Missale Romanum 1957 - IN QUADRAGESIMA


DOMINICA QUARTA

IN QUADRAGESIMA

I classis Semiduplex


Statio ad S. Crucem in Jerusalem



Introitus Isai. 66, 10 et 11
LAETÁRE, Jerúsalem: et convéntum fácite, omnes qui dilígitis eam: gaudéte cum laetítia, qui in tristítia fuístis: ut exsultétis, et satiémini ab ubéribus consolatiónis vestrae. Ps. 121, 1 Laetátus sum in his, quae dicta sunt mihi: in domum Dómini íbimus. V/. Glória Patri.


Oratio


CONCÉDE, quaésumus, omnípotens Deus: ut, qui ex mérito nostrae actiónis afflígimur, tuae grátiae consolatióne respirémus. Per Dóminum.

Orationes pro diversitate Temporum assignatae, ut supra. (Vide post benedictionem cinerum.)


Léctio Epístolae beáti Pauli Apóstoli ad Gálatas.

Gal. 4, 22-31


FRATRES: Scriptum est: Quóniam Abraham duos fílios hábuit: unum de ancílla, et unum de líbera. Sed qui de ancílla, secúndum carnem natus est: qui autem de líbera, per repromissiónem: quae sunt per allegóriam dicta. Haec enim sunt duo testaménta. Unum quidem in monte Sina, in servitútem génerans: quae est Agar: Sina enim mons est in Arábia, qui conjúnctus est ei, quae nunc est Jerúsalem, et servit cum fíliis suis. Illa autem, quae sursum est Jerúsalem, líbera est, quae est mater nostra. Scriptum est enim: Laetáre, stérilis, quae non paris: erúmpe, et clama, quae non párturis: quia multi fílii desértae, magis quam ejus, quae habet virum. Nos autem, fratres, secúndum Isaac promissiónis fílii sumus. Sed quómodo tunc is, qui secúndum carnem natus fúerat, persequebátur eum, qui secúndum spíritum: ita et nunc. Sed quid dicit Scriptúra ? Ejice ancíllam et fílium ejus: non enim heres erit fílius ancíllae cum fílio líberae. Itaque, fratres, non sumus ancíllae fílii, sed líberae: qua libertáte Christus nos liberávit.


Graduale Ps. 121, 1 et 7 Laetátus sum in his, quae dicta sunt mihi: in domum Dómini íbimus. V/. Fiat pax in virtúte tua: et abundántia in túrribus tuis.
Tractus Ps. 124, 1-2 Qui confídunt in Dómino, sicut mons Sion: non commovébitur in aetérnum, qui hábitat in Jerúsalem. V/. Montes in circúitu ejus: et Dóminus in circúitu pópuli sui, ex hoc nunc et usque in saéculum.


+ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Joánnem.

Joann. 6, 1-15


IN illo témpore: Abiit Jesus trans mare Galilaéae, quod est Tiberíadis: et sequebátur eum multitúdo magna, quia vidébant signa, quae faciébat super his, qui infirmabántur. Súbiit ergo in montem Jesus: et ibi sedébat cum discípulis suis. Erat autem próximum Pascha, dies festus Judaeórum. Cum sublevásset ergo óculos Jesus, et vidísset quia multitúdo máxima venit ad eum, dixit ad Philíppum: Unde emémus panes, ut mandúcent hi ? Hoc autem dicébat tentans eum: ipse enim sciébat quid esset factúrus. Respóndit ei Philíppus: Ducentórum denariórum panes non suffíciunt eis, ut unusquísque módicum quid accípiat. Dicit ei unus ex discípulis ejus, Andréas frater Simónis Petri: Est puer unus hic, qui habet quinque panes hordeáceos, et duos pisces: sed haec quid sunt inter tantos ? Dixit ergo Jesus: Fácite hómines discúmbere. Erat autem foenum multum in loco. Discubuérunt ergo viri, número quasi quinque míllia. Accépit ergo Jesus panes, et cum grátias egísset, distríbuit discumbéntibus: simíliter et ex píscibus quantum volébant. Ut autem impléti sunt, dixit discípulis suis: Collígite quae superavérunt fragménta, ne péreant. Collegérunt ergo, et implevérunt duódecim cóphinos fragmentórum ex quinque pánibus hordeáceis, quae superfuérunt his, qui manducáverant. Illi ergo hómines cum vidíssent quod Jesus fécerat signum, dicébant: Quia hic est vere Prophéta, qui ventúrus est in mundum. Jesus ergo cum cognovísset, quia ventúri essent ut ráperent eum, et fácerent eum regem, fugit íterum in montem ipse solus.


Credo.


Offertorium Ps. 134, 3 et 6 Laudáte Dóminum, quia benígnus est: psállite nómini ejus, quóniam suávis est: ómnia quaecúmque vóluit, fecit in caelo et in terra.


Secreta


SACRIFÍCIIS praeséntibus, Dómine, quaésumus, inténde placátus: ut et devotióni nostrae profíciant, et salúti. Per Dóminum.


Praefatio de Quadragesima.


Communio Ps. 121, 3-4 Jerúsalem, quae aedificátur ut cívitas, cujus participátio ejus in idípsum: illuc enim ascendérunt tribus, tribus Dómini, ad confiténdum nómini tuo, Dómine.


Postcommunio


DA nobis, quaésumus, miséricors Deus: ut sancta tua, quibus incessánter explémur, sincéris tractémus obséquiis, et fidéli semper mente sumámus. Per Dóminum.



FERIA SECUNDA

POST DOMINICAM IV

IN QUADRAGESIMA

Simplex


Statio ad Ss. Quatuor Coronatos



Introitus Ps. 53, 3-4
DEUS, in nómine tuo salvum me fac, et in virtúte tua líbera me: Deus, exáudi oratiónem meam: áuribus pércipe verba oris mei. Ps. ibid., 5 Quóniam aliéni insurrexérunt in me: et fortes quaesiérunt ánimam meam. V/. Glória Patri.


Oratio


PRAESTA, quaésumus, omnípotens Deus: ut observatiónes sacras ánnua devotióne recoléntes, et córpore tibi placeámus, et mente. Per Dóminum.

Orationes pro diversitate Temporum assignatae, ut supra. (Vide post benedictionem cinerum.)


Léctio Libri Regum.

3 Reg. 3, 16-28


IN diébus illis: Venérunt duae mulíeres meretríces ad regem Salomónem, steterúntque coram eo, quarum una ait: Obsecro, mi dómine: ego et múlier haec habitabámus in domo una, et péperi apud eam in cubículo. Tértia autem die postquam ego péperi, péperit et haec: et erámus simul, nullúsque álius nobíscum in domo, excéptis nobis duábus. Mórtuus est autem fílius mulíeris hujus nocte: dórmiens quippe oppréssit eum. Et consúrgens intempéstae noctis siléntio, tulit fílium meum de látere meo ancíllae tuae dormiéntis, et collocávit in sinu suo: suum autem fílium, qui erat mórtuus, pósuit in sinu meo. Cumque surrexíssem mane, ut darem lac fílio meo, appáruit mórtuus: quem diligéntius íntuens clara luce, deprehéndi non esse meum, quem genúeram. Respondítque áltera múlier: Non est ita ut dicis, sed fílius tuus mórtuus est, meus autem vivit. E contrário illa dicébat: Mentíris: fílius quippe meus vivit, et fílius tuus mórtuus est. Atque in hunc modum contendébant coram rege. Tunc rex ait: Haec dicit: Fílius meus vivit, et fílius tuus mórtuus est. Et ista respóndit: Non, sed fílius tuus mórtuus est, meus autem vivit. Dixit ergo rex: Afférte mihi gládium. Cumque attulíssent gládium coram rege: Divídite, ínquit, infántem vivum in duas partes, et date dimídiam partem uni, et dimídiam partem álteri. Dixit autem múlier, cujus fílius erat vivus, ad regem (commóta sunt quippe víscera ejus super fílio suo) : Obsecro, dómine, date illi infántem vivum, et nolíte interfícere eum. E contrário illa dicébat: Nec mihi, nec tibi sit, sed dividátur. Respóndit rex, et ait: Date huic infántem vivum, et non occidátur: haec est enim mater ejus. Audívit ítaque omnis Israël judícium, quod judicásset rex, et timuérunt regem, vidéntes sapiéntiam Dei esse in eo ad faciéndum judícium.


Graduale Ps. 30, 3 Esto mihi in Deum protectórem, et in locum refúgii, ut salvum me fácias. V/. Ps. 70, 1 Deus, in te sperávi: Dómine, non confúndar in aetérnum.
Tractus Ps. 102, 10 Dómine, non secúndum peccáta nostra, quae fécimus nos: neque secúndum iniquitátes nostras retríbuas nobis. V/. Ps. 78, 8-9 Dómine, ne memíneris iniquitátum nostrárum antiquárum: cito antícipent nos misericórdiae tuae, quia páuperes facti sumus nimis. (Hic genuflectitur) V/. Adjuva nos, Deus salutáris noster: et propter glóriam nóminis tui, Dómine, líbera nos: et propítius esto peccátis nostris, propter nomen tuum.


+ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Joánnem.

Joann. 2, 13-25


IN illo témpore: Prope erat Pascha Judaeórum, et ascéndit Jesus Jerosólymam: et invénit in templo vendéntes boves, et oves, et colúmbas, et nummulários sedéntes. Et cum fecísset quasi flagéllum de funículis, omnes ejécit de templo, oves quoque et boves, et nummulariórum effúdit aes, et mensas subvértit. Et his, qui colúmbas vendébant, dixit: Auférte ista hinc, et nolíte fácere domum Patris mei, domum negotiatiónis. Recordáti sunt vero discípuli ejus, quia scriptum est: Zelus domus tuae comédit me. Respondérunt ergo Judaéi, et dixérunt ei: Quod signum osténdis nobis quia haec facis ? Respóndit Jesus, et dixit eis: Sólvite templum hoc, et in tribus diébus excitábo illud. Dixérunt ergo Judaéi: Quadragínta et sex annis aedificátum est templum hoc, et tu in tribus diébus excitábis illud ? Ille autem dicébat de templo córporis sui. Cum ergo resurrexísset a mórtuis, recordáti sunt discípuli ejus, quia hoc dicébat, et credidérunt Scriptúrae, et sermóni, quem dixit Jesus. Cum autem esset Jerosólymis in Pascha in die festo, multi credidérunt in nómine ejus, vidéntes signa ejus, quae faciébat. Ipse autem Jesus non credébat semetípsum eis, eo quod ipse nosset omnes, et quia opus ei non erat, ut quis testimónium perhibéret de hómine: ipse enim sciébat, quid esset in hómine.


Offertorium Ps. 99, 1-2 Jubiláte Deo, omnis terra, servíte Dómino in laetítia: intráte in conspéctu ejus in exsultátióne: quia Dóminus ipse est Deus.


Secreta


OBLÁTUM tibi, Dómine, sacrifícium vivíficet nos semper, et múniat. Per Dóminum.


Praefatio de Quadragesima.


Communio Ps. 18, 13 et 14 Ab occúltis meis munda me, Dómine: et ab aliénis parce servo tuo.


Postcommunio


SUMPTIS, Dómine, salutáribus sacraméntis: ad redemptiónis aetérnae, quaésumus, proficiámus augméntum. Per Dóminum.

Super populum: Orémus. Humiliáte cápita vestra Deo.

Oratio


DEPRECATIÓNEM nostram, quaésumus, Dómine, benígnus exáudi: et quibus supplicándi praestas afféctum, tríbue defensiónis auxílium. Per Dóminum.



FERIA TERTIA

POST DOMINICAM IV

IN QUADRAGESIMA

Simplex


Statio ad S. Laurentium in Damaso



Introitus Ps. 54, 2-3
EXÁUDI, Deus, oratiónem meam, et ne despéxeris deprecatiónem meam: inténde in me, et exáudi me. Ps. ibid., 3-4 Contristátus sum in exercitatióne mea: et conturbátus sum a voce inimíci, et a tribulatióne peccatóris. V/. Glória Patri.


Oratio


SACRAE nobis, quaésumus, Dómine, observatiónis jejúnia: et piae conversatiónis augméntum, et tuae propitiatiónis contínuum praestent auxílium. Per Dóminum.

Orationes pro diversitate Temporum assignatae, ut supra. (Vide post benedictionem cinerum.)


Léctio libri Exodi.

Exodi 32, 7-14


IN diébus illis: Locútus est autem Dóminus ad Móysen, dicens: Descénde de monte: peccávit pópulus tuus, quem eduxísti de terra AEgýpti. Recessérunt cito de via, quam ostendísti eis: fecerúntque sibi vítulum conflátilem, et adoravérunt, atque immolántes ei hóstias, dixérunt: Isti sunt dii tui, Israël, qui te eduxérunt de terra AEgýpti. Rursúmque ait Dóminus ad Móysen: Cerno quod pópulus iste durae cervícis sit: dimítte me, ut irascátur furor meus contra eos, et déleam eos, faciámque te in gentem magnam. Móyses autem orábat Dóminum Deum suum, dicens: Cur, Dómine, iráscitur furor tuus contra pópulum tuum, quem eduxísti de terra AEgýpti, in fortitúdine magna, et in manu robústa ? Ne quaeso dicant AEgýptii: Cállide edúxit eos, ut interfíceret in móntibus, et deléret e terra: quiéscat ira tua, et esto placábilis super nequítia pópuli tui. Recordáre Abraham, Isaac et Israël, servórum tuórum, quibus jurásti per temetípsum, dicens: Multiplicábo semen vestrum sicut stellas caeli: et univérsam terram hanc, de qua locútus sum, dabo sémini vestro, et possidébitis eam semper. Placatúsque est Dóminus, ne fáceret malum, quod locútus fúerat advérsus pópulum suum.


Graduale Ps. 43, 26 et 2 Exsúrge, Dómine, fer opem nobis: et líbera nos propter nomen tuum. V/. Deus, áuribus nostris audívimus: et patres nostri annuntiavérunt nobis opus, quod operátus es in diébus eórum, et in diébus antíquis.


+ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Joánnem.

Joann. 7, 14-31


IN illo témpore: Jam die festo mediánte, ascéndit Jesus in templum, et docébat. Et mirabántur Judaéi, dicéntes: Quómodo hic lítteras scit, cum non didícerit ? Respóndit eis Jesus, et dixit: Mea doctrína non est mea, sed ejus, qui misit me. Si quis volúerit voluntátem ejus fácere, cognóscet de doctrína, utrum ex Deo sit, an ego a meípso loquar. Qui a semetípso lóquitur, glóriam própriam quaerit. Qui autem quaerit glóriam ejus, qui misit eum, hic verax est, et injustítia in illo non est. Nonne Móyses dedit vobis legem: et nemo ex vobis facit legem ? quid me quaéritis interfícere ? Respóndit turba, et dixit: Daemónium habes: quis te quaerit interfícere ? Respóndit Jesus, et dixit eis: Unum opus feci, et omnes mirámini. Proptérea Móyses dedit vobis circumcisiónem (non quia ex Móyse est, sed ex pátribus): et in sábbato circumcíditis hóminem. Si circumcisiónem áccipit homo in sábbato, ut non solvátur lex Móysi: mihi indignámini, quia totum hóminem sanum feci in sábbato ? Nolíte judicáre secúndum fáciem, sed justum judícium judicáte. Dicébant ergo quidam ex Jerosólymis: Nonne hic est, quem quaerunt interfícere ? Et ecce palam lóquitur, et nihil ei dicunt. Numquid vere cognovérunt príncipes, quia hic est Christus ? Sed hunc scimus, unde sit: Christus autem, cum vénerit, nemo scit, unde sit. Clamábat ergo Jesus in templo docens, et dicens: Et me scitis, et unde sim, scitis, et a meípso non veni, sed est verus, qui misit me, quem vos nescítis. Ego scio eum, quia ab ipso sum, et ipse me misit. Quaerébant ergo eum apprehéndere: et nemo misit in illum manus, quia nondum vénerat hora ejus. De turba autem multi credidérunt in eum.


Offertorium Ps. 39, 2, 3 et 4 Exspéctans exspectávi Dóminum, et respéxit me: et exaudívit deprecatiónem meam: et immísit in os meum cánticum novum, hymnum Deo nostro.


Secreta


HAEC hóstia, Dómine, quaésumus, emúndet nostra delícta: et ad sacrifícium celebrándum, subditórum tibi córpora, mentésque sanctíficet. Per Dóminum.


Praefatio de Quadragesima.


Communio Ps. 19, 6 Laetábimur in salutári tuo: et in nómine Dómini Dei nostri magnificábimur.


Postcommunio


HUJUS nos, Dómine, percéptio sacraménti mundet a crímine: et ad caeléstia regna perdúcat. Per Dóminum.

Super populum: Orémus. Humiliáte cápita vestra Deo.

Oratio


MISERÉRE, Dómine, pópulo tuo: et contínuis tribulatiónibus laborántem, propítius respiráre concéde. Per Dóminum.



FERIA QUARTA

POST DOMINICAM IV

IN QUADRAGESIMA

Simplex


Statio ad S. Paulum



Introitus Ezech. 36, 23-26
CUM sanctificátus fúero in vobis, congregábo vos de univérsis terris: et effúndam super vos aquam mundam, et mundabímini ab ómnibus inquinaméntis vestris: et dabo vobis spíritum novum. Ps. 33, 2 Benedícam Dóminum in omni témpore: semper laus ejus in ore meo. V/. Glória Patri.


Post Kýrie, eléison, dicitur: Orémus. Flectámus génua.
R/. Leváte.

Oratio


DEUS, qui et justis praémia meritórum, et peccatóribus per jejúnium véniam praebes: miserére supplícibus tuis ; ut reátus nostri conféssio, indulgéntiam váleat percípere delictórum. Per Dóminum.


Léctio Ezechiélis Prophétae.

Ezech. 36, 23-28


HAEC dicit Dóminus Deus: Sanctificábo nomen meum magnum, quod pollútum est inter gentes, quod polluístis in médio eárum: ut sciant gentes, quia ego Dóminus, cum sanctificátus fúero in vobis coram eis. Tollam quippe vos de géntibus, et congregábo vos de univérsis terris, et addúcam vos in terram vestram. Et effúndam super vos aquam mundam, et mundabímini ab ómnibus inquinaméntis vestris, et ab univérsis idólis vestris mundábo vos. Et dabo vobis cor novum, et spíritum novum ponam in médio vestri: et áuferam cor lapídeum de carne vestra, et dabo vobis cor cárneum. Et spíritum meum ponam in médio vestri: et fáciam ut in praecéptis meis ambulétis, et judícia mea custodiátis et operémini. Et habitábitis in terra, quam dedi pátribus vestris: et éritis mihi in pópulum, et ego ero vobis in Deum: dicit Dóminus omnípotens.


Graduale Ps. 33, 12 et 6 Veníte, fílii, audíte me: timórem Dómini docébo vos. V/. Accédite ad eum, et illuminámini: et fácies vestrae non confundéntur.


Hic dicitur V/. Dóminus vobíscum, sine Flectámus génua.

Orémus Oratio
PRAESTA, quaésumus, omnípotens Deus: ut, quos jejúnia votíva castígant, ipsa quoque devótio sancta laetíficet ; ut, terrénis afféctibus mitigátis, facílius caeléstia capiámus. Per Dóminum.

Orationes pro diversitate Temporum assignatae, ut supra. (Vide post benedictionem cinerum.)


Léctio Isaíae Prophétae.

Isai. 1, 16-19


HAEC dicit Dóminus Deus: Lavámini, mundi estóte, auférte malum cogitatiónum vestrárum ab óculis meis: quiéscite ágere pervérse, díscite benefácere: quaérite judícium, subveníte opprésso, judicáte pupíllo, deféndite víduam. Et veníte, et argúite me, dicit Dóminus: si fúerint peccáta vestra ut cóccinum, quasi nix dealbabúntur: et si fúerint rubra quasi vermículus, velut lana alba erunt. Si voluéritis, et audiéritis me, bona terrae comedétis: dicit Dóminus omnípotens.


Graduale Ps. 32, 12 et 6 Beáta gens, cujus est Dóminus Deus eórum: pópulus, quem elégit Dóminus in hereditátem sibi. V/. Verbo Dómini caeli firmáti sunt: et spíritu oris ejus omnis virtus eórum.
Tractus Ps. 102, 10 Dómine, non secúndum peccáta nostra, quae fécimus nos: neque secúndum iniquitátes nostras retríbuas nobis. V/. Ps. 78, 8-9 Dómine, ne memíneris iniquitátum nostrárum antiquárum: cito antícipent nos misericórdiae tuae, quia páuperes facti sumus nimis. (Hic genuflectitur) V/. Adjuva nos, Deus salutáris noster: et propter glóriam nóminis tui, Dómine, líbera nos: et propítius esto peccátis nostris, propter nomen tuum.


+ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Joánnem.

Joann. 9, 1-38


IN illo témpore: Praetériens Jesus vidit hóminem caecum a nativitáte: et interrogavérunt eum discípuli ejus: Rabbi, quis peccávit, hic, aut paréntes ejus, ut caecus nascerétur ? Respóndit Jesus: Neque hic peccávit, neque paréntes ejus: sed ut manifesténtur ópera Dei in illo. Me opórtet operári ópera ejus, qui misit me, donec dies est: venit nox, quando nemo potest operári. Quámdiu sum in mundo, lux sum mundi. Haec cum dixísset, éxspuit in terram, et fecit lutum ex sputo, et linívit lutum super óculos ejus, et dixit ei: Vade, lava in natatória Síloë (quod interpretátur Missus) . Abiit ergo, et lavit, et venit videns. Itaque vicíni, et qui víderant eum prius, quia mendícus erat, dicébant: Nonne hic est, qui sedébat, et mendicábat ? Alii dicébant: Quia hic est. Alii autem: Nequáquam, sed símilis est ei. Ille vero dicébat: Quia ego sum. Dicébant ergo ei: Quómodo apérti sunt tibi óculi ? Respóndit: Ille homo, qui dícitur Jesus, lutum fecit, et unxit óculos meos, et dixit mihi: Vade ad natatória Síloë, et lava. Et ábii, lavi, et vídeo. Et dixérunt ei: Ubi est ille ? Ait: Néscio. Addúcunt eum ad pharisaéos, qui caecus fúerat. Erat autem sábbatum, quando lutum fecit Jesus, et apéruit óculos ejus. Iterum ergo interrogábant eum pharisaéi, quómodo vidísset. Ille autem dixit eis: Lutum mihi pósuit super óculos, et lavi, et vídeo. Dicébant ergo ex pharisaéis quidam: Non est hic homo a Deo, quia sábbatum non custódit. Alii autem dicébant: Quómodo potest homo peccátor haec signa fácere ? Et schisma erat inter eos. Dicunt ergo caeco íterum: Tu quid dicis de illo, qui apéruit óculos tuos ? Ille autem dixit: Quia prophéta est. Non credidérunt ergo Judaéi de illo, quia caecus fuísset, et vidísset, donec vocavérunt paréntes ejus, qui víderat: et interrogavérunt eos, dicéntes: Hic est fílius vester, quem vos dícitis, quia caecus natus est ? Quómodo ergo nunc videt ? Respondérunt eis paréntes ejus, et dixérunt: Scimus, quia hic est fílius noster, et quia caecus natus est: quómodo autem nunc vídeat, nescímus: aut quis ejus apéruit óculos, nos nescímus: ipsum interrogáte, aetátem habet: ipse de se loquátur. Haec dixérunt paréntes ejus, quóniam timébant Judaéos: jam enim conspiráverant Judaéi, ut si quis eum confiterétur esse Christum, extra synagógam fíeret. Proptérea paréntes ejus dixérunt: Quia aetátem habet, ipsum interrogáte. Vocavérunt ergo rursum hóminem, qui fúerat caecus, et dixérunt ei: Da glóriam Deo. Nos scimus quia hic homo peccátor est. Dixit ergo eis ille: Si peccátor est, néscio: unum scio, quia caecus cum essem, modo vídeo. Dixérunt ergo illi: Quid fecit tibi ? quómodo apéruit tibi óculos ? Respóndit eis: Dixi vobis jam, et audístis: quid íterum vultis audíre ? Numquid et vos vultis discípuli ejus fíeri ? Maledixérunt ergo ei, et dixérunt: Tu discípulus illíus sis: nos autem Móysi discípuli sumus. Nos scimus quia Móysi locútus est Deus: hunc autem nescímus unde sit. Respóndit ille homo, et dixit eis: In hoc enim mirábile est, quia vos nescítis unde sit, et apéruit meos óculos: scimus autem quia peccatóres Deus non audit: sed, si quis Dei cultor est, et voluntátem ejus facit, hunc exáudit. A saéculo non est audítum, quia quis apéruit óculos caeci nati. Nisi esset hic a Deo, non póterat fácere quidquam. Respondérunt, et dixérunt ei: In peccátis natus es totus, et tu doces nos ? Et ejecérunt eum foras. Audívit Jesus quia ejecérunt eum foras, et cum invenísset eum, dixit ei: Tu credis in Fílium Dei ? Respóndit ille, et dixit: Quis est, Dómine, ut credam in eum ? Et dixit ei Jesus: Et vidísti eum, et qui lóquitur tecum, ipse est. At ille ait: Credo, Dómine. (Hic genuflectitur) Et prócidens adorávit eum.


Offertorium Ps. 65, 8-9 et 20 Benedícite, gentes, Dóminum Deum nostrum, et obaudíte vocem laudis ejus: qui pósuit ánimam meam ad vitam, et non dedit commovéri pedes meos: benedíctus Dóminus, qui non amóvit deprecatiónem meam, et misericórdiam suam a me.


Secreta


SÚPPLICES te rogámus, omnípotens Deus: ut his sacrifíciis peccáta nostra mundéntur ; quia tunc veram nobis tríbuis et mentis et córporis sanitátem. Per Dóminum.


Praefatio de Quadragesima.


Communio Joann. 9, 11 Lutum fecit ex sputo Dóminus, et linívit óculos meos: et ábii, et lavi, et vidi, et crédidi Deo.


Postcommunio


SACRAMÉNTA, quae súmpsimus, Dómine, Deus noster: et spirituálibus nos répleant aliméntis, et corporálibus tueántur auxíliis. Per Dóminum.

Super populum: Orémus. Humiliáte cápita vestra Deo.

Oratio


PÁTEANT aures misericórdiae tuae, Dómine, précibus supplicántium: et, ut peténtibus desideráta concédas ; fac eos, quae tibi sunt plácita, postuláre. Per Dóminum.



FERIA QUINTA

POST DOMINICAM IV

IN QUADRAGESIMA

Simplex


Statio ad Ss. Silvestrum et Martinum



Introitus Ps. 104, 3-4
LAETÉTUR cor quaeréntium Dóminum: quaérite Dóminum, et confirmámini: quaérite fáciem ejus semper. Ps. ibid., 1 Confitémini Dómino, et invocáte nomen ejus: annuntiáte inter gentes ópera ejus. V/. Glória Patri.


Oratio


PRAESTA, quaésumus, omnípotens Deus: ut, quos jejúnia votíva castígant, ipsa quoque devótio sancta laetíficet ; ut, terrénis afféctibus mitigátis, facílius caeléstia capiámus. Per Dóminum.

Orationes pro diversitate Temporum assignatae, ut supra. (Vide post benedictionem cinerum.)


Léctio libri Regum.

4 Reg. 4, 25-38


IN diébus illis: Venit múlier Sunamítis ad Eliséum in montem Carméli: cumque vidísset eam vir Dei e contra, ait ad Giézi púerum suum: Ecce Sunamítis illa. Vade ergo in occúrsum ejus, et dic ei: Réctene ágitur circa te, et circa virum tuum, et circa fílium tuum ? Quae respóndit: Recte. Cumque venísset ad virum Dei in montem, apprehéndit pedes ejus: et accéssit Giézi ut amovéret eam. Et ait homo Dei: Dimítte illam: ánima enim ejus in amaritúdine est, et Dóminus celávit a me, et non indicávit mihi. Quae dixit illi: Numquid petívi fílium a dómino meo ? Numquid non dixi tibi: Ne illúdas me ? Et ille ait ad Giézi: Accínge lumbos tuos, et tolle báculum meum in manu tua, et vade. Si occúrrerit tibi homo, non salútes eum: et si salutáverit te quíspiam, non respóndeas illi: et pones báculum meum super fáciem púeri. Porro mater púeri ait: Vivit Dóminus, et vivit ánima tua, non dimíttam te. Surréxit ergo, et secútus est eam. Giézi autem praecésserat ante eos, et posúerat báculum super fáciem púeri, et non erat vox neque sensus: reversúsque est in occúrsum ejus, et nuntiávit ei, dicens: Non surréxit puer. Ingréssus est ergo Eliséus domum, et ecce puer mórtuus jacébat in léctulo ejus: ingressúsque clausit óstium super se, et super púerum: et orávit ad Dóminum. Et ascéndit, et incúbuit super púerum: posuítque os suum super os ejus, et óculos suos super óculos ejus, et manus suas super manus ejus: et incurvávit se super eum: et calefácta est caro púeri. At ille revérsus, deambulávit in domo, semel huc atque illuc: et ascéndit et incúbuit super eum: et oscitávit puer sépties, aperuítque óculos. At ille vocávit Giézi, et dixit ei: Voca Sunamítidem hanc. Quae vocáta ingréssa est ad eum. Qui ait: Tolle fílium tuum. Venit illa, et córruit ad pedes ejus, et adorávit super terram: tulítque fílium suum, et egréssa est, et Eliséus revérsus est in Gálgala.


Graduale Ps. 73, 20, 19 et 22 Réspice, Dómine, in testaméntum tuum: et ánimas páuperum tuórum ne obliviscáris in finem. V/. Exsúrge, Dómine, et júdica causam tuam: memor esto oppróbrii servórum tuórum.


+ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Lucam.

Luc. 7, 11-16


IN illo témpore: Ibat Jesus in civitátem, quae vocátur Naim: et ibant cum eo discípuli ejus, et turba copiósa. Cum autem appropinquáret portae civitátis, ecce defúnctus efferebátur fílius únicus matris suae: et haec vídua erat: et turba civitátis multa cum illa. Quam cum vidísset Dóminus, misericórdia motus super eam, dixit illi: Noli flere. Et accéssit, et tétigit lóculum. (Hi autem, qui portábant, stetérunt). Et ait: Adoléscens, tibi dico, surge. Et resédit qui erat mórtuus, et coepit loqui. Et dedit illum matri suae. Accépit autem omnes timor: et magnificábant Deum, dicéntes: Quia prophéta magnus surréxit in nobis: et quia Deus visitávit plebem suam.


Offertorium Ps. 69, 2, 3 et 4 Dómine, ad adjuvándum me festína: confundántur omnes, qui cógitant servis tuis mala.


Secreta


PURÍFICA nos, miséricors Deus: ut Ecclésiae tuae preces, quae tibi gratae sunt, pia múnera deferéntes, fiant expiátis méntibus gratióres. Per Dóminum.


Praefatio de Quadragesima.


Communio Ps. 70, 16-17 et 18 Dómine, memorábor justítiae tuae solíus: Deus, docuísti me a juventúte mea: et usque in senéctam et sénium, Deus, ne derelínquas me.


Postcommunio


CAELÉSTIA dona capiéntibus, quaésumus, Dómine: non ad judícium proveníre patiáris, quae fidélibus tuis ad remédium providísti. Per Dóminum.

Super populum: Orémus. Humiliáte cápita vestra Deo.

Oratio


PÓPULI tui, Deus, institútor et rector, peccáta, quibus impugnátur, expélle: ut semper tibi plácitus, et tuo númine sit secúrus. Per Dóminum.



FERIA SEXTA

POST DOMINICAM IV

IN QUADRAGESIMA

Simplex


Statio ad S. Eusebium



Introitus Ps. 18, 15
MEDITÁTIO cordis mei in conspéctu tuo semper: Dómine, adjútor meus, et redémptor meus. Ps. ibid., 2 Caeli enárrant glóriam Dei: et ópera mánuum ejus annúntiat firmaméntum. V/. Glória Patri.


Oratio


DEUS, qui ineffabílibus mundum rénovas sacraméntis: praesta, quaésumus ; ut Ecclésia tua et aetérnis profíciat institútis, et temporálibus non destituátur auxíliis. Per Dóminum.

Orationes pro diversitate Temporum assignatae, ut supra. (Vide post benedictionem cinerum.)


Léctio libri Regum.

3 Reg. 17, 17-24


IN diébus illis: AEgrotávit fílius mulíeris matrisfamílias, et erat languor fortíssimus, ita ut non remanéret in eo hálitus. Dixit ergo ad Elíam: Quid mihi et tibi, vir Dei ? Ingréssus es ad me, ut rememoraréntur iniquitátes meae, et interfíceres fílium meum ? Et ait ad eam Elías: Da mihi fílium tuum. Tulítque eum de sinu ejus, et portávit in cenáculum ubi ipse manébat, et pósuit super léctulum suum, et clamávit ad Dóminum, et dixit: Dómine, Deus meus, étiam ne víduam, apud quam ego utcúmque susténtor, afflixísti, ut interfíceres fílium ejus ? Et expándit se, atque mensus est super púerum tribus vícibus, et clamávit ad Dóminum, et ait: Dómine, Deus meus, revertátur, óbsecro, ánima púeri hujus in víscera ejus. Et exaudívit Dóminus vocem Elíae: et revérsa est ánima púeri intra eum, et revíxit. Tulítque Elías púerum, et depósuit eum de cenáculo in inferiórem domum, et trádidit matri suae, et ait illi: En vivit fílius tuus. Dixítque múlier ad Elíam: Nunc in isto cognóvi, quóniam vir Dei es tu, et verbum Dómini in ore tuo verum est.


Graduale Ps. 117, 8-9 Bonum est confídere in Dómino, quam confídere in hómine. V/. Bonum est speráre in Dómino, quam speráre in princípibus.
Tractus Ps. 102, 10 Dómine, non secúndum peccáta nostra, quae fécimus nos: neque secúndum iniquitátes nostras retríbuas nobis. V/. Ps. 78, 8-9 Dómine, ne memíneris iniquitátum nostrárum antiquárum: cito antícipent nos misericórdiae tuae, quia páuperes facti sumus nimis. (Hic genuflectitur) V/. Adjuva nos, Deus salutáris noster: et propter glóriam nóminis tui, Dómine, líbera nos: et propítius esto peccátis nostris, propter nomen tuum.


+ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Joánnem.

Joann. 11, 1-45


IN illo témpore: Erat quidam languens Lázarus a Bethánia, de castéllo Maríae, et Marthae soróris ejus. (María autem erat, quae unxit Dóminum unguénto, et extérsit pedes ejus capíllis suis: cujus frater Lázarus infirmabátur). Misérunt ergo soróres ejus ad eum, dicéntes: Dómine, ecce quem amas infirmátur. Audiens autem Jesus, dixit eis: Infírmitas haec non est ad mortem, sed pro glória Dei, ut glorificétur Fílius Dei per eam. Diligébat autem Jesus Martham, et sorórem ejus Maríam, et Lázarum. Ut ergo audívit, quia infirmabátur, tunc quidem mansit in eódem loco duóbus diébus. Deínde post haec dixit discípulis suis: Eámus in Judaéam íterum. Dicunt ei discípuli: Rabbi, nunc quaerébant te Judaéi lapidáre, et íterum vadis illuc ? Respóndit Jesus: Nonne duódecim sunt horae diéi ? Si quis ambuláverit in die, non offéndit, quia lucem hujus mundi videt: si autem ambuláverit in nocte, offéndit, quia lux non est in eo. Haec ait, et post haec dixit eis: Lázarus amícus noster dormit: sed vado, ut a somno éxcitem eum. Dixérunt ergo discípuli ejus: Dómine, si dormit, salvus erit. Díxerat autem Jesus de morte ejus: illi autem putavérunt, quia de dormitióne somni díceret. Tunc ergo Jesus dixit eis maniféste: Lázarus mórtuus est: et gáudeo propter vos, ut credátis, quóniam non eram ibi: sed eámus ad eum. Dixit ergo Thomas, qui dícitur Dídymus, ad condiscípulos: Eámus et nos, ut moriámur cum eo. Venit ítaque Jesus, et invénit eum quátuor dies jam in monuménto habéntem. (Erat autem Bethánia juxta Jerosólymam quasi stádiis quíndecim). Multi autem ex Judaéis vénerant ad Martham et Maríam, ut consolaréntur eas de fratre suo. Martha ergo, ut audívit quia Jesus venit, occúrrit illi: María autem domi sedébat. Dixit ergo Martha ad Jesum: Dómine, si fuísses hic, frater meus non fuísset mórtuus: sed et nunc scio, quia quaecúmque popósceris a Deo, dabit tibi Deus. Dicit illi Jesus: Resúrget frater tuus. Dicit ei Martha: Scio quia resúrget in resurrectióne in novíssimo die. Dixit ei Jesus: Ego sum resurréctio, et vita: qui credit in me, étiam si mórtuus fúerit, vivet: et omnis, qui vivit, et credit in me, non moriétur in aetérnum. Credis hoc ? Ait illi: Utique, Dómine, ego crédidi, quia tu es Christus Fílius Dei vivi, qui in hunc mundum venísti. Et cum haec dixísset, ábiit, et vocávit Maríam sorórem suam siléntio, dicens: Magíster adest, et vocat te. Illa ut audívit, surgit cito, et venit ad eum: nondum enim vénerat Jesus in castéllum ; sed erat adhuc in illo loco, ubi occúrrerat ei Martha. Judaéi ergo, qui erant cum ea in domo et consolabántur eam, cum vidíssent Maríam, quia cito surréxit et éxiit, secúti sunt eam, dicéntes: Quia vadit ad monuméntum, ut ploret ibi. María ergo, cum venísset ubi erat Jesus, videns eum, cécidit ad pedes ejus, et dicit ei: Dómine, si fuísses hic, non esset mórtuus frater meus. Jesus ergo, ut vidit eam plorántem, et Judaéos, qui vénerant cum ea, plorántes, infrémuit spíritu, et turbávit seípsum, et dixit: Ubi posuístis eum ? Dicunt ei: Dómine, veni, et vide. Et lacrimátus est Jesus. Dixérunt ergo Judaéi: Ecce quómodo amábat eum. Quidam autem ex ipsis dixérunt: Non póterat hic, qui apéruit óculos caeci nati, fácere ut et hic non morerétur ? Jesus ergo rursum fremens in semetípso, venit ad monuméntum. Erat autem spelúnca, et lapis superpósitus erat ei. Ait Jesus: Tóllite lápidem. Dicit ei Martha soror ejus, qui mórtuus fúerat: Dómine, jam foetet, quatriduánus est enim. Dicit ei Jesus: Nonne dixi tibi, quóniam si credíderis, vidébis glóriam Dei ? Tulérunt ergo lápidem: Jesus autem, elevátis sursum óculis, dixit: Pater, grátias ago tibi, quóniam audísti me. Ego autem sciébam, quia semper me audis, sed propter pópulum, qui circúmstat, dixi: ut credant, quia tu me misísti. Haec cum dixísset, voce magna clamávit: Lázare, veni foras. Et statim pródiit, qui fúerat mórtuus, ligátus pedes et manus ínstitis, et fácies illíus sudário erat ligáta. Dixit eis Jesus: Sólvite eum, et sínite abíre. Multi ergo ex Judaéis, qui vénerant ad Maríam et Martham, et víderant quae fecit Jesus, credidérunt in eum.


Offertorium Ps. 17, 28 et 32 Pópulum húmilem salvum fácies, Dómine, et óculos superbórum humiliábis: quóniam quis Deus praeter te, Dómine ?


Secreta


MÚNERA nos, Dómine, quaésumus, obláta puríficent: et te nobis júgiter fáciant esse placátum. Per Dóminum.


Praefatio de Quadragesima.


Communio Joann. 11, 33, 35, 43, 44 Videns Dóminus flentes soróres Lázari ad monuméntum, lacrimátus est coram Judaéis, et exclamávit: Lázare, veni foras: et pródiit ligátis mánibus et pédibus, qui fúerat quatriduánus mórtuus.


Postcommunio


HAEC nos, quaésumus, Dómine, participátio sacraménti: et a própriis reátibus indesinénter expédiat, et ab ómnibus tuéatur advérsis. Per Dóminum.

Super populum: Orémus. Humiliáte cápita vestra Deo.

Oratio


DA nobis, quaésumus, omnípotens Deus: ut, qui infirmitátis nostrae cónscii, de tua virtúte confídimus, sub tua semper pietáte gaudeámus. Per Dóminum.



Missale Romanum 1957 - IN QUADRAGESIMA