Ebrei - Nova Vulgata
La lettera agli Ebrei è una predica dotta, messa per iscritto e inviata a cristiani di origine ebraica, che si lasciavano prendere dalla nostalgia per il culto fastoso del tempio di Gerusalemme ed erano tentati di disertare le assemblee cristiane per ritornare all'ebraismo. Ad essi l'autore dello scritto, un letterato colto d'Alessandria e buon conoscitore della Bibbia greca, rivolge un caldo invito alla perseveranza nella fede e nella vita cristiana. L'esortazione alla fedeltà (cf. Eb 10,19-13,24) è la conseguenza di un discorso teologico con il quale l'autore mette in evidenza la superiore dignità del Cristo nei confronti degli angeli (cf. Eb 1-2), la superiore efficacia del sacerdozio di Gesù nei confronti della mediazione di Mosè e del sacerdozio levitico anticotestamentario (cf. Eb 3- 7), la superiorità del culto, del santuario e della mediazione d'alleanza del Cristo sacerdote (cf. Eb 8,1-10,18).

  • Sacrosancti Oecumenici Concilii Vaticani II, ratione habita iussu Pauli PP. VI recognita, auctoritate Ioannis Pauli PP. II promulgata
  • Editio typica altera

  • Index

    NOVA VULGATA

    AD HEBRAEOS (NV)


    1 Locutus est nobis Deus in Filio

    2 Decebat auctorem salutis per passionem consummare



    Debuit per omnia fratribus similari, ut misericors fieret

    3 Adhortamini vosmetipsos donec Hodie cognominatur

    4 Festinemus ingredi in illam requiem


    Adeamus cum fiducia ad thronum gratiae

    5 Cum esset Filius Dei, didicit ex iis quae passus est oboedientiam



    6 Propositam spem sicut anchoram habemus tutam ac firmam
    7 Tu es sacerdos in aeternum secundum ordinem Melchisedech




    Hostias obtulit semel seipsum offerendo

    8 Melioris testamenti mediator est


    9 Per proprium sanguinem introivit semel in Sancta


    Semel oblatus est ad exhaurienda peccata, secundo apparebit exspectantibus se


    10 Ecce venio ut faciam, Deus, voluntatem tuam



    Consummavit in aeternum sanctificatos


    In plenitudinem fidei teneamus spei confessionem et consideremus invicem in provocatione caritatis



    Magnum certamen sustinuistis. Nolite itaque amittere confidentiam

    11 Exspectabat civitatem, cuius artifex et conditor Deus







    Per fidem vicerunt regna. Deus pro nobis melius aliquid providebit
    12 Per patientiam curramus ad propositum nobis certamen

    Quem diligit Deus castigat





    Accessistis ad Sion montem et civitatem Dei viventis




    13 Iesus Christus heri et hodie, ipse et in saecula











    Deus pacis, qui eduxit de mortuis pastorem magnum, aptet vos in omni bono


    Version
    Revised Standard Version (1966) - Inglese
    Biblia del Pueblo di Dio (BPD) - Spagnolo
    Vulgata - Stuttgart 1969 - Latino
    La Sainte Bible (Crampon 1904) - Francese
    CEI (1974) - Italiano
    EinheitsÜbersetzung der Heiligen Sc - Tedesco
    Maredsous - Bíblia Ave-Maria (1957) - Portoghese