Fontes CIC t1 251


N. 253.


252

Innocentius XI, const. Caelestis Pastor, 20 nov. 1687, propositiones Michaelis de Molinos, damn.

Caelestis Pastor Christus Dominus, ut iacentem in tenebris mundum, variisque Gentium erroribus involutum a potestate Diaboli, sub qua misere post lapsum primi nostri Parentis tenebatur, sua ineffabili miseratione libe­raret, Carnem sumere, et in ligno Crucis Chirographo Redemptionis nostrae affixo in testimonium suae in nos eharitatis sese Hostiam viventem Deo pro nobis offerre dignatus est, mox rediturus in Caelum Ecclesiam Catholicam sponsam suam tanquam novam Civitatem Sanctam Hierusalem descendet! tem de Caelo non habentem rugam, neque maculam, unam, sanctam in terris relinquens, armis potentiae suae contra Portas Inferi circumvallatam, Petro Apostolorum Principi, et Successoribus eius regendam tradidit, ut Doctrinam ab ipsius ore haustam sartam, tectamque custodirent, ne oves pre tioso suo Sanguine redemptae pravarum opinionum pabulo in antiquos errores redderent, quod praecipue B. Petro mandasse Nos sacrae Literae docent; cui enim Apostolorum, nisi Petro dixit, Pasce oves meas, et rursus, Ego rogavi pro te, ut non deficiat fides tua, et tu aliquando conversus, con firma fratres tuos? Quare Nobis qui non nostris meritis, sed inscrutabili Dei Omnipotentis consilio in eiusdem Petri Cathedra pari potestate sedemus, semper firmum in animo fuit, ut populus Christianus eam sectaretur fidem, quae a Christo Domino per Apostolos suos perpetua, et nunquam inter­rupta traditione praedicata fuit, quamque ipse usque ad Saeculi consumma­tionem permansuram esse promisit.

§ 1. Cum igitur ad Apostolatum nostrum relatum fuisset quemdam Michaëlem de Molinos prava dogmata tum verbo, tum scripto docuisse, et n praxim deduxisse, quae praetextu Orationis quietis contra doctrinam, et 1 uni a Sanctis Patribus ab ipsis nascentis Ecclesiae primordiis receptum, 1 l«l ii s a vera Religione, et a Christianae pietatis puritate in maximos errores, «•1 ¦ npissima quaeque inducebant: Nos, cui cordi semper fuit, ut fidelium utimur Nobis ex alto commissae purgatis pravarum opinionum erroribus ad optat nn alutis portum tuto pervenire possint, legitimis praecedentibus indi- . tu pt u iiii tum Michaëlem de Molinos carceribus mancipari mandavimus, iirintfr 1 iram Nobis, et Venerabilibus Fratribus nostris S. R. E. Cardinalibus m ioi« u< publii .1 Christiana Generalibus Inquisitoribus Apostolica auctoritate P' ' niiu ' i putatis, auditis pluribus in Sacra Theologia Magistris, eorumque

•«ut!»««u» in            voce, tum scripto susceptis, matureque perpensis, implorata

etiam s Spuitir. assistentia, cum praedictorum Fratrum nostrorum unanimi v 1 » 1 ' • ait 1 " 1 n iii m m infrascriptarum Propositionum eiusdem Michaelis de Milium.. 1 pi u 1 aut pro suis recognitae, et de quibus Propositionibus tanquam a • ! ' n scriptis, communicatis, et creditis ipse convictus, et respective um'i'nin im iat, ut latius in processu, et Decreto de mandato nostro lato ilu ."i \u . iti praesentis anni 168"' devenire, ut infra decrevimus.

Propositiones.

. sit'                                                        >3 ¦ "<            r* rnm

3. Vota de aliquo faciendo sunt perfectionis impeditiva.

16. Non convenit Indulgentias quaerere pro poena propriis peccatis debita, quia melius est Divinae Iustitiae satisfacere, quam Divinam miseri­cordiam quaerere, quoniam illud ex puro Dei amore procedit, et istud ab amore nostri interessato, nec est Deo res grata, nec meritoria, quia est velle Crucem fugere.

18. Qui in Oratione utitur Imaginibus, Figuris, speciebus, et propriis conceptibus, non adorat Deum in spiritu, et veritate.

32. Nec ante, nec post Communionem alia requiritur praeparatio, aut gratiarum actio (pro istis Animabus Internis) quam permanentia in solita resignatione passiva, quia in ista continetur amor, qui modo perfectiore supplet omnes actus virtutum, qui fieri possunt, et fiunt in via ordinaria. Et si hac occasione Communionis insurgunt motus humiliationis, petitionis, aut gratiarum actionis, reprimendi sunt, quoties non diguoscatur eos esse ex impulsu speciali Dei, alias sunt impulsus naturae nondum mortuae.

33. Male agit Anima, quae procedit per hanc viam internam, si in die­bus solemnibus vult aliquo conatu particulari excitare in se devotum aliquem sensum, quoniam animae internae omnes dies sunt aequales, omnes festivi, et idem dicitur de locis Sacris, quia huiusmodi Animabus omnia loca aequa­lia sunt.

35. Non convenit Animabus huius vitae internae, quod faciant opera­tiones, etiam virtuosas ex propria electione, et activitate, alias non essent mortuae: nec debent elicere actus amoris erga B. Virginem, Sanctos, aut humanitatem Christi, quia cum ista obiecta sensibilia sint, talis est amor erga illa.

36. Nulla Creatura, nec B. Virgo, nec Sancti sedere debent in nostro corde, quia solus Deus vult illum occupare, et possidere.

47. Cum huiusmodi violentiae occurrunt, sinere oportet, ut Satanas ope­retur, nullam adhibendo industriam, nullumque proprium conatum, sed per­manere debet homo in suo nihilo, et etiamsi sequantur pollutiones, et actus obscaeni propriis manibus, et etiam peiora, non opus est, se ipsum inquie­tari, sed foras cmittendi sunt scrupuli, dubia, et timores, quia anima fit magis illuminata, magis roborata, magisque candida, et acquiritur sancta libertas. Et prae omnibus non opus est haec confiteri, et sanctissime fit, non confiténdo, quia hoc pacto superatur Daemon, et acquiritur thesaurus pacis.

48. Satan, qui huiusmodi violentias infert, suadet deinde, gravia esse delicta, ut anima se inquietet, ne in via Interna ulterius progrediatur; unde ad eius vires enervandas, melius est ea non confiteri, quia non sunt peccata, nec etiam venialia.

60. Animabus provectis, quae reflexionibus mori incipiunt, et eo etiam perveniunt, ut sint mortuae, Deus confessionem aliquando efficit impossi­bilem, et supplet ipse tanta gratia praeservante, quantam in Sacramento reci­perent: et ideo huiusmodi Animabus non est bonum in tali casu ad Sacra­mentum Poenitentiae accedere, quia id est illis impossibile.

()'> Praepositis obediendum est in exteriore, et latitudo voti obedientiae Religio."ium tantumniodo ad exteriores pertingit. In interiore vero aliter res se lubet, ipro solus Deus, et Director intrant

Quas quidem propositiones tanquam haereticus, suspectus, et erroneas, scandalosas, blasphemas, piarum aurium offensivas, lemerarias, Christianae disciplinae relaxatlvas, et eversivas, et seditiosas respective, ac quaecumque super iis verbo, scripto, vel typis concessa pariter cum voto eorumdem Fra­trum Nostrorum S. R. E. Cardinalium, et Inquisitorum Generalium damna- vimus, cin umscripslmus, et abolevimus: deque eisdem, et similibus omnibus, et singulis post hoc quoque modo loquendi, scribendi, disputandi, easque credendi, fruendi, docendi, aut in praxim reducendi facultatem quibuscum­que intcrdiximus, et contrafacientes omnibus dignitatibus, gradibus, hono­ribus, beneficiis, et Officiis ipso facto perpetuo privamus, et inhabiles ad quaecumque decrevimus, vinculoque etiam anathematis eo ipso mundavimus, a quo nisi a Nobis, et a Romanis Pontificibus Successoribus nostris valeant absolvi Praeterea eodem Nostro Decreto prohibuimus, et damnavimus omnes libros, omniaque opera quocumque loco, et idiomate impressa, nec non omnia manuscripta eiusdem Michaelis de Molinos, vetuimusque, ne quis cuiuscum­que gradus, conditionis, vel status etiam speciali nota dignus, audeat sub quovis praetextu, quolibet pariter idiomate, sive sub eisdem verbis, sive sub aoquallbus, aut aequipollentibus, sive absque nomine, seu ficto, aut alieno nomine ea imprimere, vel imprimi facere, neque impressa, seu manuscripta legere, vel apud se retinere, sed Ordinariis locorum, aut haereticae pravitatis Inquisitoribus statim tradere, et consignare teneatur sub eisdem poenis superius inflictis, qui Ordinarii, et Inquisitores statim ea igne comburant, et comburi faciant. Tandem, ut praedictus Michael de Molinos ob haereses, errores, et turpia facta praedicta de debitis poenis in aliorum exemplum, et ipsius emendationem plecteretur, lecto in eadem nostra Congregatione toto

• n., ossu, et auditis dilectis filiis Consultoribus Nostris S. Inquisitionis Officii, In n Theologia, et in Iure Pontificio Magistris, cum eorumdem Ven. Fr. Nostro- i nn i S. R. E. Cardinalium unanimi voto, dictum Michaëlem de Molinos tan- ihi n n um convictum, et confessum respective, et uti haereticum formalem,

!.. « i i.. uitentem in poenam arcti, et perpetui carceris, et ad peragendas

•lut poi-nltentias salutares, praevia tamen abiuratione de formali per ipsum MMsikIu servato Iuris ordine damnavimus; mandantes ut die, et hora prae­it. ..b» m I cclesia S. Mariae supra Minervam huius Almae Urbis praesen-

• i.u» omnibus Venerabilibus Fratribus Nostris S. R. E. Cardinalibus, et M ... i inire Nostrae Praelatis, universoque Populo ad id etiam per

n.>t4i m m Indulgentiarum convocando, ex alto tenor processus stante ¦ •i , ni c..dem Michaële de Molinos una cum sententia inde sequuta k(<niiM, .i postquam idem Molinos habitu poenitentiae indutus praedictos , riior*. r i (nn. es publice abiurasset, facultatem dedimus dilecto filio Nostri s (n. r. i uti. n i . .mmissario, ut eum a censuris, quibus innodatus erat, in trini I. i. 5i n consueta absolveret; quae omnia in executionem dictae Nostiur i inIm it m, die 3 Septembris labentis anni solemniter adimpleta sunt.

§ 2. Et licet supranarratum Decretum de mandato Nostro latum ad maiorem fidelium cautelam typis editum publicis locis affixum, et divulgatum fuerit, nihilominus ne huius Apostolicae damnationis memoria futuris tem­poribus deleri possit, utque Populus Christianus Catholica veritate instru- ctior per viam salutis incedere valeat, Praedi cessorim Nostrorum Summorum Pontificum vestigiis inhaerentes, hae Nostra perpetuo valitura Constitutione supradictum Decretum denuo approbamu , confirmamus, et debitae execu­tioni tradi mandamus, iterum supradn tas propositiones diffinitive damnan- tes, et reprobantes, librosque, et m.inuscripta eiusdem Michaelis de Molinos prohibentes, et interdicentes sub eisdem poenis, et censuris contra transgres­sores latis, et inflictis.

§ 3. Decernentes, etc.

[Bull. Rom., tom. 8, p. III ll>]


253

Alexander VIII, cousi. Inter multiplices, 4 aug. 1690.

Inter multiplices l'ni iiii. 1 uticii Nostri curas, quibus iugiter premi- mur, in illam peeuhan sin.b" m, (inibimus, ut Apostolicae Sedis, ac univer­salis Ecclesiae, ne. n.u, , i. nn .insularum Ecclesiarum iura ubique sarta tecta, ac illibata tuen, n . .uncivaic, eique adversus quaecumque, per quae illis aliquid detrimenti mi,m p,.i, 1, n.idita Nobis divinitus potestate vindicare sat agamus, si, ut .uuinbiM ini , im e, ac debite pensatis iustitiae, ac rationi con­sentaneum e .e in 11, uuiii. < arbitramur.

s I i um ita.(in . 1 u., primum humilitatem nostram inscrutabili Divi­nae suae pi,.ii tentet, u..um 111 suprema Militantis Ecclesiae specula collo­cavit Altissimum pi 1 .. 1. 1 e., quae Pontificiae Nostrae solicitudini sese obtu­lere, negotii», illa m pt um-, gi.ivissima, ac Nobis qui charissimum in Christo l ilium Nuntium I u,Iovi, um I r.meorum Regem Christianissimum, et floren-

tissimnm illius Regum        visceribus gerimus eharitatis, permolesta, et plane

acerba accidcnni. qua. , adversus dicti Regni Ecclesiarum iura, sive adversus Romam l'.miiii, ,,, et I cclesiae universae auctoritatem nonnulli venerabiles Iratus \t. im pi opi, Episcopi, et alii eiusdem Regni Ecclesiastici Viri in Coiniius (.b n ii diu am Parisiis anno 1681 congregati, tum praestita inibi per eos extensi. uu illius Iuris, quod vocant Regaliae, ad omnes dicti Regni Ecclesias as.cn.u, ium edita subinde de potestate Ecclesiastica qua­tuor propositiones continenti- declaratione, peregerunt, quaeque ipsa Comitia subsecuta fuerunt mandata, arresta, confirmationes, declarationes, Epistolae, edicta, et Decreta quae, tulique a quibusvis personis, sive Ecclesiasticis, sive laicis quavis auctoritate, et potestate fungentibus edita, seu publicata, nec non quae alias demum nonnullis ab hinc annis in regno praefato eidem Sedi Apostolicae, Romauacque I cclesiae, seu quibuscumque aliis Ecclesiis, Monasteriis, et locis piis, illorumque respective personis, rebus, bonis, et iuribus, seu alias iurisdictioni, vel immunitati, aut libertati Ecclesiasticae

quomodolibet praeiudicialia quovis modo peracta, ac gesta fuerunt: haec Nos, qui Iurium Ecclesiasticorum assertores in Terris a Domino constituti sumus, dies, noctesque in amaritudine Animae nostrae cogitantes, manus nostras cum lacrymis, et suspiriis levavimus ad Dominum, eumque toto cordis affectu rogavimus, ut Nobis potenti gratiae suae auxilio adesset quo ardua hac in re commissi Nobis Apostolici muneris partes salubriter exequi valeremus; eaque consideratione adducti, ac ne supremo Iudici rationem vilicationis Nostrae reddituri negligentiae in credita Nobis administratione argueremur (quantum divina Bonitas dedit) nihil huc usque praetermisimus, quo praeiudicialia praefata ab iismet, qui ea peregerant, ex animo retracta- rentur.

§ 2. Verum, quo efficacius, ac uberius Sedis praefatae, Ecclesiae Uni­versae, lurisdictionisque et Immunitatis, ac libertatis Ecclesiasticae, Ecclesia- rumque, Monasteriorum, et locorum piorum huiusmodi, illorumque persona­rum praedictarurn indemnitati perpetuis futuris temporibus consultum sit, auditis quamplurimis ex Venerabilibus fratribus Nostris Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalibus, et nonnullorum in Sacra Theologia Magistrorum, ac etiam in Decretis Doctorum ad examen negotii huiusmodi a Nobis specia­liter delectorum, qui illum mature discusserunt, remque totam Nobis expo­suerunt, sententiis, quantum Nobis ex alto conceditur providere volentes, ac lelie. record. Innocentii Papae XI Praedecessoris Nostri, qui occasione rescri- liendi ad Literas, quibus Archiepiscopi, et alii Ecclesiastici Viri supradicti de p Ims ab ipsis gestis certiorem eum reddiderant per quasdam in simili forma llievis die 11 Aprilis 1682 expeditas Literas improbavit, rescidit, et cassavit, iuae in dictis Comitiis acta fuerant in negotio Regaliae, cum omnibus inde s iitis, et quae subinde attentari contigisset, eaque perpetuo irrita, et inania • ii . laravit,1 vestigiis inhaerentes, necnon in dictis Comitiis Anni 1682, tum c|ii a extensionem Iuris Regaliae, quam circa declarationem de potestate t I. i istica huiusmodi actorum, ac etiam omnium, et singulorum Manda-

•    n \i n storum, Confirmationum, Declarationum, Epistolarum, Edictorum,

•    ¦linum quavis auctoritate, sive Ecclesiastica, sive etiam Laicali editorum, —m pwbllcatorum, nec non aliorum quomodolibet praeiudicialium praefato-

> •¦ Regno supradicto quandocumque, et a quibusvis, ac ex quacumque .i * 11 n i v i s modo factorum, et gestorum, ac inde secutorum quorum- •••¦i n uu specificam, et individuam mentionem, et expressionem de MMNMtfa •¦ pnrentium tenores, et datas, etiam veriores praesentibus pro • •" nii i expressis, ac de verbo ad verbum insertis, et exactis- ' •• i iubentes, motu proprio, ac ex certa scientia, et matura —• ¦ '«itis, deque Apostolicae potestatis plenitudine, omnia, et qpw «am quoad extensionem Iuris Regaliae, quam quoad declara­ta «... n, ,. ¦ ,.,¦, i lesiastica, ac quatuor in ea contentas propositiones

.......................... ini ( li ii Qallicani anno 1682 habitis, acta, et gesta fue-

......................... •• •' singulis Mandatis, Arrestis, Confirmationibus, Decla-

.......  ' i • i r .u, in. Decretis a quibusvis personis sive Ecclesiasticis,

' I I Wfl| ».

sive I aicis quomodolibet qualificatis quavis auctoritate, et potestate, etiam individuam expressionem requirente fungentibus editis, seu publicatis, nec non reliqua omnia quotcumque, et qualiacumque eidem Sedi Apostolicae, Romanaeque Ecclesiae, vel iurisdictioni, immunitati, vel libertati Ecclesiasticae seu alias Ecclesiis, Monasteriis, illorumque respective personis, rebus, bonis, privilegiis, praerogativis, et iuribus quibuscumque quomodolibet praeiudi­cialia in dicto Regno peracta, et gesta, cum omnibus, et singulis quando­cumque, et quomodocumque inde secutis, et quocumque tempore secuturis, ipso iure nulla, irrita, invalida, inania, viribusque, et effectu penitus, et omnino vacua ab ipso initio fuisse, et esse, ac perpetuo fore, neminemque ad illo­rum, seu cuiuslibet eorum, etiamsi iuramento vallata sint, observantiam teneri, neque ex illis cuiquam aliquod ius, vel actionem, aut titulum etiam colora- tum, vel possidendi, aut praescrihendi causam, etiamsi longissitni, et imme­morabilis temporis possessio, etiam citra ullam interpellationem vel inter­ruptionem subsecuta sit, vel subsequatur, acquisitum fuisse, nec esse, minusque ullo tempore acquiri, et competere, neque illa ullum statum facere, vel fecisse, sed perinde ac si numquam cmauassent, vel facta fuissent, pro non extan- tibus, et non factis perpetuo haberi debere, tenore praesentium declaramus. Et nihilominus ad abundantiorem cautelam, ac quatenus opus sit, acta, et gesta praefata, aliaque praemissa omnia Motu, scientia, deliberatione, et potestatis plenitudine paribus improbamus, cassamus, irritamus, et annulla- mus, viribusque, et effectu penitus, et omnino vacuamus, et contra illa, deque eorum nullitate coram Deo protestamur.

§ 3. Decernentes, etc.

[Bull. Rom., tom. 9, p. 38-40].


254

Alexander VIII, const. Alias emanavit, 21 oct. i6qo.

Alias emanavit a ïclicis rec. Innocentio PP. Xl Praedecessore nostro in Congregatione tunc existentium S. R. E. Cardinalium negotiis Propagandae fidei praepositorum coram ipso Innocentio Praedecessore habita, Decretum tenoris, qui sequitur, videlicet: Die 29 Ianuarii 1677. In generali Congrega­tione de Propaganda fide habita in Palatio Apostolico coram Sanctissimo D. Innocentio divina providentia PP. XI, ac Emincntissimis, et Reverendis- simis Cardinalibus eiusdem Sacrae Congregationis. Decretum ne permittatur Graecis cuiuscumque status, ei conditionis etc. pecunias quaestuare, vel quovis alio modo eleemosynas petere.

§ 1. « Cum Sancta loca Hierosolymitana, in quibus Verbum caro factum est, et nostrae reparationis Mysteria Deo miserante, completa sunt, hactenus administrationi, et custodiae Fratribus Sancti Francisci de Observantia a S. Sede Apostolica commissa nuperrimis hisce diebus a Graecis Schismati­cis, subornatis Aulae Turcicae Ministris de manu dictorum Fratrum Sancti Francisci summo Latinorum dedecore usurpata sint, iis praecipue subsidiis, quae ex fidelium Christianorum eleemosynis iidem Graeci perceperunt: ut

huic sceleri modus imponatur, neve ex fidelium pietate Schismaticis, et per­petuis Ecclesiae Romanae hostibus aditus ad novas cumulandas iniurias aperiatur, Sanctissimus D. N. Innocentius IM'. Xl suorum Praedecessorum Summorum Pontificum vestigiis inhaerendo, etiam de consilio, et voto Emi- nentissimorum DD. S. R. E. Cardinalium de fide Propaganda praepositorum, omnibus, et quibuscumque S. R. E. Cardinalibus a latere l egatis, Nuntiis Apostolicis, Patriarchis, Archiepiscopis, Metropolitanis, Episcopis, Abbatibus, caeterisque omnibus ordinariis de utroque Clero Saeculari, et Regulari, Eccle­siasticam Iurisdictionem, tam ordinariam, quam delegatam in suis Iurisdictio- nibus, sive Dioecesibus respective exercentibus in virtute Sanctae Obedien­tiae iniungit, atque inhibet, ne de caetero quibuscumque Graecis tam Saecularibus, quam Ecclesiasticis, etiam Regularibus, quacumque dignitate, quamvis Abbatiali, seu Archimandritiali, Episcopali, Metropolitico, Archiepi­scopali, sive Patriarchali fulgentibus, tacite, vel expresse sub quocumque praetextu permittant pecunias quaestuare, vel quovis alio modo eleemosynas a fidelibus petere, etiamsi de eorum unione cum Ecclesia Latina per abiura- tionem Schismatis, et fidei Catholicae professionem in manibus Episcoporum, vel Inquisitorum contra haereticam pravitatem literis testimonialibus docue­rint, vel per alios Episcopos, et locorum Ordinarios similis quaestuationis facultates in scriptis acceperint, vel ad fidem de novo conversi, aliorum Schismaticorum iram, et insidias effugere conati sint, vel ad effectum repa­randi Ecclesias ab Infidelibus dirutas, et non obstantibus aliis quibuscum­que praetextibus, et causis: imo potius omnes, et singulas literas patentales a quocumque Praesule etiam speciali nota digno, et a Tribunalibus Curiae Romanae, et eiusdem Sacrae Congregationis de fide Propaganda, dummodo contentis in praesenti Decreto specialiter, et expresse non fuerit derogatum cum posteriori data, statim ac in eorum Ordinariorum manus pervenerint, ul Sacram de fide Propaganda Congregationem transmittant. Et ne contra lemissorum omnium observantiam allegari possit futuris temporibus igno­rantia, eadem Sanctitas Sua de consilio eorumdem S. R. E. Cardinalium voluit, ut huic Decreto, aut etiam literis ad eius formam expeditis, seu expe- • l• « m ' i,, sive scriptis, sive impressis, ab eiusdem tamen S. Congregationis t'fêHcito signatis, sigilloque solito munitis, fides eadem adhibeatur, quae p»U Monialibus praestaretur. Non obstantibus quibuscumque. Datum Romae .Im k i .iniurii 1677. P. Cardinalis de Alteriis Praefectus: loco >$t sigilli. V. Chtw Secretarius ».

i i ' nn autem, sicut dilectus filius Bernardus Iosephus a Iesu Maria t •«!»« npn ui professus Ordinis Minorum Sancti Francisci de Observantia

W«i • ....... n uuncupatorum, et Tribunalis S. Inquisitionis Qualificator, nec

non . i... •«uni m Christo filii nostri Caroli Hispaniarum Regis Catholici . >ncto«Mtof. ». 1 unmissarius, et Procurator Generalis in Romana Curia Iniiti* ".uni... i n n Sanctae Nobis nuper exponi fecit, firmiora sint ea, quibit» Itotau •¦«nlit Apostolicae Sedis auctoritas: Nobis propterea dictus b 'nn in i • ; i. i humiliter supplicari fecit, ut Decretum huiusmodi Apo­stoli, .u i uii.ii.nl m , u .strae patrocinio communire de benignitate Aposto­lica diguaremin                       >

t. Nos igitur ipsum Bernardum Iosephum specialibus favoribus, et gratus prosequi volentes, et a quibusvis excommunicationis, suspensionis, et ¦ uti iilu ti, aliisque Ecclesiasticis sententiis, censuris, et poenis a Iure, vel ab homine quavis occasione, vel causa latis, si quibus quomodolibet innodatus existit, ad effectum praesentium dumtaxat consequendum harum serie absol­ventes, et absolutum fore censentes, huiusmodi supplicationibus inclinati, Decretum praeinsertum a memorato Innocentio Praedecessore editum, ut praefertur, auctoritate Apostolica tenore praesentium approbamus, et confir­mamus, ac innovamus, illique inviolabilis Apostolicae firmitatis robur adii- cimus.

§ 4. Decernentes, etc.

[Bull. Rom., tom. 9, p. 87, 88).


255

Alexander VIII, const. Cum alias, 22 dec. 1690.

Cum alias a fel. recor. Innocentio Pap.i Xl, Praedecessore nostro ema- naverint Literae tenoris: Innocentius Episcopus Servus Servorum Dei, Ad perp. rei memor. Ad nostri Apostolatus auditum (Reliqua vide supra, in N. 250). Datum Romae apud S. Petrum Anno Incarnationis Dominicae mil­lesimo sexcentesimo septuagesimo septimo, quarto idus Martii Pontif. Nostri Anno Primo.

§ 1. Hinc est, quod Nos tam execrandum scelus, ac nefarium temeri­tatem, quantum in Nobis est, cohibere, et propterea praeinsertam, et quas cumque alias tam Sacrorum Canonum, quam aliorum Romanorum Ponti­ficum pariter Praedecessorum Nostrorum Constitutiones, et Ordinationes favore Fidei Catholicae, ac Officii Sanctae Inquisitionis in praemissis, et circa ea quomodolibet emanatas confirmare, et respective declarare, ampliare, et extendere volentes, Motu proprio, non ad alicuius super hoc oblatae peti­tionis instantiam, sed ex mera scientia, ac matura deliberatione nostris, deque Apostolicae potestatis plenitudine, ac de Venerabilium Fratrum nostrorum S. R. E. Cardinalium in tota Republica Christiana adversus haereticam pra­vitatem Generalium Inquisitorum a Sancta Sede Apostolica specialiter depu- tatorum consilio, hac nostra perpetuo valitura Constitutione, praeinsertas Literas d. Innocentii Praedecessoris, necnon praedictas Constitutiones, et Ordinationes, omniaque, et singula in eis contenta, et expressa, quorum timores praesentibus pro plene, et sufficienter expressis, et insertis haberi volumus, earumdem tenore praesentium perpetuo confirmamus, et approba­mus, et innovamus, easque inviolabiliter, et inconcusse servari volumus, et mandamus.

s 2. Et nihilominus omnes quascumque, et singulas personas, tam Sae­cula* es, quam Ecclesiasticas, etiam Regulares cuiuscumque Dignitatis, status, gradus, Ordinis, Congregationis, Societatis, et Instituti, etiam Societatis Iesu, et Sancti Ioannis Hierosolymitani quibuscumque privilegiis, exemptionibus,

et Indultis, etiam in corpore iuris clausis munitas, et suffultas, speciali, ac etiam specialissima nota dignas, et eas, quae nominatim, et individualiter exprimi debent, neque aliter, quam sub praescripto certae formae in gene­ralibus, aut specialibus Constitutionibus includi, et comprehendi possunt, ac solent, nulla prorsus excepta, sub praeinserta Innocentii Praedecessoris Constitutione praedicta comprehensas, et si quas ex eis pro tempore atro- cissimi huius criminis reos esse constiterit, has omnibus, et singulis, tum antiquis, tum in dicta praeinserta Innocentii Praedecessoris Constitutione innovatis, etiam quoad Ecclesiasticos degradationis realis, et traditionis bra­chio Saeculari poenis omnino, et irremissibiliter obnoxias fuisse, et esse, cognitionemque praedicti sceleris contra eas ad Ordinarios Ecclesiasticos, et ad Inquisitores contra haereticam pravitatem, qui iuxta huius nostrae, et aliarum quarumcumque ad favorem Fidei, et Officii Sanctae Inquisitionis huiusmodi Constitutionum editarum formam, et tenorem procedere valeant, ac debeant privative quoad alios quoscumque, spectavisse ac spectare, motu, scientia, deliberatione, potestatis, plenitudine, et consilio pariter tenore prae­sentium declaramus, statuimus, atque decernimus.

§ 3. Insuper hac eadem Nostra perpetuo valitura Constitutione iisdem motu, scientia, deliberatione, potestatis plenitudine, et consilio, memoratam praeinsertam dicti Innocentii Praedecessoris Constitutionem cum declaratio­nibus, .n- dispositionibus praedictis, omnibusque, et singulis superius expres­sis. .-t contentis, contra quoscumque, sive Saeculares, sive Ecclesiasticos, c n nn Regulares, ut praefertur, expressos, qui dictas Hostias, vel particulas ¦ n .r, i.u.is quorumque modo, etiam sine qualitate furti per se ipsos, vel b i|uosi umque, aut de alterius mandato habuerint, seu retinuerint, vel alio n iusti ur. .i n u ins|n.itaie praesumpserint, super quibus stari volumus iudi-

• i 111111111 r i                        m iun latui um venerabilium Fratrum Nostrorum S. R. E.

'           i h, i ......... i < j 1111 - u | si 11 te i cognitionem super praedictis reser-

......  " ................. i i" i n. ii.ii uni , u, iiinsi.iuti.is, et qualitates cum iisdem

,...•«-• .i.,... i . ' i .ii . ' i,io • i. u 1411, r .uunulein tenore praesentium

* I A » ..i «i 4 • I. «t ,1. •*,

| i ti * m«hIiiHM. ftC,

in i u ... i. '., v. |i vi, uni


256

Iun................ itum VII. innui. I t iudicium, 15 oct. 1603.

I 1 m tu m . '. io,1 ,!¦ vultu I>ei prodeat et oculi eius videant aequi­tates, .„.. (.ii  |'.f 1, ,,11, apud eumdem Deum non est, nullis

humilitatis \ i- .. • ,o, 1( ,. 1,,, mentis, ed quantum Nobis ex alto con­cessum e 1 0.1. um t,m 111. i u u 1111 illainque etiam a quibusdam Indultis quae .1 P.unam» l' uiitn ' o, piaeile, essoribus Nostris concessa accepimus, seu quae m po .t, ium n.. .1. utui. . oiigrua moderatione eliminare deside­ramus, nam ium unum . oipm umi in Christo, singuli autem alter alte-

nn membra, grave videri non debet, si qui in Ecclesia uni Domino famu­li n im, una eademque libertate congaudeant, et praesertim qui in eodem > i ulli sunt constituti, aliquando providis sanctionibus ad aequalitates redu-

i .nitur, ut sicut pari dignitate praefulgent, dispari nimis privilegio, seu Indulto non distinguatur: Pondus enim, et pondus, mensura, et mensura, utrumque abominabile est apud Deum.

§ 1, Cum itaque praefati Praedecessores Nostri S. R. E. Cardinalibus, qui pro ipsius Ecclesiae statu salubriter dirigendo assidue laborare non ces­sant, facultatem de fructibus Ecclesiasticis, et de bonis exinde, seu alias quae­sitis disponendi tam in ultima voluntate, quam alias, et respective eorum haeredibus ab intestato in praemissis succedendi, sub quadam moderata, et congrua forma de benignitate Sedis Apostolicae concedere consueverint; vice autem versa nonnulli ex iisdem Praedecessoribus huiusmodi modera­tionem, seu formam ampliantes, suis sive veris, sive adscitis Consangui­neis, vel affinibus, et forsan etiam nonnullis aliis S. R. E. Cardinalibus longe maiora Indulta, et cum amplioribus facultatibus, modis, circumstantiis, clau­sulis, cautelis, et derogationibus concesserint; et propterea sicut aliis Nostris Anno Incarnationis Dominicae millesimo sexcentesimo nonagesimo secundo, decimo Kal. Iulii expeditis Literis modum circa donationes, et reddituum Ecclesiasticorum distributionem in Consanguineos, vel affines Romani Pon­tificis pro tempore existentis inviolabiliter servandum salubri moderatione praescripsimus,1 ita etiam huiusmodi Indultorum ampliationibus, differentiis, ut praefertur inter eiusdem S. R. E. Cardinales, hac Nostra speciali Consti­tutione occurrere, et opportune providere cupientes: Motu proprio, non ad cuiusquam Nobis super hoc oblatae petitionis instantiam, sed ex certa scientia, et matura deliberatione Nostris, deque Apostolicae potestatis plenitudine omnia quaecumque, et singula Indulta testandi, seu alias disponendi, et respe­ctive ab intestato succedendi, omnibus, et singulis Cardinalibus, praefatorum Romanorum Pontificum Praedecessorum, qui illa concesserunt consanguineis, vel affinibus, seu illorum loco adlectis, vel adscitis, et forsan etiam nonnullis aliis quomodocumque, qualitercumque, et quandocumque sub quibusvis ver­borum tenoribus, et formis, modis, cautelis, circumstantiis, qualitatibus, et cum quibuscumque etiam derogatoriarum derogatoriis, aliisque efficacioribus, effi- cacissimis, et insolitis clausulis, et irritantibus, et aliis Decretis in genere, vel in specie, etiam motu, scientia, ac potestatis plenitudine paribus, et ex quacumque causa, etiam meritorum, seu remunerationis laborum, et onerum, et alias quomodolibet insimul, vel ad partes, et semel pluries, et quantiscumque vicibus, et modis concessa, innovata, et confirmata, eorum omnium, et sin­gulorum tenores, ac si de verbo ad verbum inserti essent, pro plene, et suf­ficienter expressis habentes, prorsus, omnino, et irrefragabiliter moderamur, ei .ul terminos, modum, et tenorem, et formam ordinariam Indultorum

ii  i.mdi, seu alias disponendi, et respective ab intestato succedendi, omnibus .iln eiusdem S. R. E. Cardinalibus concedi solitorum penitus, omnino, ac in * uu iulius, et per omnia reducimus. Revocantes, cassantes ac irritantes prorsus,

1 /•¦ n,I n ilicet Pontificem. - Bull. Rom., tom. 9, p. 260-263.

et inane remanere, et fore mandantes, quidquid in Indultis ad favorem Car­dinalium consanguineorum seu affinium, et forsan nonnullorum aliorum, ut praefertur, contra, praeter, vel ultra modum, et formam ordinariam cum omnibus aliis Cardinalibus in praedictis servari solitam fuerit quoquo modo concessum, indultum, seu elargitum, perinde, ac si praefata Indulta ad favo­rem praedictorum Cardinalium consanguineorum, vel affinium, et forsan aliorum, ut praefertur, in hac parte, seu in his partibus non emanassent.

§ 2. Ad haec cupientes super praemissis, et circa ea similiter in poste­rum providere, Motu, scientia et potestatis plenitudine paribus statuimus, decernimus, et ordinamus, quod illud idem, quod superius circa concessa Indulta constituimus, et mandavimus, similiter in quibuscumque Indultis, et facultatibus huiusmodi, quae deinceps singulis eiusdem S. R. E. Cardinalibus Romani Pontificis pro tempore viventis, ut praefertur, consanguineis, vel affi­nibus, sive veris, sive adlectis, et adscitis, et forsan etiam nonnullis aliis, etiam per Nos, et Romanos Pontifices Successores Nostros, dictamque Sedem Apostolicam pro tempore concedentur, omnino, et ad unguem debeat obser vari. Quodque huius 1 Indulta, seu omnes Literae Apostolicae desuper tam per Cancellariam, quam per Cameram Apostolicam, ac etiam per viam secre­tam, sive de Curia, vel sub Annulo Piscatoris, sive alias absque moderatione, reductione, aliisque praefatis, ac alias praeter, vel contra formam, et tenorem praesentis Constitutionis etiam motu, scientia, et potestatis plenitudine pari­bus, etiam cum praesentium speciali, et expressa derogatione, ac sub qui­busvis verborum tenoribus, et formis, et cum quibuscumque etiam deroga- toriarum derogatoriis, aliisque efficacioribus, efficacissimis, et insolitis clausulis, et irritantibus, et aliis Decretis in genere, vel in specie pro tempore conce- dendae, seu expediendae, in ea parte, seu in illis partibus, quae erunt contra, praeter, vel ultra formam ordinariam cum omnibus aliis Cardinalibus in prae­dictis servari consuetam, nullius sint roboris, et momenti, nec cuiquam, ac si non emanassent, suffragentur.

§ 3. Caeterum perpendentes, universum eiusdem S. R. E. Cardinalium Collegium tanquam Senatum Universalis Ecclesiae in excolenda vinea Domini Nobiscum assidue collaborare, ac propterea operae pretium, ac congruum fore, ut omni personarum acceptatione sublata, eosdem omnes, et singulos Cardinales potius amplioribus privilegiis, et gratiis circa Indulta huiusmodi pariformitei complectamur, et communiamus. Cum itaque felic. record. Cle­mens Papa IX Praedecessor Noster privilegia, et facultates testandi praefa­torum S. R. E. Cardinalium ad illos etiam fructus extenderit, et ampliaverit, qui si naturales essent, et a solo in quo sunt producti legitime, et iuxta rei naturam fuissent sublati, et a manibus Colonorum, vel aliorum quorumcum­que debitorum percepti, licet in horreis Ecclesiarum, vel in quovis alio loco adhuc inconsumpti, vel nullo modo aliis ipsorum Cardinalium bonis immixti, aut eorum patrimonio incorporati reperirentur, si vero civiles essent, post­quam dies solutionis advenisset, fuissent per quoscumque debitores quomo­dolibet persoluti, et ad manus, Cardinalium, vel eorum Ministros pervenissent,

1 Aptius: huiusmodi

seu in aliquo loco publico ad eorumdem creditum fuissent depositi; idque etiam idem Praedecessor servari voluisset iu terminis quomodolibet debitis pro affictibus bonorum, et iurium quorumcumque, quos in dictis faculta­tibus comprehendi voluit, et mandavit, si modo quo supra fructus tam civiles, quam naturales Conductorilms, et uffictuariis locati, et concessi per illos fuissent percepti, quamvis termini solutionis affictuum per Locatores fuissent posticipate conventi, et alias prout in eiusdem Clementis cedula motus proprii sub Datum pridie Kal. Martii, Pontificatus sui anno primo, uberius continetur.1 Hinc est, quod motu, scientia, et potestatis plenitudine paribus praefatam cedulam Motus pmpru , um omnibus, et singulis in ea contentis, nedum amplissime, et plenissime confirmamus, et approbamus, sed quia accepimus eamdem cedulam mm fuisse pacifice observatam, seu illius executionem per varias inteipu iaii.>m fuisse controversam, et retar- datam, omnino volumus, et quibir.t umqm non obstantibus mandamus, illam inviolabiliter observari, et sublata .pia,                    contraria interpretatione omni­modae exequutioni demandari. pt.i' niibus pio tempore existentibus Camerae Nostrae Thesaurario Generali. 1 leiue l't evidentibus, Commissario pariter Generali, caeterisque dictae C.ameMe t Uti, labium, et Ministris, et quibuscum­que aliis enixe prohibentes, m m i..ium u-l aliqua in parte etiam minima effectum, et excquutioncm nn............................... ....  ¦-•Ini o- Motus proprii, necnon prae­sentis Nostrae Constitutionis m b.i. p o n • qu quo modo impediant vel retar- dent, minusipie ad supi .ubi im um liminum m ptael.ita cedula Motus pro­prii, ut praefertur, eonlentiu um u                                           ii ptm edant, nec pro illis ali­quam compositionem, iutum i • •rtioiiem, seu qualitatem etiam ininimam quomodolibet sub quovis pi.irtr.tu, i .ius.e quaesito colore, et contraria inter­pretatione coiisequi, ru ptaetendere valeant. It niliilominus ad maiorem cautelam omiitu et mpulu. quae iii radem cedula continentur, hac in per­petuum vulituiu < im .unitione iterum, et ex integro plenissime, et amplis­sime eiv.oi m undu m u ¦ dei eruimus, et suucimus, salva tamen, et firma in caeteris, quae pi.u i.it.n- i ululae dicti Clementis Praedecessoris non adver­santur, remanenti t institutione piae mem. Urbani Papae VIII etiam Prae­decessoris Nostri quo ul liiictus beneficiorum inexactos sub Datum quinta Aprilis Anno Donum millesimo sexcentesimo vigesimo octavo, et Pontifi­catus sui quinto, quam motu, scientia, et potestatis plenitudine paribus in omnibus, et pci omnia plenissime, et amplissime praesentium tenore con­firmamus, approbamus, et innovamus.

§ 4. Quod si foisan aliqui quocumque etiam Patriarchali, Archiepisco­pali, Episcopali, vel alia qualibet dignitate, gradu, vel munere fungentes, seu functuri huiusmodi, vel etiam in aliqua parte similia Indulta, seu facultates quomodocumque, qualiumcumque, et quandocumque, et sub quibusvis ver­borum tenoribus, et formis, ac quibuscumque etiam derogatoriam m dero- gatoriis, aliisque efficacioribus, et efficacissimis, et insolitis clausulis, ac irritantibus, et aliis Decretis iu genere, vel in specie, etiam motu, scientia,

1        Cf. N. 242.

2        Aeternus rerum conditor. - Bull. Rom., tom. 6, 1, p. 114-117.

et potestatis plenitudine similibus, et ex quacumque causa etiam meritorum, in simul, vel ad partes, et semel, vel pluries ab eadem Sede Apostolica ante­hac assequuti fuerint seu in posterum assequeutur, convenire pariter existi­mamus, ne iisdem maioribus favoribus, et gratiis, quam praedicti S. R. E. Cardinales, potiantur, et gaudeant. Ideoque motu, scientia, et potestatis ple­nitudine paribus, si quid in huiusmodi concessis, vel concedendis Indultis, forsan contineretur, quod memoratis Cardinalibus concedi, ut praefertur, non consueverit, in omnibus, et singulis illis partibus, in quibus aliquid ultra, seu contra tenorem, et formam ordinariam cum dictis Cardinalibus servari solitam, fuerit quomodolibet concessum, seu concedelur, iisdemmet modo, forma, et cum revocationibus, aliisque praemissis moderantur, et ad terminos, seu limites, et formam ordinariam dictorum Indultorum omnibus Cardinalibus, ut praefertur, concedi solitorum, in omnibus, et pei omnia tenore praesentium reducintus.

§ 5. Decernentes, etc.

(Bull. Rom., tom. 9, p. 324-327].


257

Innocentius XII, const. Christifidelium, 16 febr. 10^4.

Christifidelium, qui spretis seculi huius illecebris sub suavi Religionis iugo divini Numinis sese manciparunt obsequiis, salubriori regimini, et fel t - cioribus in Domino progressibus, quantum Nobis ex alto conceditur, pro­spicere satagentes, inter multiplices curas, quibus occurrentium rei um, nego tiorutnque varietatibus obsidemur, ad illam quoque Nostrae consultationis aciem dirigimus, per quam huiusmodi Religiosorum Ordines S. R. I . Car­dinalium protectioni commissi, ita eiusdem protectionis perfruantur subsidio, ut elaustralis disciplinae vigor illibatus permaneat, Institutique observantia .ula tecta servetur, ac propterea, quae curae huiusmodi Protectorum, et quae curae censurae Superiorum Regularium respective, et magis apte con­veniunt congrua distinctione ordinentur, seu potius, quae respectu alicuius (iiilmis per Romanos Pontifices Praedecessores Nostros proinde desuper ordinata noscuntur, quoad illum Confirmationis Nostrae munimine conata- biliantur. et quoad eumdem, et alios Ordines praefatis Protectoribus, sive similiter iv, dissimiliter commendatos, pro una, eademque regula, ad limites tamen ptacsetitium, pariformiter constituantur. Sane licet Sanctus Franciscus de Assisto m eius Regula, per Sedem Apostolicam confirmata hisce verbis praecepit l'rr obedientiam ad hoc iniungo Ministris, ut petant a Domino Papa unam de Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalibus, qui sit Oubernator, Protector, d 1 ar rector istius Fraternitatis, ut semper subditi, et subiecti pedi­bus eiusdem s R. I . stabiles in fide Catholica paupertatem, et humilitatem, et Sanctum Evangelium Domini Nostri Iesu Christi, quod firmiter promittimus, observemus. Nihilominus nonnulli Romani Pontifices Praedecessores Nostri Protectoris huiusmodi facultates declarandas, finesque, quibus illae concludi

deberent, praescribendos esse, in Domino existimarunt, suisque desuper editis Literis decreverunt.

§ 1. Cum enim aliqui eorumdem Protectorum suam potestatem nimium extendisse dicerentur in pluribus, ex quibus in Ordine Minorum graves per­turbationes, et scandala fuissent exorta, felic. record. Gregorius Papa Xl Praedecessor Noster suis sexto Kal. lunii Pontificatus sui Anno tertio expe- ditis Literis,1 ut idem Ordo in sua primaeva quiete permaneret, de virtute in virtutem iret assidue, et quibuslibet amotis praepedimentis, eradicatisque spinis, et tribulis, fructum non solum consuetum sed etiam uberiorem affer­ret, ad radicalem submotionem turbationuni, et scandalorum huiusmodi iam exortorum, et ne orirentur iu postium providere, ac eiusdem Ordinis pro tempore existentibus Protectoribus iii ingressionis suae potestatis occasionem tollere efficaci remedio cupiens \u, t,nitate Apostolica eisdem Protectoribus districtius inhibuit, ne pracsutncrent quaecumque ordinata, statuta, sive dispo sita, aut ordinanda, statuenda, seu disponenda per Generalia, vel Provin­cialia, aut Custodialia Capitula uilringcie, reprobare, corrigere, suspendere, aut dispensare super Ius, seu ...utra ea, vel eorum aliquid quomodolibet immutare, nisi contra praemissa, articulos in praefata regula, ut praefertur positos, vel aliquem ipsorum l ateret manifeste. Aut quemcumque Praebi­tum, seu Offii ralertt di.tr Ordinis, seu alicuius Loci eiusdem quocumque nomine nuncupau tui, p..neu. seu instituere, aut deponere, destituere, seu privare, aut a sim (Xii, m suspendere, seu impedire super eius libero exer­citio quovis m ,d,, <\ut aliquem 1 ratrem Ordinis antedicti ad Lectoratum, aut quam, um,pu I . , iurant, seu studium, vel gradum promovere, aut pro­motos al> eis i e u u .vel e, seu, etiam revocare. Aut de loco ad locum mittere aut mutare, u. ab, iii I ratrum eorumdem eundi ad quodcumque Monaste- rium, vel locum alium, vel domum, vel aliquam personam, licentiam impar- tin It ne iii uipei quemvis singularem Fratrem memorati Ordinis de quo­cumque crimine, vel delicto punire, vel a poena, seu poenitentia liberare, aut eam inimico , augere, vel immutare. Aut etiam alicui Fratri locum, cameram, cellam, libros, vel alias res dicti Ordinis concedere, vel eius usui deputare. Aut quemcumque per Praelatos eiusdem Ordinis, aut alios depu- tatum quomodolibet amovere. Nec etiam de rebus, aut correctione Fratrum dicti Ordinis, nisi in casibus praemissis contentis in praefata Regula, seu eorum aliquo se aliquatenus intromittere quovis modo, ita ut dictus Ordo, seu Fratres eiusdem Ordinis in nullo subessent futuris Protectoribus, nisi in casu, in quo ipsorum Fratrum Communitas, vel Generale Capitulum (quod abesset) a praedictis articulis, vel eorum aliquo deviassent, alioquin si secus fecissent, id decrevit irritum, et inane. Et nihilominus Fratres qui contra eiusmodi inhibitionem quidquam impetrassent, seu post inhibitionem eiusmodi usi fuissent etiam per alios impetratis punirentur, illis poenis, qui­bus fuissent pro gravibus culpis secundum statuta dicti Ordinis puniendi, et nihilominus essent actibus privati legitimis, et a suis, si quae habuissent, suspensi officiis ipso facto. Caeterum memoratus Gregorius Praedecessor

1 Const. Cunctos Christifideles, 27 maii 1373. - Bull. Rom., tom. 3, 11, p. 352, 353.

¦ •.linn iiitni'l'iotcvtoret hortatus fuit attentius, quod per facti efficaciam nomini» ui ..Itu ii procurarent effectum, ut Ordo ipse per eos non lae- ' > ¦. t u t m .« i >. 111 ¦ >. sed potius ab adversis, pro tempore forsan imminentibus»

¦  i iipp.nii.. defensionis clypeo protegeretur, et a noxiis praeservaretur:

i tim pi..iuli-, et aequitatis, ac modestiae limites servatur!, ut non tra- iii ait n • u i, quod provisum fuerat ad salutem, sed ex charitstivis »•• ' c ii u m i ii.i • praefatus quietem, et consolationem perciperet, et ipsi r. i.. ii u e» magnum apud Deum praemium sortirentur, et super contrario n n ,, j n 11 te i r t .Ii lac Sedis providentiam aliud remedium adhibere.

i, : sn... v. re col. mem. Sixtus Papa IV etiam Praedecessor Noster, ; n uni xitii m minoribus constituto memorati Ordinis generalis cura, et 1.1 • m ii i ,t i alio im ul inisset, saluberrimum, opportunum, et necessarium dicto i i im lim.n' . om.prxerat, ut Protectores ultra praefixum, ab eiusdem Ordi­nis Regula, .nn toritatem non extenderent, nam expertus fuerat, et viderat

¦         inania pax. quies, utilitas, quantaque commoda praefato Ordini, et Fratribus . an,I. in r» tuum, et inconcussa praefatarum Literarum dicti Gregorii pati-

i  i l'nrili. euntis observantia provenerant, quae, et quantae perturbationes,

n im n . m, uni. da, damna, et gravia scandala in dicto Ordine suscitata

im i alii, ipioties illius Protectores suae auctoritatis limites excedere attentan-

ii    m pai n. ularihus dicti Ordinis, et Fratrum eiusdem causis, et negotiis se miioiiutirte, et usurpata sibi auctoritate ea videre, cognoscere, iudicare, et .in ¦¦nn ir voluerant: cupiens, ut Religio, et Ordo praefatus, quem affectuo- ¦¦ i Mtna charitate complectebatur, utpote quia in eo a teneris annis enutritus,

.1... luna, ac regularibus disciplinis, et moribus institutus fuerat, quieto «num i us statu, virtutibus, et meritis augeretur, et multiplicaret^, ut Fidei

¦ «thobiae, et Christianae Reipublicae augmentum, et multiplex, ac solidum i.in.lamentum ex eiusdem Ordinis Fratrum operibus, et exemplis, sapientia,

pl. u,l .o-, ac fructuosis studiis, et praedicationibus provenirent, promptis- •¦••>. .t liberali animo uti dignum censuit, et debitum, ut ea, quae pro ipsius i ». ' .. . quiete, pace, tranquillitate, et prosperitate a Romanis Pontificibus i-.M.i....» iibus provide statuta, et ordinata fuerant, illibata perdurarent,

•  •• • i • i..iiiotiis munimine solidavit, interpretatus fuit, et declaravit, prout • • ¦ iianqulllitati conspexit salubriter expedire. Praemissa igitur

¦fclMWl nwmotab Gregorii Praedecessoris Literarum insertione ac praevia w^..*». i ••¦nativa, idem Sixtus Praedecessor, ut de caetero ipsius Ordinis fNÉMMii'»! oni s evagandi extra Religionem occasio tolleretur, et vera

•          «-'• ••«•» »•• i . .! ii i, in qua Religionis verum, et solidum fundamentum,

.....iii ¦ «luberetur, praefatique Ordinis, et Fratrum eiusdem •« •..•m n.m dibi, neque per alios, quam in ipso Ordine, et per i,.**** r. .-i.', o*, t m 111 u r, agitarentur, iudicarentur, et determinarentur, i.»». MMMW «»••.« i ab» .b. ti Ordinis Ministri, ac totius generalis Capituli In '<»¦ ' ••¦• M|»(«li< âtlouii us inclinatus, inhibitionem, ac Literas praefatas .ur ifi-.f ¦ t 'ii., '• r»»r.ir. i v.oris auctoritate Apostolica suarum tenore Lite- itiinn »|q.«..i..,ii, ri rohttr peipetuae firmitatis obtinere debere decrevit. Et p. i . «. )',..ir, i..n prt.'.t , pro icmpore existenti, nisi in illis casibus, et

¦         iii ule n i. , ¦ ¦ ¦im, l • iiium expressis, et praefati Gregorii Praede-

cessoris Literis declaratis, neque in illis, dum non universi, sed aliqui ipsius Ordinis professores in quovis numero a I idei unitate, Sacrosanctae Romanae Ecclesiae obedientia deviarent, vel Regulam praefatam non servarent, sed de eorumdem deviantium, et non observantiam Regulam correctione, aut redu» ctione, ac aliis quibuslibet causis, et negotiis dicti Ordinis se intromitteret, inhibitum fuisse, dicta auctoritate decrevit, et declaravit Hortatusque fuit illum, qui ad officium Protectionis huiusmodi, quod tunc per obitum bon. mem. Bessarionis Episcopi Sabinensis dicti Ordinis, dum viveret, Protectoris, vacabat, assumi, et deputari contigisset, et ipsius Successores dicti Ordinis Protectores, ac eis in virtute sanctae obedientiae districte praecipiendo inhi- buit, ne extra praedictos articulos, et casus in Regula praefata contentos, et expressos, nec etiam in illis, cum non universus Ordo, sed aliqua ipsius pars, vel speciales personae errarent, ipsorum Fratrum querelas audire, seu de ipsorum causis, et negotii . > mitra Literas, et declarationes huiusmodi intromittere se quoquomodo ptucsumcrent; sed curarent, vigilarent, et inten­derent, uti erat eorum officium, et praedicti Sancti Francisci, et praefatae Sedis intentio fuerat, ipsum Ordinem in quieto, tranquillo, et pacifico statu conservare, et augere, et ih impugnantibus, molestantibus, et perturbantibus protegere, defendeie, et tuen, ne secus agendo Ordinem praefatum non

solum non protegerent,      se rvarent, et exaltarent, ut tenebantur, sed in

animarum suarum pemn iem, et dicti Ordinis detrimentum, et scandalum perturbarent, desiiuen ut, et confuuderent: ut eiusdem Sixti Praedecessoris Anno Incarnationis Dominicae millesimo quadringentesimo septuagesimo secundo quinto kalendas I ebruarii Pontificatus sui Anno secundo expeditis Literis continetur.1

^ J. (,)uas. a> alias praefatas memorati Gregorii Praedecessoris Literas piae mem. Iniiti - papa II etiam Praedecessor Noster, qui in minoribus con­stitutus i .ai dinalatus honore fulgens, dicti Ordinis Protector viginti sex annis, et ultra (uci.it. dit io que Fratres tanquam peculiares filios in visceribus eharitatis gei iis. eadem commoda, et tranquillitatem sinceris affectibus exo- ptabat, piat . i i .iml'.Hum praefatarum insertione, aliis suis Literis sub Datum Anno Ineat nationis praefatae millesimo quingentesimo octavo, Idibus Octo­bris, Pontificatus .m Anno Quarto, approbavit, ac earumdem suarum Lite­rarum patrocinio communivit.

§ 4. Cupiontc itaque, et pluries animo attente revolvimus, etiam in hac parte Apostolicae solitudinis studium apponere, ac nolentes salutaris pro­visionis remedium iam diu a Nobis praemeditatum, ac etiam a quampluri- bus diversorum Ordinum Regularibus suppliciter petitum, diutius differre dictorumque Romanorum Pontificum Praedecessorum vestigiis inhaerentes, Motu proprio, ex certa scientia, et matura deliberatione Nostris, deque Apo­stolicae potestatis plenitudine, necnon de nonnullorum Venerabilium Fra­trum Nostrorum S. R. E. Cardinalium, et Dilectorum filiorum Romanae Curiae Praelatorum, pietate, doctrina, prudentia, et rerum usu praestantium ad hunc effectum de mandato Nostro congregatorum consilio, praefatas

1 Const. Sanctu Minorum Religio. - Bull. Rom., tom. 3, III, p. 135, 136.

metum atorum Gregorii, Sixti, et Iulii Praedecessoris Literas tenore praesen. ; um approbamus, confirmamus, et innovamus, et ad primaevum statum, pristinuimpii' usum reducimus, et reintegramus, illisque in omnibus, et per omnia perpetuum, et inviolabilis firmitatis robur adiicimus.

ij '>. I upi i, ut in omnibus, et singulis quorumcumque Regularium Ordinibus inemoratorum Protectorum curae commissis, seu committi con­ubiis, una, i-a.l tu que, et pariformis huiusmodi protei tionum sit, et per- im» esse .Iri. it regula, et disciplina, omnia, et quaecumque tam in prae- ' l orum Pi i..!. r.sonitu, ut praefertur, confirmatis, quam in praesentibus in I lli us , nteni.i, in omnibus, et singulis, sive S I raiu isu, sive cuius- • 11 que ait. nn r ulae, vel Instituti, ac quomodocumque erectis, reforma­to. ¦en im n uni .is, ac erigendis, reformandis, seu futuris, et quomodolibet ii upati   iiuueupandis Ordinibus, Religionibus, Congregationibus,

v ¦ I-', t ' 1111 a r i .n inis tam Virorum, quam Mulierum, curae Proieci, .rutn Ordi­ni illum iii. «u Illae existunt, generaliter commissorum, seu . unum .a nil,.. ,,i.-.. n iu,', attendenda, ac omnimodae executioni dcmandauda esse, ¦ i i o . m m x leuiia, et potestatis plenitudine paribus, li.u iii peipetuuui iui« i itu i n me s.uicitnus, et mandamus.

', '< l ui minus ne huiusmodi Protectores iu aliquibus negotiis, » •« • x u i quae universum Ordinem, seu totum corpus Reliquum ' <>i. o • uii. et quacumque causa, occasione, titulo, seu praetextu sese i ¦ i  » uni.militant, seu ingerant, etiam tenore praesentium penitus

i" '"....i tumultus, atque decernimus.

'i I It « iiiii, retento praefatarum a Nobisconllrmalarum, ei «d omnes i > •. i ¦ p.^ulairt r t leiinariim, ai pi ae «m inutt nostrarum Llteiaiuiii Ille* ». » i • <it|f i ur r f, ei Im ct»iiM*«|iirtiiiant venire videatur, ut memorati Prole*

1........ I. • ,;m                   cl «Ii linll. ur .«u» iniiti, m- ii lilium, Vrl nrgttllo-

• , *                                         ¦> I ¦ « o • n.>t ait ¦ ¦ |ia< ul j• t i. trrtur,

¦ ¦ . »                            " i .. ¦. » .. • i • • • .. > i » . m n m versa

•                                            ... . , i                          .litt, t* Indultis,

r • i                                        ¦ s i i                    i , - >. I Malitiis, seu

« n.. ..«•                              — - ¦ . .                  . iit.ua, vel Decretis

...                 '             ... i , ¦ , . ... . « |u «• piixii.irum, sive

h 1.1., -.i v'" • - i............ —• ' i . .. . . >t o,((a, seu gradu cuius-

«ii.miiiih .,»i,.••.->-».i ..i         i >           1.1, Prniei torlbu», seu eorum i'Sm»<H ..¦ i»...». )llfi.> a»i»a«ii m «i inibi im Iuri mt, vel cognosci exa­lto».u ••• •                      o > .•• .i . . : , . . • . teniur, seu piactenderen-

• • •••«»—» 4 • <. «t. pr... talis i .infinitatis, et extensis, n» »•¦ •»• m.i • • ...» ..   i i.- ., («mihiiIi, auunt plenarium, et consimilem

•   • •• • >•»• .............  •''• ............  nimbus, et singulis praefatis Indui-

u., .i, ii i iis, Ordinibus, Declarationibus,

IhnMH» - *¦ " —• •• ..........................  qui it                      iiium, et singulorum teno-

m •• • »»«»•• »' »•«•....... •iiartti essent, pro plene, et sufficienter expres-

•  • »'•••• ••> i" • *¦ m... »..ipl.x«unr nn itu, scientia, et potestatis plenitu-

•i •• ' "0 1.11 iI«i.^»miiii ii ileiogatiiui esse volumus, et mandamus, illis

•• •« «•«¦•' ' • i . innutum, a. .pianicumque instantiam, sive gradum

cuiuscumque appellationis, vel recursus coram Protectoribus, seu ad Prote­ctores huiusmodi, removentes, tollentes, seu recusantes, quamcumque instan­tiam, prout de iure, et iuxta Ordinis instituta relinquimus, et cuiuscumque appellationis, seu recursus gradum, quem singulis Cardinalibus Protectori­bus tenore praesentium omnino, et absolute adimimus, ipsis Cardinalibus, insimul tamen in Congregatione negotiis, et consultationibus Episcoporum, et Regularium praeposita convenientibus earumdem tenore praesentium restitui­mus, concedimus, tribuimus,et impartitum, seu verius utrumque, seu duplicem appellationis gradum, qui super pr.u uu i prius ad Cardinales Protectores praefatos, et successive, vel respective, omisso medio ad memoratam Congre­gationem devolvebantur in eadem < "linn dione consolidamus, annectimus, et unimus, et ad unum cognitioni n appellationis gradum reducimus.

§ 8. Ad haec cum paritet ¦ x In,:,iiti , Privilegiis, seu Constitutionibus Apostolicis, vel ex Regulis, Statuti., u Ordinationibus, sive ex usibus, et consuetudinibus, vel alias quoquo modo, aliqua nonnullos Praelatos, Supe­riores, seu alios in aliquibus i inimicus eligendi, seu deputandi, vel alia

quaeque facultas, seu am tonias i           milia qu i umque gerendi, committendi,

mandandi, demaudaudi. seu induta ' pi.ulatis Protectoribus, seu aliquibus eorum quomodnlib t atti duila. ..num.ss, mmendata, seu demandata spe­cialiter, vel geuei.iliiei i.mita loiiuam pi niaiaium Ciregorii, et Sixti Praede­cessorum I dei.itum i m im lini \ .hi n, idi electiones, seu deputatio- nes ad limite. S.i, i. u um i o, nn : ... i,'.,                                                             n, et Instituti, vel ad modum,

et formam in < multus • n nei aiiimt, m pit Nos auctoritate Apostolica sta­tuendum, ei .latui nil im n tim num., ei ndtiiia                                                              volumus, et mandamus.

9. iju vel 11 id n tria, ii. u 'i. item, iu nn tui itatem, quam iisdem singulis t u.Im ii.si Pt olei tui iIhis m placuit- is, et iiit.i ea penitus atlimi- rnus, cotunid. ii (militiallutn Congregationibus, iuxta cuiuslibet Congrega- tionls laeiiltati , congrua congruis referendo, similiter restituimus, concedi­mus, tribuimus, et impartitum; sub ea tamem moderatione, seu declaratione, ut praelata,- < h ; i e lationes in illis dumtaxat, quae ad Protectores huius­modi ex i . n uniti.militis, et Ordinationibus Apostolicis, seu ex Statutis, Regulis, vel Constitutionibus cuiuslibet respective Ordinis, non autem ex usu, consuetudine, vel alias spectarent, loco eorumdem Protectorum subro- gentur, et subiugatae sint, et intelligantur.

§ 10. Quia vero saepe saepius contingit, ut in causis, seu negotiis, quae in memoratis dictorum Cardinalium Congregationibus proponuntur, exqui­ratur super expositis informatio, ac quandocumque etiam Votum, seu dele- getur resolutorum exequutio, eamdem proportionem, seu distinctionem, quam praemisimus, etiam in hac parte servari mandamus, ut nimirum in respicien­tibus totum Ordinem Protectorum curae, ut praefertur, commissis, seu reli­ctis, iisdem Protectoribus; in caeteris vero casibus, et negotiis Superiori Generali, seu Procuratori Generali, et in utroque, seu alterutra casu, etiam Congregationi, sive Assistentium, sive Diffinitorum, sive Consultorum, sive aliter quomodocumque nuncupatae hic in Urbe, vel in alio Italiae loco exi­stenti, in qua Ordinis negotia tractantur, seu tractari solent, vel debent, et quoad illos Ordines, in quibus huiusmodi insimul, et continue conveniet!

Congregatio non existit, seu existit, sed extra Italiam, eidem Procuratori Generali, vel soli, vel insimul etiam nonnullis aliis [eiusdem Ordinis Supe­rioribus, seu Praelatis tametsi in diversis locis in Italia, seu extra eam respe­ctive, ut praefertur, commorantibus, arbitrio semper cuiuslibet ex praefatis Cardinalium Congregationibus, iuxta rerum, locorum, et personarum quali­tates, et circumstantias respective, informatio, et Votum, ut praefertur, nec­non exequutio huiusmodi, congrua congruis referendo, et servata caetero- quin quoad singulos Ordines forma propriae Regulae, Statutorum, seu Instituti, remittatur, delegetur, seu committatur.

§ U. Perpendentes etiam Christianae Reipublicae prae cadens expedire, ut Ordinibus Regularibus Praelati inculpatae vitae, morumque integritate, vir tutibus, meritis, rerumque experientia praestantiorcs, et aptious praeficiantur, et ad hunc effectum omnimodam, et ab humanis respeetibus undequaque immunem, et sacrosanctam libertatem in illorum electionibus, nedum mira­biliter conferre, sed requiri, memoratos Protectores in Domui- hortamur, et cnixr obsecramus, ac Electoribus pariter in Domino, et in virtuti Sanctae Obi bc-ntiae districte praecipimus, seu hortationes, obsecrationes, et pt a< i epta huiusmodi rcuovamus, ut in Comitiis praesertim Generalibus, quibus condem i, uu ore praesidere, et respective interesse contigerit, nedum uitcte-.ic, et «hi* mira Claustra degentibus, sed exteris ipsis quibuscumque etiam I si qu u umque maiestate, praeeminentia, gradu, et dignitate fulgrnllhus, i >piu< mdillcrcntiae, ac unici in Dei gloriam, et Religionis bonum reiqie» f»»u >ta m pt«ch< uit singulare specimen, et exemplar, talemque huius rectae intentioni», d melioris operationis odorem diffundant, ut illi propterea vexa­ti ¦ >¦ et nu|Mitiuii j i commendatione*, ubi Spiritus Paraclitus spirat, et prae- • 'i, |niilii<s, ei It*- >i|(MiM r—», lore, certius agnoscentes, sb Iisdem pror- • • ¦ 11 « i iii ul, i-          la Intrinsecus, quam ealilnsecus,

m i ii                                                     u Ii iat imbui, humanisque filii-

» . • •.                                                        r i i < « o i us remaneat

•               »•» •                       <                    n humi respective Prae-

if^tm*. ¦ÉM"»flM kss*                • ' - <vmsS<          i b < ii-ad quam

-             i                                                            .u utique Ordinis

?-.*.»!».. tu»»»*» ««i i •• ««Ma»f«siM i "isini m i u i honorem! ei gloriam ?>».«••«.• t- «M Mrtl hlkM NMWNi

| » » *»-«»«...           ti*n.n« Vsb • • i - t , iutis, nec culuscum-

flm - MnM--i «si' » tfm wm I miMihHuii (' ngregutlonum auctoritate HlfffllS^ 4MS ?*»•? V>«i*Im Mwahm sbwwtlum loeo, seu vu < stihrogari, dbpma »•»•»«» - «*sl nn aHfWMli in kiIis. ,1'ia Iuris, et Instituti regulas ••¦¦¦I effcMM» «MMfSii, •< in 4mtlnatli • tempote convenientibus con- «mtat.i .... i m ,-¦ < •!• ..-. m.m.i, ¦ ,imii i no volumus, et mandamus.

»-».......................... ». ... .................... Hi-,da eo magis debitum conse-

• « MpMM linn mdl utur, ac ad maiorem cautelam,

m .u-»•«». ....  —»•» ^MAsrtimqu« -i singula, quae in praemissis con-

..... at»» . i. •«...».. .i i-i». ». ut,i-,i u, ii i I iteris sunt quoquo modo expli-

iilv, wt implicite »>•< m"!«n» l'ioie» iulii,u-. interdicta, in posterum annulla- inus, , lui'ini, rl u i lUMiua, seu p tu nulla, cassa, inania, irrita, nulliusque

roboris, et momenti ipso iure, et ipso facto omni meliori modo declaramus, atque decernimus.

§ 14. Mandantes iisdem nunc, et pro tempore in futurum existentibus Protectoribus, ne cuncta, vel singula praemissa quoquo modo iniungant, faciant, mandent, committant, permittant, sive tolerent, necnon quibuscum­que Regularibus utriusque sexus, tum Superioribus etiam Generalibus, tum Subditis, ne iisdem omnibus, et singulis, ut praefertur, praemissis pareant, obediant, morem gerant, adhaereant, seu illa tolerent, vel permittant, sive omnia, vel singula praemissa quaecumque fiant, seu attententur per senten­tias, vel Decreta, sive in forma iudiciali, sive extraiudiciali, tam per patentes, quam per privatas Literas, seu epistulas, sive per se ipsos, sive per quos­cumque alios, nedum per viam praecepti, iussionis, mandati, vel commissio­nis, sed etiam commendationis, ei sive palam, sive secrete tum in quibus­cumque scriptis, tum oretenus, et tam directe, quam indirecte, mediate, vel immediate, ac aliis quibuscumque formis, et modis, nihil penitus omisso, praefatorum omnium conscientias desuper onerantes.

§ 15. Propterea omnes, quascumque, et singulas facultates, auctoritates, et iurisdictiones qundocumquc, qualiteicumque, et quomodocumque, tam in genere, quam in specie omnibus, ei singulis ante hac, sive nunc existen­tibus Protectoribus huiusmodi, ei Iam eorum personis, quam gradui, muneri, vel officio concessas, et attribui.e,, vel eommunicatas, seu ab illis quoquo modo exerceri consuetas, etiam speciali, et individua mentione, moderatione, seu revocatione dignas, earumdem omnium, et singularum tenores, ac si de verbo ad verbum inserti essent, pro plene, et sufficienter expressis habentes, in omnibus, et singulis, quae praemissis adversantur, moderantur, reforma- mus, et ad limites, modum, formam, et tenorem praesentium reducimus, et pro sic moderatis, reformatis, et reductis haberi, censeri, et intelligi volumus, et decernimus; sicque pariter, et non alias quam servata forma praesentium omnium, ac singulorum in illis contentorum facultates, iurisdictiones, et auctoritates huiusmodi, necnon deputationes eorumdem Protectorum in poste­rum quomodocumque concedendas, attribuendas, seu communicandas, et respective faciendas, observari, attendi, intelligi, et exequi omnino volumus, et mandamus.

§ 16. Quocirca praefatae Congregationi memoratorum negotiis, et con­sultationibus Episcoporum, et Regularium praepositorum Cardinalium, et dilecto filio Curiae Causarum Camerae Apostolicae Generali Auditori per Apostolica scripta motu simili mandamus, quatenus omnibus, et singulis praemissis semper salvis, et in suo robore permanentibus, Congregatio, vel Auditor praefati praesentes Literas in ea parte, qua praedictam moderatio­nem, seu limitationem facultatum Protectorum huiusmodi, ac in contrarium desuper ab iisdem Protectoribus gerendorum, nullitatem, seu irritationem dumtaxat concernunt, ubi, et quandoque opus fuerit, quoties pro parte quo­rumcumque desuper interesse habentium Congregatio, vel Auditor praefati fuerint requisiti, solemniter publicantes, eisque desuper efficacis defensionis praesidio assistentes, faciant auctoritate nostra easdem praesentes in dicta parte dumtaxat firmiter observari, et singulos, quos eaedem Literae in dicta

p.irti . >>¦ ¦. innuit, illis pacifice gaudere, non permittentes eos quomodolibet indebite m ilesiari, contradictores, auctoritate nostra, appellatione postposita conipenecildo.

s I /. I )c cernentes, etc.

|Hull. Riun., tom. 9, p. 344-349],


258

Innocentius XII, const. Speculatores, 4 nov. 1604.

Spei ul.ii, u es Domus lsrael, quae est S. Dei Ecclesia, per ineffabilem 11 viti 11 b ini.iii . abundantiam constituti, eo potissimum ab ipsis Pontifica­lia. n...hi piiiuordiis pastoralis vigilantiae nostrae studia convertenda esse ibi * imus, m . j 111 iii sortem Domini vocantur, sacrisque addicuntur Ministe- 111», quippi .pi.is irreprehensibiles esse convenit, ut praeesse valeant corri­pi ".b». 1 m quos tanquam in speculum reliqui oculos coniiciunt, ex iisque

• unum! pi...1 imitentur, tales sint, qui digne possint Dominica Sacramenta 1 1 im-, i aedificent cunctos tam fidei scientia, quam operum disciplina.

| 1 Sane hoc inito consilio, non alios, quantum fieri potest, quam qui in iaiiiit.it>. et iustitia per ordinatissimos Ecclesiasticae Militiae gradus

• i»n« mt ..illis ambulaverint, ac pie, et fideliter in Ministeriis anteactis se i;, «'lini, ul Sacerdotium assumi, Sacrasque Ordinationes, iuxta priscum 1 '.b »iu m .uni, praescriptis a iure temporibus orationi, et ieiunio conse-

¦ 1 tbei 1 cupientes, severiorem quandam in concedendis Indultis susci­piendi s.n ius Ordines extra tempora huiusmodi, et interstitiis ad id desi- (iiaii» minime servatis, ultro Nobis proposuimus adhibendam rationem, qua ¦i seu ala, ante meritum laboris, ante tempus examinis, ante expe-

•  ¦ '' • " bs, iplinae Sacerdotalis honor non probatis minime tribuatur, nec -¦¦i"" heu n tilcgi, hodie Sacerdotes, lieri profani, hodie Sacrorum Anti- H IM wt«i« uiiii, virtute rudes, et recentes, discipuli simul, ac Magistri

nemini, sed ii tantum, iuxta constitutas a maioribus Leges, ab Im »• • ' ' fidi b . Populi ad Sacrarum administrationum sublimitatem pro- ¦NMMM qui p , i mutatum habitum saecularem diuturna conversatione BvlMS lusum comprobati, ac multo tempore didicerint, quae post- MMAW sfrw docete tenentur; caeterum per ea ipsa Indulta, quae super fi t.' •«.•!•• i r» , ,|u 1,-m, ac ex certis tantum, et magis rationabilibus cau-

...................... » 1 n iis, contraria quavis illorum interpretatione penitus

««te*!».».» - •> .; im, quam Sacri Generalis Tridentini Concilii Decreta ¦ > ' patiunonii titulum nisi illis, quos Episcopi pro neces- •• -      •• 1 n um Ecclesiarum assuinendos iudicaverint,1 prae- «m..T. ., , iir.ju ,.| i.iiu relaxatam intelligi; quinimo nec unquam Utnni laaasM : • •rqu Ulla Episcopos ipsos arctare, sed illorum.exe-                           ... . . 1 1 iidem Episcoporum, quorum conscientias hac

I ««*, t «I A,          a 1

in re strictissime oneratas voluimus, prorsus relinquere declaravimus; spe­rantes in Domino eos, qui, iuxta Apostoli monitum, nemini cito manus imponendas esse probe norunt, sibi, et universo gregi attendentes, in quo eos posuit Spiritus Sanctus regere Ecclesiam Dei; reverenda ipsis Spiritibus Angelicis Ministeria ab hominibus sine consideratione apprehendi nunquam permissuros, nec temere praeripi passuros, quae vita probata dumtaxat acci­pere promeretur. Omnes insuper, et singulos cuiuscumque tandem gradus, ordinis, et dignitatis fuerint, quibus ex huius Sanctae Sedis gratia Sacros Ordines praefatos extra eadem tempora conferendi, vel aliis, ut illos sic con­ferre valeant, indulgendi potestas fieri consuevit, cum Divinos Ordines largiri districti semper esse iudicii oporteat, serio monitos voluimus, ut praescripto sibi desuper in suis quique facultatibus terminos religiose custodiant, nec eos cuiusvis consuetudinis, aut exempli praetextu ullatenus transgrediantur.

§ 2. Verum quo impensius \postolieae gubernationis curam, et cogita­tiones in haec intendimus, eo maiori cum animi nostri dolore ex quamplu- rium Venerabilium Fratrum nostrorum Archiepiscoporum, et Episcoporum in diversis Regionibus existentem ilclatis ad Nos querelis accepimus, gra viora quotidie malignari inimu um iii S.iii, to, sacrilega scilicet illorum impu­dentia in dies crescente, qui propria- aluiis immemores, Clericales Ordines sibi forsan a propriis Praesuhbuf. dcueg.itos, seu quos aliquibus cononicis sibi obstantibus impedimentis, denegari mento verentur, ab alienis Episcopis, non quae Iesu Christi, sed eas, quae ad ipsos non pertinent Oves, in ani­marum suarum perniciem quaerentibus, nec tot cononicas damnationes con­tra usurpantes alienae plebis hominem latas perhorrescentibus, absque suo­rum Praelatorum commeatu, hoc est dimissoriis, commendatitiisve eorum literis destituti, quinimo eis insciis, et sepe etiam invitis, sub minus legitimis Beneficii Ecclesiastici, Originis, Domicilii, seu etiam familiaritatis, ac conti- nuae Ordinantium Episcoporum commensalitatis quaesitis titulis, in Sacra rum Legum fraudem, et contemptum, illegitime suscipiunt, atque ita non intrantes per ostium, et nihilominus Tabernaculum Domini cum macula inhabitare non dubitantes, sacrificium in sacrilegium convertunt, iudicium absque misericordia sibi consciscunt, Deoque minime placentes, et tamen placere velle praesumentes, non modo eum non placant, sed magis irritant, dum videntur in cordibus suis dicere: Non requiret.

§ 3. Hinc est quod Nos ex commissae Nobis Divinitus Apostolicae ser­vitutis munere, abusus, fraudes, ac scandala huiusmodi penitus, et omnino e medio tollere, ac irreligiosam contrafacientium audaciam, quantum Nobis ex alto conceditur, compescere, et reprimere volentes, necnon fel. rec. Ur bani VIII contra male ordinantes, et male ordinatos, quae incipit: Secretis, 1 aliorumque Romanorum Pontificum Praedecessorum nostrorum, ac etiam Conciliaribus hac in re editis Constitutionibus, et Ordinationibus inhaerentes, illasque quoad ea, quae praesentibus non adversantur, quatenus opus sit, innovantes: de Venerabilium Fratrum Nostrorum S. R. E. Cardinalium eius­dem Concilii Tridentini Interpretum, qui quaecumque ante hac super prae-

Cf. N. 205.

missis ab ipsorum Cardinalium Congregatione in particularibus casibus edita Decreta, declarationes, seu responsa ad earumdem praesentium limites reducenda esse censuerunt, consilio, ac etiam Motu proprio, et ex certa scientia, et matura deliberatione nostris, deque Apostolicae potestatis pleni­tudine, ad Omnipotentis Dei gloriam, Ecclesiae utilitatem, veteris disciplinae instaurationem, totiusque Christiani Populi aedificationem, hac generali nostra, et perpetuo valitura Constitutione, decernimus, et declaramus, nulli I piscopo, seu cuiusvis loci Ordinario, tametsi Cardinalatus honore fulgeat, licere exterum quempiam, ac si ratione originis, seu domicilii, iuxta modum inferius declarandum, legitime contracti, non Subditum ad Clericalem Ton- siiram promovere, cuiusvis Beneficii Ecclesiastici ei statim ac tonsura huius­modi insignitus fuerit conferendi, seu ad quos is a Patronis iam praesenta- i is, seu nominatus fuerit, praetextu, etiamsi Beneficium praedictum de novo e.; expresse adiecta lege fundatum fuisse constiterit, ut quis immediate post ( lericalem characterem susceptum ad illud instituatur; praeterea Clericum, >|.ii legitime iam a proprio Episcopo ad eamdem Clericalem tonsuram, seu ¦ iiam ad Minores Ordines promotus fuerit, non posse ab alio Episcopo i uione, ac titulo cuiuscumque Beneficii in illius Dioecesi obtenti ad ul te­neres Ordines promoveri, nisi ante eorumdem susceptionem Testimoniales l iteras proprii Episcopi tam originis, quam domicilii super suis natalibus, at t.ue, moribus, et vita sibi concedi obtinuerit, easque Episcopo Ordinanti u .u tis illius Curiae conservandas exhibuerit Licet vero Clericus ratione uiiisvis Beneficii in aliena Dioecesi obtenti subiici dicatur Iurisdictioni illius i i si o pi, in cuius Dioecesi Beneficium huiusmodi situm est, eam tamen de tero hac in re inconcusse servari volumus Regulam, ut nemo eiusmodi m un i tionem ad effectum suscipiendi Ordines acquirere censeatur, nisi Bene­ficium praedictum eius sit redditus, ut ad congruam vitae sustentationem, •ivr Iuxta Taxam Synodalem, sive, ea deficiente, iuxta morem Regionis pro promovendis ad Sacros Ordines, detractis oneribus, per se suffciat, illudque I» On ut indo pacifice possideatur, sublata quacumque facultate supplendi, 4«<mI deb eret fructibus eiusdem Beneficii cum adiectione Patrimonii etiam •fui». in id ipse Ordinandus in eadem, seu alia quavis Dioecesi obtineret: |Mtc<>|Mi sic Ordinans tam de praedictis Testimonialibus Literis, quam Idlltl Beneficii huiusmodi expressam in consueta collatorum Ordinum aWim»n.»iie mentionem facere debebit.

| 4 l.art um Subditus ratione Originis is tantum sit, ac esse intelli- il iul i « aliter ortus est in ea Dioecesi, in qua ad Ordines promo- il««»i. dummodo tamen ibi natus non fuerit ex accidenti, occasione Minori», ' Ifficii, Legationis, mercaturae, vel cuiusvis alterius tempo- mii pci inanentiae eius Patris in illo loco, quo casu nullatenus IwtNlU u avitas, sed vera tantum, et naturalis Patris origo erit iieaéMNle <Ju»il quis tanto temporis spatio in eo loco, in quo ex acci- ih «ii, •fcui | • ». num u, natus est, moram traxerit, ut potuerit ibidem Cano­nico aliquo lmp*dlmcr i irretiri, tunc etiam ab Ordinario eius loci Literas l csllmontalM. ul supra, obtinere, illasque Episcopo Ordinanti per eum in i natorum Ordinum testimonio similiter recensendas praesentare teneatur.

§ 5. At si Pater in alieno loco, ubi eius filius natus est, tamdiu, ac eo animo permanserit, ut inibi vere Domicilium de iure contraxerit, tunc non origo Patris, sed Domicilium per Patrem legitime ut praefertur, contractum pro Ordinatione eiusdem filii attendi debeat. Subditus autem ratione Domi­cilii ad effectum suscipiendi Ordines is dumtaxat censeatur, qui, licet alibi natus fuerit, illud tamen adeo stabiliter constituerit in aliquo loco, ut vel per decennium saltem in eo habitando, vel maiorem rerum ac bonorum suo­rum partem cum instructis aedibus in locum huiusmodi transferendo, ibi­que insuper per aliquod considerabile tempus commorando, satis superque suum perpetuo ibidem permanendi animum demonstraverit; et nihilominus ulterius utroque casu se vere, et realiter animum huiusmodi habere iureiu­rando affirmet. Si quis tamen a propria, originis loco in ea aetate disces­serit, qua potuerit alicui canonico impedimento obnoxius effici, etiam Ordinarii suae originis Testimoui.iles I iteras, ut supra, afferre debebit, ac de illis expressa similiter menti" iii susceptorum Ordinum Literis fa­cienda erit.

§ 6. Ad haec nullus I piscopm, aliena. Dioecesis Subditum familiarem

suum ad aliquos Sacros, seu Miu            Ordines, vel etiam primam Tonsuram

promovere, seu ordinare praesuinat absque eius proprii originis scilicet, seu domicilii Praelati I. sinit 'iiialibns I um-,, ut supra, et nisi ad praescriptum Conc. Trid, praefati Sess 23, Cap. 'I, I >e reform. familiarem praedictum per integrum, et completum triclinium m sim actuali servitio secum retinuerit, ac suis sumptibus alucrit; bcncbcuuii insuper, quod ei ad vitam sustentan- datn, iuxta modum superius pt.e unitum, sufficiat, quacumque fraude ces­sante, statim, hoc est saltem intra terminum unius mensis a die factae Ordi­nationis, re ipsa illi conlei.it, .n in Ordinationis huiusmodi Testimonio expressam itidem familiarit.it is, ac I i ferarum praedictarurn mentionem facere teneatur.

§ 7. Porro, ut quicumque fraudibus auitus omnino praecludatur, volu­mus, et Apostolica auctoritate statuimus, atque decernimus, ut Episcopus quilibet suos ratione originis, .ivc domicilii Subditos Clericos quoscumque ab alienis Episcopis quavis am toritate, etiam cum suis commendatitiis Literis promotos, nedum ad formam Concilii Tridentini supradicti Sess. 14, Cap. 3, De reform., quoad scientiam evaminare valeat, verum etiam Ordinum eis collatorum Testimoniales Literas, gratis tamen, recognoscere, ac diligenter perquirere, an quoad illos praesentis Constitutionis forma, et dispositio adimpleta fuerit, assignato sic piomotis termino competenti ei magis bene- viso ad docendum de eiusmodi adiinplcmento, ita ut quos eo termino elapso id minime praestitisse compererit, a susceptorum Ordinum exercitio, si ita, et quamdiu ei expedire videbitur, suspendere, illisque, ne in Altari, aut in aliquo Ordine ministrent, interdicerc possit.

§ 8. Ita vero praemissa omnia, et singula perpetuo, ac inviolabiliter observari, atque adimpleri volumus, ut si quid in iisdem praemissis, seu eorum aliquo secus fiat, Ordinans quidem a collatione Ordinum per annum, Ordinatus vero a susceptorum Ordinum executione, quamdiu proprio Ordi­nario videbitur expedire, eo ipso suspensus sit, aliisque insuper gravioribus

Romam Pontif nes                                                                         505

-V----------------------------------------------------------------------------------- r

poenis pro modo culpae Nostro, et pro tnnp >o <-\m<-i Koniani Pontificis arbitrio infllgendis uterque subiaceat.

§ 9. Decernentes, etc.

rBull. Rom., tom. 9, p. 374-377J.


259

Innocentii!* XII, const. Ecclesiae Catholicae, 22 sept. 16OJ.

Ecclesiae Catholicae per universum Orbem diffusae regimini tm-utis licet imparibus, Divina dispositione praesidentes, ea,quae a Romanis l'ontilu ihtis Praedecessoribus nostris, sive ad illicitorum, ac praesertim I cclcsi.istic.ic libertati adversantem Iuramentorum abusum tollendum, sive ad quamcum­que avaritiae labem a personis in sortem Domini vocatis, quas non quae­stui sunt, sed quae Iesu Christi quaerere maxime convenit, excliuli'ndam, prudenti, salubrique consilio, ac illo qui secundum scientiam est, zelo con­stituta, et ordinata esse noscuntur, Apostolici muniminis nostri patrocinio libenter roboramus, novisque praesidiis, ut serventur exactius, constabilimus, ac alias desuper concessae Nobis a Domino potestatis partes studiosa cha­ritate interponimus, sicuti Ecclesiarum omnium, quam gerimus, solicitudo postulat, Nosque, omnibus maturae considerationis trutina perpensis, ad Omnipotentis Dei gloriam, rectam, ac felicem Ecclesiasticarum rerum dire­ctionem, necnon animarum pretioso Unigeniti Dei Filii, et Domini Nostri Iesu Christi sanguine redemptarum salutem expedire in Domino arbitramur.

§ 1. Dudum siquidem, postquam fel. record. Nicolaus Papa III Praede­cessor noster, accepto in nonnullis Ecclesiis de earum consuetudine obser­vari, ut cum earum Praelati ad Ecclesias ipsas primo accederent, vel cum de recipiendis ibidem novis Canonicis ageretur, nec Praelatos admitti, nec Canonicos aliter recipi in iisdem Ecclesiis, nisi iurassent statuta, et consue­tudines ipsarum Ecclesiarum scripta, et non scripta inviolabiliter observare. Inter Laicos quoque multarum Civitatum, Castrorum, et Terrarum eum con­suetudinis morbum in suis Potestatibus, Rectoribus, vel Officialibus assu- mendis irrepsisse, ut ipsi Potestates, Rectores, et Officiales ad eiusmodi Potestarias, Rectorias, et Officia nullatenus admitterentur, nisi prius se Sta­tuta ipsorum locorum clausa servaturos similiter iurassent: in Statutis vero, ac Consuetudinibus supradictis interdum aliqua reperiri illicita, sive impos­sibilia, vel Ecclesiasticae libertati obviantia; ne sub tali generalitate iurandi sic iurantibus peccandi occasio praeberetur, animarum periculis obsistere cupiens, salubri sua ac generali Constitutione praeceperat a quibuscumque scientibus contineri in praedictis Consuetudinibus, et Statutis illicita, impos­sibilia, vel libertati Ecclesiasticae obviantia, Iuramenta huiusmodi nullo modo praesentari; ac praeterea decreverat talia Iuramenta ea intentione facienda, vel facta, ut etiam illicita, vel impossibilia, seu Ecclesiasticae libertati obviantia observarentur, cunt etiam sub tali intentione praestari non possent absque Divinae Maiestatis offensa in huiusmodi illicitis, impossibilibus, seu libertati


Fontes CIC t1 251