntatem hominis, non res creata

Capitulum 130

Quod Deus omnia gubernat, et quaedam movet mediantibus causis secundis

Capitulum 131

Quod Deus omnia disponit immediate, nec diminuit suam sapientiam

Capitulum 132

Rationes quae videntur ostendere quod Deus non habet providentiam de particularibus

Capitulum 133

Solutio praedictarum rationum

Capitulum 134

Quod Deus solus cognoscit singularia futura contingentia

Capitulum 135

Quod Deus omnibus adest per potentiam, essentiam et praesentiam, et omnia immediate disponit

Capitulum 136

Quod soli Deo convenit miracula facere

Capitulum 137

Quod dicantur esse aliqua casualia et fortuita

Capitulum 138

Utrum fatum sit aliqua natura, et quid sit

Capitulum 139

Quod non omnia sunt ex necessitate

Capitulum 140

Quod divina providentia manente, multa sunt contingentia

Capitulum 141

Quod divinae providentiae certitudo non excludit mala a rebus

Capitulum 142

Quod non derogat bonitati Dei, quod mala permittat

Capitulum 143

Quod Deus specialiter homini providet per gratiam

Capitulum 144

Quod Deus per dona gratuita remittit peccata, quae etiam gratiam interimunt

Capitulum 145

Quod peccata non sunt irremissibilia

Capitulum 146

Quod solus Deus potest remittere peccata

Capitulum 147

De quibusdam articulis fidei qui sumuntur penes effectus divinae gubernationis

Capitulum 148

Quod omnia sunt facta propter hominem

Capitulum 149

Quis est ultimus finis hominis

Capitulum 150

Quomodo homo ad aeternitatem pervenit ut ad consummationem

Capitulum 151

Quomodo ad perfectam beatitudinem animae rationalis oportet eam corpori reuniri

Capitulum 152

Quomodo separatio animae a corpore sit secundum naturam, et quomodo contra naturam

Capitulum 153

Quod anima omnino idem corpus resumet, et non alterius naturae

Capitulum 154

Quod resumet idem numero corpus sola Dei virtute

Capitulum 155

Quod non resurgemus ad eundem modum vivendi

Capitulum 156

Quod post resurrectionem usus cibi et generationis cessabunt

Capitulum 157

Quod tamen omnia membra resurgent

Capitulum 158

Quod non resurgent cum aliquo defectu

Capitulum 159

Quod resurgent solum quae sunt de veritate naturae

Capitulum 160

Quod Deus omnia supplebit in corpore reformato, aut quidquid deficiet de materia

Capitulum 161

Solutio ad quaedam quae obiici possunt

Capitulum 162

Quod resurrectio mortuorum in articulis fidei exprimitur

Capitulum 163

Qualis erit resurgentium operatio

Capitulum 164

Quod Deus per essentiam videbitur, non per similitudinem

Capitulum 165

Quod videre Deum est summa perfectio et delectatio

Capitulum 166

Quod omnia videntia Deum confirmata sunt in bono

Capitulum 167

Quod corpora erunt omnino obedientia animae

Capitulum 168

De dotibus corporum glorificatorum

Capitulum 169

Quod homo tunc innovabitur, et omnis creatura corporalis

Capitulum 170

Quae creaturae innovabuntur, et quae manebunt

Capitulum 171

Quod corpora caelestia cessabunt a motu

Capitulum 172

De praemio hominis secundum eius opera, vel miseria

Capitulum 173

Quod praemium hominis est post hanc vitam, et similiter miseria

Capitulum 174

In quo est miseria hominis quantum ad poenam damni

Capitulum 175

Quod peccata mortalia non dimittuntur post hanc vitam, sed bene venialia

Capitulum 176

Quod corpora damnatorum erunt passibilia et tamen integra, et sine dotibus

Capitulum 177

Quod corpora damnatorum, licet passibilia, erunt tamen incorruptibilia

Capitulum 178

Quod poena damnatorum est in malis ante resurrectionem

Capitulum 179

Quod poena damnatorum est in malis tam spiritualibus, quam corporalibus

Capitulum 180

Utrum anima possit pati ab igne corporeo

Capitulum 181

Quod post hanc vitam sunt quaedam purgatoriae poenae non aeternae, ad implendas poenitentias de mortalibus non impletas in vita

Capitulum 182

Quod sunt aliquae poenae purgatoriae etiam venialium

Capitulum 183

Utrum aeternam poenam pati repugnet iustitiae divinae, cum culpa fuerit temporalis

Capitulum 184

Quod praedicta conveniunt etiam aliis spiritualibus substantiis, sicut animabus

Capitulum 185

De fide ad humanitatem christi

Capitulum 186

De praeceptis datis primo homini, et eius perfectione in primo statu

Capitulum 187

Quod ille perfectus status nominabatur originalis iustitia, et de loco in quo homo positus est

Capitulum 188

De ligno scientiae boni et mali, et primo hominis praecepto

Capitulum 189

De seductione diaboli ad evam

Capitulum 190

Quid fuit inductivum mulieris

Capitulum 191

Quomodo pervenit peccatum ad virum

Capitulum 192

De effectu sequente culpam quantum ad rebellionem virium inferiorum rationi

Capitulum 193

Quomodo fuit poena illata quantum ad necessitatem moriendi

Capitulum 194

De aliis defectibus qui consequuntur in intellectu et voluntate

Capitulum 195

Quomodo isti defectus derivati sunt ad posteros

Capitulum 196

Utrum defectus originalis iustitiae habeat rationem culpae in posteris

Capitulum 197

Quod non omnia peccata traducuntur in posteros

Capitulum 198

Quod meritum adae non profuit posteris ad reparationem

Capitulum 199

De reparatione humanae naturae per christum

Capitulum 200

Quod per solum Deum incarnatum debuit natura reparari

Capitulum 201

De aliis causis incarnationis filii Dei

Capitulum 202

De errore photini circa incarnationem filii Dei

Capitulum 203

Error nestorii circa incarnationem et eius improbatio

Capitulum 204

De errore arii circa incarnationem et improbatio eius

Capitulum 205

De errore apollinaris circa incarnationem et improbatio eius

Capitulum 206

De errore eutychetis ponentis unionem in natura

Capitulum 207

Contra errorem manichaei dicentis, christum non habuisse verum corpus, sed phantasticum

Capitulum 208

Quod christus verum corpus habuit, non de caelo, contra valentinum

Capitulum 209

Quae sit sententia fidei circa incarnationem

Capitulum 210

Quod in ipso non sunt duo supposita

Capitulum 211

Quod in christo est unum tantum suppositum et est una tantum persona

Capitulum 212

De his quae dicuntur in christo unum vel multa

Capitulum 213

Quod oportuit christum esse perfectum in gratia et sapientia veritatis

Capitulum 214

De plenitudine gratiae christi

Capitulum 215

De infinitate gratiae christi

Capitulum 216

De plenitudine sapientiae christi

Capitulum 217

De materia corporis christi

Capitulum 218

De formatione corporis christi, quae non est ex semine

Capitulum 219

De causa formationis corporis christi

Capitulum 220

Expositio articuli in symbolo positi de conceptione et nativitate christi

Capitulum 221

Quod conveniens fuit christum nasci ex virgine

Capitulum 222

Quod beata virgo sit mater christi

Capitulum 223

Quod spiritus sanctus non sit pater christi

Capitulum 224

De sanctificatione matris christi

Capitulum 225

De perpetua virginitate matris christi

Capitulum 226

De defectibus assumptis a christo

Capitulum 227

Quare christus mori voluit

Capitulum 228

De morte crucis

Capitulum 229

De morte christi

Capitulum 230

Quod mors christi fuit voluntaria

Capitulum 231

De passione christi quantum ad corpus

Capitulum 232

De passibilitate animae christi

Capitulum 233

De oratione christi

Capitulum 234

De sepultura christi

Capitulum 235

De descensu christi ad inferos

Capitulum 236

De resurrectione et tempore resurrectionis christi

Capitulum 237

De qualitate christi resurgentis

Capitulum 238

Quomodo convenientibus argumentis christi resurrectio demonstratur

Capitulum 239

De duplici vita reparata in homine per christum

Capitulum 240

De duplici praemio humiliationis, scilicet resurrectione et ascensione

Capitulum 241

Quod christus secundum naturam humanam iudicabit

Capitulum 242

Quod ipse omne iudicium dedit filio suo, qui horam scit iudicii

Capitulum 243

Utrum omnes iudicabuntur, an non

Capitulum 244

Quod non erit examinatio in iudicio quia ignoret, et de modo et loco

Capitulum 245

Quod sancti iudicabunt

Capitulum 246

Quomodo distinguuntur articuli de praedictis

LIBER 2


Capitulum 1


Capitulum 2

Quod hominibus convenienter indicitur oratio, per quam obtineant quae a Deo sperant, et de diversitate orationis ad Deum et ad hominem

Capitulum 3

Quod conveniens fuit ad consummationem spei, ut nobis forma orandi traderetur a christo

Capitulum 4

Causa quare quae speramus, debemus ab ipso Deo orando petere

Capitulum 5

Quod Deus, a quo orando sperata petimus, debet vocari ab orante pater noster, et non meus

Capitulum 6

Ubi ostenditur Dei patris nostri, quem oramus, potestas ad sperata concedendum, per hoc quod dicitur, qui es in caelis

Capitulum 7

Qualia sint quae sunt a Deo speranda, et de ratione spei

Capitulum 8

De prima petitione, in qua docemur desiderare quod cognitio Dei quae est in nobis inchoata, perficiatur, et quod hoc sit possibile

Capitulum 9

Secunda petitio, ut participes gloriae nos faciat

Capitulum 10

Quod regnum obtinere est possibile