De ordinatione presbyterorum 1990



CAPUT II

DE ORDINATIONE PRESBYTERORUM

PRAENOTANDA

I De Ordinationis momento

101 Sacra Ordinatione presbyteris illud sacramentum confertur, quo « unctione Spiritus Sancti, speciali charactere signantur et sic Christo sacerdoti configurantur, ita ut in persona Christi capitis agere valeant ».1

Presbyteri ergo in sacerdotio et missione Episcopi partem habent. Ordinis episcopalis probi cooperatores, ad populo Dei inserviendum vocati, unum presbyterium cum suo Episcopo constituunt, diversis quidem officiis mancipatum.2

102 Muneris unici Mediatoris Christi (1Tm 2,5) participes in suo gradu ministerii, omnibus verbum divinum annuntiant. Suum vero munus sacrum maxime exercent in eucharistica synaxi. Pro fidelibus paenitentibus vel aegrotantibus ministerio reconciliationis et allevationis summe funguntur, et necessitates ac preces fidelium ad Deum Patrem afferunt (cf. He 5,1-4). Munus Christi Pastoris et Capitis pro sua parte auctoritatis exercentes, familiam Dei. ut fraternitatem in unum animatam, colligunt et per Christum in Spiritu ad Deum Patrem adducunt. In medio gregis eum in Spiritu et veritate adorant (cf. Jn 4,24). In verbo demum et doctrina laborant (cf. 1Tm 5,17), credentes quod in lege Domini meditantes legerint, docentes quod crediderint, imitantes quod docuerint.3

1 Conc. Vat. II, Decr. de Presbyterorum ministerio et vita, PO 2.
2 Cf. Conc. Vat. II, Const. dogm, de Ecclesia, LG 28.
3 Cf. ibid.



II De officiis et ministeriis

103 Omnium fidelium dioecesis est, ut candidatos ad presbyteratum precibus prosequantur. Hoc fiat praesertim in oratione universali Missae et in precibus Vesperarum.

104 Quia presbyter pro tota Ecclesia locali constituitur, ad presbyterorum Ordinationem clerici aliique fideles invitandi sunt, ut quam maxima frequentia celebrationi intersint. Praesertim omnes presbyteri dioecesis ad celebrationem Ordinationis invitentur.

105 Sacrae Ordinationis minister est Episcopus.4 Convenit ut Ordinatio diaconi in presbyterum fiat ab Episcopo dioecesis. Presbyteri vero in celebratione Ordinationis adstantes una cum Episcopo candidatis manus imponunt « propter communem et similem cleri spiritum ».5

106 Unus ex Episcopi adiutoribus, qui ad formationem candidatorum delegati fuerunt, in celebratione Ordinationis nomine Ecclesiae collationem Ordinis postulat et ad quaestionem de dignitate candidatorum respondet. Nonnulli ex presbyteris cooperantur, Ordinatis indumenta presbyteralia imponentes. Presbyteri adstantes, in quantum fieri potest, fratres modo Ordinatos osculo salutant in signum receptionis in presbyteratum et una cum Episcopo et Ordinatis liturgiam eucharisticam concelebrant.

4 Cf. Conc. Vat. II, Const. dogm, de Ecclesia,
LG 26.
5 Hippolytus, Traditio Apostolica, 8.


III De Ordinationis celebratione

107 Convenit ut Ecclesia localis, in cuius servitium presbyteri ordinantur, ad celebrationem Ordinationis praeparatur.

Candidati ipsi oratione in silentio sese ad Ordinationem praeparent vacando per quinque saltem dies exercitiis spiritalibus.

108 Celebratio fiat in ecclesia cathedrali vel in ecclesiis illarum communitatum, e quibus unus vel plures e candidatis oriundi sunt, vel in alia ecclesia maioris momenti.

Si ordinandi sunt presbyteri cuiusdam communitatis religiosae, Ordinatio fieri potest in ecclesia illius communitatis, in qua exercebunt suum ministerium.

109 Ordinatio fiat cum fidelium quam maxima frequentia die dominico vel festo, nisi rationes pastorales alium diem suadeant. Excludantur tamen Triduum Paschale, Feria IV Cinerum, tota Hebdomada sancta et Commemoratio omnium fidelium defunctorum.

110 Ordinatio fit intra Missarum sollemnia ritu stationali celebrata, et quidem, liturgia verbi absoluta, ante liturgiam eucharisticam.

Adhiberi potest Missa ritualis « In conferendis sacris Ordinibus », exceptis Sollemnitatibus, Dominicis Adventus, Quadragesimae, Paschae et diebus infra octavam Paschae. Occurrentibus his diebus dicitur Missa de die cum suis lectionibus.

Si tamen, aliis in diebus, Missa ritualis non dicitur, una e lectionibus sumi potest ex iis, quae in Lectionario pro Missa rituali proponuntur.

Oratio universalis omittitur, quia litaniae eius locum tenent.

111 Dicto Evangelio, Ecclesia localis ab Episcopo petit, ut candidatos ordinet. Presbyter ad hoc deputatus Episcopo interroganti coram populo notum facit dubitationes de candidatis deesse. Candidati coram Episcopo omnibusque fidelibus voluntatem exprimunt se munus suum, iuxta mentem Christi atque Ecclesiae sub moderatione Episcopi, exercituros esse. In litaniis omnes gratiam Dei pro candidatis implorant.

112 Per impositionem manuum Episcopi et Precem Ordinationis candidatis donum Spiritus Sancti pro munere presbyterorum confertur. Haec autem verba ad naturam rei pertinent, atque adeo ut actus valeat exiguntur: « Da, quaesumus, omnípotens Pater, in hos famulos tuos presbyterii dignitatem; innova in visceribus eórum Spiritum sanctitatis; acceptum a te, Deus, secundi meriti munus obtineant, censuramque morum exemplo suae conversationis insínuent ».

Una cum Episcopo presbyteri manus imponunt candidatis, ut cooptationem in presbyterium significent.


113 Immediate post Precem Ordinationis, Ordinati stola presbyterali et casula induuntur, quo eorum ministerium abhinc in liturgia peragendum exterius manifestetur.

Hoc ministerium per alia signa adhuc fusius explicatur: nam per unctionem manuum, peculiaris presbyterorum participatio in sacerdotio Christi significatur; per traditionem autem panis et vini in manus eorum, munus celebrationi Eucharistiae praesidendi et Christum crucifixum sequendi indicatur.

Osculo Episcopus quodammodo sigillum ponit ad acceptationem suorum cooperatorum novorum in eorum ministerium; presbyteri osculo salutant Ordinatos ad commune ministerium in Ordine suo.

114. In liturgia eucharistica Ordinati ministerium suum prima vice exercent, eam cum Episcopo aliisque membris presbyterii concelebrantes. Presbyteri modo Ordinati primum locum obtinent.


IV De iis, quae sunt paranda

115 Praeter ea quae ad Missae stationalis celebrationem necessaria sunt, parentur:
a) Liber De Ordinatione;
b) casulae pro singulis ordinandis;
c) gremiale linteum;
d) sanctum chrisma;
e) ea quae ad manuum lotionem necessaria sunt sive pro Episcopo sive pro Ordinatis.

116 Ordinatio de more fiat ad cathedram; si autem propter participationem fidelium opus est, paretur sedes pro Episcopo ante altare vel alio opportuniore loco.

Sedes pro ordinandis sic parentur, ut actio liturgica a fidelibus bene conspici queat.

117 Episcopus et presbyteri concelebrantes sacras vestes induunt quae sibi respective ad Missae celebrationem requiruntur.

Ordinandi sumunt amictum, albam, cingulum et stolam diaconalem.

Presbyteri, qui manus ordinandis imponunt et forte non concelebrent, sint stolis induti super albam aut vestem talarem cum superpelliceo.

Vestes sint coloris Missae quae celebratur, secus coloris albi, vel vestes festivae seu nobiliores adhibeantur.


RITUS ORDINATIONIS PRESBYTERORUM


Ritus initiales et Liturgia verbi

118 Omnibus rite dispositis, ordinatur processio per ecclesiam ad altare modo consueto. Diaconum librum Evangeliorum deferentem et alios diaconos, si adsint, sequuntur ordinandi, presbyteri concelebrantes ac denique Episcopus et paulisper retro eum duo diaconi ei assistentes. Cum ad altare pervenerint, facta debita reverentia, omnes accedunt ad loca sibi assignata.

Interim canitur antiphona ad introitum cum suo psalmo vel alius cantus aptus.

119 Ritus initiales et liturgia verbi peraguntur more consueto usque ad Evangelium inclusive.

Ordinatio

120 Deinde incipit Ordinatio presbyterorum.
Episcopus accedit, si opus est, ad sedem pro Ordinatione paratam, et fit praesentatio candidatorum.

Electio candidatorum

121 Ordinandi vocantur a diacono hoc modo:
Accedant qui ordinandi sunt presbyteri.

Et mox singulatim ab eodem nominantur; et unusquisque vocatus dicit:

Adsum,

et accedit ad Episcopum, cui reverentiam facit.

122 Omnibus coram Episcopo dispositis, presbyter ab Episcopo deputatus dicit:

Reverendíssime Pater, postulat sancta Mater Ecclesia, ut hos fratres nostros ad onus presbyterii ordines.

Episcopus illum interrogat, dicens:
Scis illos dignos esse?

Ille respondet:
Ex interrogatione populi christiani et suffragio virorum ad quos pertinet testificor illos dignos esse invéntos.

Episcopus:
Auxiliante Domino Deo, et Salvatore nostro Iesu Christo, elígimus hos fratres nostros in Ordinem presbyterii.

Omnes dicunt:
Deo gratias,

vel alio modo, iuxta Praenotanda generalia n. 11 statuto, electioni assentiunt.

Homilia

123 Tunc Episcopus, omnibus sedentibus, homiliam habet, in qua, initium sumens e textu lectionum quae in liturgia verbi lectae sunt, populum atque electos de munere presbyterorum alloquitur. De tali munere autem loqui potest his vel similibus verbis:

Fratres dilectissimi, cum isti filii nostri, quos inter pro-
pinquos vel amicos habetis, mox ad Ordinem presbyterorum
sint provehéndi, attente perpéndite ad quale in Ecclesia
ministerium sint ascensuri.

Certe populus Dei sanctus totus regale sacerdotium in
Christo effícitur. Attamen ipse magnus Sacerdos noster, Iesus
Christus, discipulos quosdam elegit, qui in Ecclesia sacer-
dotali officio publice pro hominibus ipsius nomine funge-
rentur. Ipse enim, missus a Patre, Apostolos misit in mun-
dum, ut per ipsos eorumque successores Episcopos, munus
suum Magistri, Sacerdotis et Pastoris continenter perficeret.
Ordinis autem Episcoporum presbyteri cooperatores consti-
tuuntur, qui cum eis munere sacerdotali coniuncti ad populi
Dei servitium vocantur.

Isti fratres, re mature perpensa, ad sacerdotium in Or-
dine presbyterorum sunt ordinandi, ut Christo Magistro,
Sacerdoti et Pastori inserviant, cuius ministerio corpus eius,
id est Ecclesia, in populum Dei, in templum sanctum aedi-
ficatur et crescit.

Christo summo et aeterno Sacerdoti configurandi, sacer-
dotio Episcoporum coniungéndi, in veros Novi Testamenti
sacerdotes consecrabúntur ad Evangelium praedicándum, po-
pulum Dei pascendum cultumque divinum in dominico prae-
sertim sacrificio celebrandum.

Vos autem, filii dilectissimi, ad Ordinem presbyterii pro-
vehéndi, sacro docendi munere in Christo Magistro pro vestra
parte fungémini. Verbum Dei omnibus dispensáte, quod ipsi
cum gaudio accepistis. In lege Dómini meditantes, vidéte ut
quod legéritis credatis, quod credideritis doceátis, quod do-
cuéritis imitémini.

Sit ergo doctrina vestra pabulum populo Dei, sit odor vi-
tae vestrae delectamentum Christi fidelibus, ut verbo et exem-
plo aedificatis domum, id est Ecclesiam Dei.

Munere item sanctificandi in Christo fungémini. Ministerio
enim vestro sacrificium spirituale fidelium perficiatur, Christi
sacrificio coniunctum, quod una cum iis per manus vestras
super altare incruénter in celebratione mysteriorum offere-
tur. Agnoscite ergo quod agitis, imitamini quod tractátis,
quatenus mortis et resurrectionis Dómini mysterium cele-
brantes, membra vestra a vitiis omnibus mortificare et in
novitate vitae ambulare studeátis.

Baptismo homines Dei populo aggregántes, Paeniténtiae
sacramento peccata in nomine Christi et Ecclésiae dimitten-
tes, oleo sancto infirmos sublevántes, ritus sacros celebran-
tes, laudes cum gratiarum actione et precibus per horas diei
offerentes non tantum pro populo Dei, sed et pro mundo
universo, mementote vos ex hominibus esse assumptos et
pro hominibus constitutos in iis quae sunt ad Deum. Munus
ergo Christi Sacerdotis perenni gaudio in vera caritate ex-
pléte, non quae vestra sunt, sed quae Iesu Christi quaeréntes.

Munere denique Christi Capitis et Pastoris pro vestra
parte fungentes, filii carissimi, Episcopo iuncti et subditi,
fideles in unam familiam adunáre studéte, ut eos per Chri-
stum in Spiritu Sancto ad Deum Patrem adducere valeatis.
Boni Pastoris exemplum ante oculos semper habete, qui non
venit ministrari, sed ministrare, quique venit quaerere et
salvum facere quod perierat.

Promissio electorum

124 Post homiliam electi soli surgunt et stant coram Episcopo, qui eos, una simul, interrogat his verbis:

Filii carissimi, priusquam ad Ordinem presbyterii acce-
dátis, vos oportet coram populo propositum de suscipiéndo
munere profiteri.
Vultis munus sacerdotii in gradu presbyterorum ut probi
Episcoporum Ordinis cooperatores, in pascendo grege do-
minico, duce Spiritu Sancto, indesinenter explere?

Electi omnes simul respondent:
Volo.

Episcopus:
Vultis ministerium verbi, in praedicatióne Evangelii et ex-
positione fidei cathólicae, digne et sapienter explere?

Electi:
Volo.

Episcopus:
Vultis mysteria Christi ad laudem Dei et sanctificationem
populi christiani, secúndum Ecclésiae traditionem, praesér-
tim in Eucharistiae sacrificio et sacramento reconciliationis,
pie et fideliter celebrare?

Electi:
Volo.

Episcopus:
Vultis nobiscum misericordiam divinam pro populo vobis
commisso imploráre orandi mandato indesinenter instantes?

Electi:
Volo.

Episcopus:
Vultis Christo summo Sacerdoti, qui seípsum pro nobis
hostiam puram obtulit Patri, arctius in dies coniungi et cum
eo vos ipsos, pro salute hominum, Deo consecrare?

Electi:
Volo, Deo auxiliante.

125 Deinde unusquisque electorum accedit ad Episcopum et, coram eo genuflexus, ponit manus suas iunctas inter manus Episcopi, nisi iuxta Praenotanda generalia n. 11 aliter statutum est.
Episcopus interrogat electum, dicens, si eius est Ordinarius:

Promíttis mihi et successoribus meis reverentiam et oboe-
dientiam?

Electus:
Promitto.



Si vero Episcopus non est eius Ordinarius, dicit:
Promíttis Ordinario tuo reverentiam et oboedientiam?

Electus:
Promitto.

Si vero electus est religiosus. Episcopus dicit:
Promíttis Episcopo dioecesano necnon legitimo Superiori tuo reverentiam et oboedientiam?

Electus:
Promitto.



Episcopus semper concludit:
Qui coepit in te opus bonum, Deus, ipse perficiat.

Supplicatio litanica

126 Deinde omnes surgunt. Episcopus, deposita mitra, stans, manibus iunctis, versus ad populum dicit invitatorium:

Oremus, dilectissimi, Deum Patrem omnipotentem,
ut super hos famulos suos, (hunc famulum su- um, quem)
quos in presbytérii munus elegit,
caeléstia dona multiplicet.


127 Tunc electi procumbunt et canuntur litaniae, omnibus respondentibus; quod diebus dominicis necnon tempore paschali fit omnibus stantibus, ceteris autem diebus flexis genibus. Quo in casu diaconus admonet:

Flectamus genu- a.

In litaniis addi possunt suis locis aliqua nomina Sanctorum, ex. gr. Patroni, Titularis ecclesiae, Fundatoris, Patroni eorum qui Ordinationem recipiunt, aut aliquae invocationes magis aptae singulis circumstantiis.

Sanctorum cognomina, inter parentheses posita, opportune emittuntur, quando litaniae latina lingua canuntur.

Kyrie, eléison.
Kyrie, eléison.

Christe, eléison.
Christe, eléison.

Kyrie, eléison.
Kyrie, eléison.

Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis.

Sancte Michael, ora pro nobis.

Sancti Angeli Dei, orate pro nobis.

Sancte Ioannes Baptista, ora pro nobis.

Sancte Ioseph, ora pro nobis.

Sancti Petre et Paule, orate pro nobis.

Sancte Andréa, ora pro nobis.

Sancte Ioannes, ora pro nobis.

Sancta María Magdaléna, ora pro nobis.

Sancte Stéphane, ora pro nobis.

Sancte Ignáti Antiochéne, ora pro nobis.

Sancte Laurénti, ora pro nobis.

Sanctae Perpetua et Felicitas, orate pro nobis.

Sancta Agnes, ora pro nobis.

Sancte Gregóri, ora pro nobis.

Sancte Augustíne, ora pro nobis.

Sancte Athanási, ora pro nobis.

Sancte Basíli, ora pro nobis.

Sancte Martíne, ora pro nobis.

Sancte Benedicte, ora pro nobis.

Sancti Francísce et Domínice, orate pro nobis.

Sancte Francísce (Xavier), ora pro nobis.

Sancte Ioannes María (Vianney), ora pro nobis.

Sancta Catharína (Senensis), ora pro nobis.

Sancta Terésia a Iesu, ora pro nobis.

Omnes Sancti et Sanctae Dei, orate pro nobis.

Propitius esto, libera nos, Domine.

Ab omni malo, libera nos, Domine.

Ab omni peccato, libera nos, Domine.

A morte perpetua, libera nos, Domine.

Per incarnationem tuam, libera nos, Domine.
Per mortem et resurrectionem tuam,   libera nos, Domine.

Per effusionem Spiritus Sancti, libera nos, Domine.

Peccatores, te rogamus, audi nos.
Ut Ecclesiam tuam sanctam regere

et conservare dignéris, te rogamus, audi nos.
Ut domnum apostolicum et omnes

ecclesiasticos ordines in sancta

religione conservare dignéris, te rogamus, audi nos.

Ut hos electos (hunc electum) be-
nedicere dignéris, te rogamus, audi nos.

Ut hos electos (hunc electum) be-
nedicere et sanctificare dignéris, te rogamus, audi nos.

Ut hos electos (hunc electum) be-
nedicere et sanctificare et con-
secrare dignéris, te rogamus, audi nos.

Ut cunctis populis pacem et veram

concordiam donare dignéris, te rogamus, audi nos.

Ut omnibus in tribulatione versan-
tibus misericordiam tuam lar-

gíri dignéris, te rogamus, audi nos.

Ut nosmetipsos in tuo sancto ser-
vitio confortare et conservare

dignéris, te rogamus, audi nos.

Iesu, Fili Dei vivi, te rogamus, audi nos.

Christe, audi nos.
Christe, audi nos.

Christe, exaudi nos.
Christe, exaudi nos.

128 Litaniarum cantu expleto, Episcopus stans, manibus extensis, dicit:

Exaudi nos, quaesumus, Domine Deus noster,
ut super hos famulos tuos (hunc fámulum tuum) benedictionem Sancti Spiritus
et grátiae sacerdotalis effunde virtutem:
ut, quos (quem) tuae pietatis aspectibus offerimus consecrándos (consecrandum),
perpetua muneris tui largitate prosequáris.
Per Christum Dóminum nostrum.

Omnes:
Amen.

Diaconus, si casus fert, admonet:

Levá- te.

Et omnes surgunt.


Impositio manuum et Prex Ordinationis

129 Electi surgunt; unusquisque eorum accedit ad Episcopum stantem ante sedem cum mitra et coram eo genua flectit.

130 Episcopus singulis electis imponit manus super caput, nihil dicens.

Postquam Episcopus manus imposuerit, omnes presbyteri adstantes, stolis induti, singulis electis manus imponunt, nihil dicentes.
Post impositionem autem manuum presbyteri circa Episcopum manent usquedum Prex Ordinationis finiatur, ita tamen ut actio a fidelibus bene conspici queat.

131 Electis ante ipsum genuflexis, Episcopus, dimissa mitra, dicit, extensis manibus, Precem Ordinationis:


Adesto, Domine, sancte Pater,
omnípotens aeterne Deus,
humanae dignitatis auctor
et distribútor omnium gratiarum,
per quem proficiunt universa,
per quem cuncta firmantur,
qui ad efformandum populum sacerdotalem
ministros Christi Filii tui,
virtute Spiritus Sancti,
in eodem diversis ordinibus disponis.

Iam in priore Testamento
officia sacramentis mysticis instituta creverunt:
ut cum Moysen et Aaron
regendo et sanctificando populo praefecísses,
ad eórum societatis et operis adiumentum
sequentis ordinis et dignitatis viros eligeres.

Sic in eremo,
per septuaginta virorum prudentium mentes
Moysi spiritum propagásti;
quibus ille adiutoribus usus
populum tuum facilius gubernavit.

Sic in filios Aaron
paternae plenitudinis abundantiam transfudisti,
ut ad sacrificia tabernaculi,
quae umbra erant futurorum bonorum,
meritum suffíceret secúndum Legem sacerdotum.

Novissime vero, Pater sancte,
Fílium tuum in mundum misisti,
Apostolum et Pontificem confessionis nostrae Iesum.

Ipse tibi per Spiritum Sanctum
semetipsum obtulit immaculatum,
et Apostolos suos, sanctificatos in veritate,
missionis suae partícipes effecit;
quibus comites addidísti
ad opus salutis per totum mundum
nuntiandum atque exercendum.

Nunc etiam infirmitati nostrae, Domine, quaesumus,
hos adiutores (hunc adiutorem) largire
quibus (quo) in apostolico sacerdotio fungendo indigemus.

Da, quaesumus, omnípotens Pater,
in hos famulos tuos (hunc famulum tuum) presbyterii dignitatem;
innova in visceribus eórum (eius)
Spiritum sanctitatis;
acceptum a te, Deus,
secundi meriti munus obtineant (obtineat),
censuramque morum
exemplo suae conversationis insínuent (insinuet).

Sint probi cooperatores (Sit probus cooperator) Ordinis nostri,
ut verba Evangelii,
eórum (eius) praedicatióne
in cordibus hominum,
Sancti Spiritus gratia, fructíficent
et usque ad extremum terrae perveniant.

Sint (Sit) nobiscum
fideles dispensatores (fidelis dispensator) mysteriorum tuorum,
ut populus tuus
per lavacrum regenerationis innovetur
et de altari tuo reficiatur,
utque reconciliéntur peccatores
et subleventur infirmi.

Sint (Sit) nobis iuncti (iunctus), Domine,
ad tuam deprecandam misericordiam
pro populo ipsis (ipsi) commisso
atque pro universo mundo.

Sic nationum plenitudo, in Christo congregata,
in unum populum tuum,
in Regno tuo consummándum,
convertatur.

Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum,
qui tecum vivit et regnat
in unitate Spiritus Sancti, Deus,
per ómnia saecula saeculorum.

Omnes:
Amen.

Unctio manuum et traditio panis et vini

132 Finita Prece Ordinationis, omnes sedent. Episcopus accipit mitram. Ordinati surgunt. Presbyteri adstantes revertuntur ad sua loca; aliqui tamen ex illis unicuique Ordinato disponunt stolam more presbyterali et eum induunt casula.


133 Postea Episcopus assumit gremiale linteum et, populo pro opportunitate commonefacto, inungit sacro chrismate palmas manuum uniuscuiusque Ordinati ante se genuflexi, dicens:

Dóminus Iesus Christus,
quem Pater unxit Spiritu Sancto et virtute,
te custodiat
ad populum christianum sanctificandum
et ad sacrificium Deo offerendum.

Deinde Episcopus et Ordinati manus lavant.

134 Dum Ordinati induuntur stola et casula, et dum Episcopus illis manus inungit, canitur antiphona:

[I f] Sacerdos  in ae-térnum * Christus Dómi-nus se-cun- dum órdi-nem Melchi- sedech, panem et vi-num + óbtu-lit.

T. P. + óbtu- lit, al-le- lú- ia.      E u o u a   e.

cum Psalmo 109 (110), vel alius aptus cantus eiusdem generis qui conveniat antiphonae, praesertim quando Psalmus 109 (110) tamquam psalmus responsorius in liturgia verbi adhibitus fuerit.

Psalmus 109 (110),
Ps 109,1-5 Ps 109,7

Dixit Dóminus Domino meo: *
« Sede a dextris meis,
donec ponam inimicos tuos *
scabellum pedum tuorum ».

(Repetitur antiphona)

Virgam potentias tuae emittet Dóminus ex Sion: *
dominare in medio inimicorum tuorum.
Tecum principatus in die virtutis tuae, +
in splendoribus sanctis, *
ex útero ante luciferum genui te.

(Repetitur antiphona)

Iuravit Dóminus et non paenitébit eum: *
« Tu es sacerdos in aetérnum
secúndum ordinem Melchisedech ».

(Repetitur antiphona)

Dóminus a dextris tuis, *
conquassabit in die irae suae reges.
De torrente in via bibet, *
propterea exaltabit caput.

(Repetitur antiphona)

Non dicitur Glória Patri. Psalmus tamen abrumpitur et repetitur antiphona, cum omnes Ordinati manuum unctionem receperunt.

135 Deinde fideles panem super patenam et calicem, vino et aqua in eum inmissis, pro Missae celebratione afferunt. Diaconus ea recipit et affert Episcopo, qui ipsa unicuique Ordinato, ante se genuflexo, in manus tradit, dicens:

Accipe oblationem plebis sanctae
Deo offerendam.
Agnosce quod ages,
imitáre quod tractábis,
et vitam tuam mysterio dominicae crucis confórma.

136 Demum Episcopus singulis Ordinatis dat osculum, dicens:
Pax tibi.

Ordinatus respondet:
Et cum spiritu tuo.

Similiter faciunt omnes vel saltem nonnulli presbyteri praesentes.


137 Interim cani potest responsorium:


[VIII] Iam non dicam * vos servos, sed amí-    eos

me-       os,     qui- a  omni- a    cogno-ví-    stis,   quae o-

pe- rá-tus sum     in mé-di- o ve-    stri,     (alle-    lú-

ia).   * Accí-   pi-       te Spí- ri-tum Sanctum in vo-

bis Pa-rá-    cli-       tum.     + Il- le   est, quem Pa-

ter mit- tet + vo-    bis,     (alle* lú-   ia).

Temp, Quadr. + vo-    bis.   Vos amí-ci me- i   e-stis,

si   fe-cé- ri-     tis  quae e-go prae-cí-       pi-   o vo-

bis.        * Accí-    pi-        te. V. Gló- ri- a Pa-tri,

et Fí- Ii-     o,    et Spi-rí-      tu-   i Sane-      to.

+ Il-le   est.



Vel antiphona:


[I] Vos amí-ci me- i   estis, * si fe- cé- ri- tis quae prae-cí-pi-

o vo-bis, di- cit Dóminus. T. P. Alle- lú- ia.

E u o u a e.

cum Psalmo
Ps 99 (100), vel alius aptus cantus eiusdem generis qui conveniat responsorio vel antiphonae, praesertim quando Psalmus 99 (100) tamquam psalmus responsorius in liturgia verbi adhibitus fuerit.


Psalmus 99 (100)

Iubilate Domino, omnis terra, *
servite Domino in laetitia:
Introite in conspectu eius *
in exsultatione.

(Repetitur antiphona)

Scitote quoniam Dóminus ipse est Deus; +
ipse fecit nos, et ipsius sumus, *
populus eius et oves pascuae eius.
Introite portas eius in confessione, +
atria eius in hymnis, *
confitemini illi, benedícite nomini eius.

(Repetitur antiphona)

Quoniam suavis est Dóminus; +
in aetérnum misericordia eius, *
et usque in generationem et generationem
veritas eius.

(Repetitur antiphona)

Non dicitur Glória Patri. Psalmus tamen abrumpitur et repetitur antiphona, cum Episcopus et presbyteri osculum pacis Ordinatis dederunt.

138 Missa prosequitur more solito. Symbolum dicitur secundum rubricas; oratio universalis omittitur.

Liturgia eucharistica

139 Liturgia eucharistica concelebratur more solito; attamen omittitur praeparatio calicis.

140 In Prece eucharistica, Episcopus vel unus ex presbyteris concelebrantibus mentionem presbyterorum modo ordinatorum facit secundum has formulas:

a) In Prece eucharistica I, Episcopus dicit Hanc ígitur proprium:

Hanc ígitur oblationem servitutis nostrae,
sed et cunctae familiae tuae,
quam tibi offerimus etiam pro famulis tuis,
quos ad presbyteratus Ordinem promovere dignatus es,
quaesumus, Domine, ut placatus accipias,
et propitius in eis tua dona custodias,
ut, quod divino munere consecuti sunt,
divinis effectibus exsequantur.
(Per Christum Dóminum nostrum. Amen.)

b) In intercessionibus Precis eucharisticae II, post verba ... congregentur in unum dicitur:

Recordare, Domine, Ecclésiae tuae toto orbe diffusae,
ut eam in caritate perficias
una cum Papa nostro N. et Episcopo nostro N.:
Recordare quoque istorum famulorum tuorum,
quos hodie presbyteros Ecclésiae providere voluisti,
et universi cleri.
Memento etiam fratrum nostrorum ...

c) In intercessionibus Precis eucharisticae III, post verba ... ad totius mundi pacem atque salutem dicitur:

Ecclesiam tuam, peregrinantem in terra,
in fide et caritate firmare dignéris
cum famulo tuo Papa nostro N. et Episcopo nostro N.,
cum episcopali Ordine et his famulis tuis,
qui hodie presbyteri Ecclésiae ordinati sunt,
et universo clero,
et omni populo acquisitionis tuae.
Votis huius familiae ...

d) In intercessionibus Precis eucharisticae IV, post verba ... ad laudem glóriae tuae dicitur:

Nunc ergo, Domine, omnium recordare,
pro quibus tibi hanc oblationem offerimus:
in primis famuli tui, Papae nostri N.,
Episcopi nostri N.,
et Episcoporum Ordinis universi,
et istorum famulorum tuorum.
quos hodie ad populi tui servitium presbyterale
eligere dignatus es,
sed et totius cleri;
recordare quoque offerentium
et circumstantium,
et cuncti populi tui,
et omnium, qui te quaerunt corde sincero.
Memento etiam illorum ...

141 Parentes et propinqui Ordinatorum Communionem sub utraque specie recipere possunt.

142 Distributione Communionis expleta, cani potest cantus gratiarum actionis. Cantum sequitur oratio post Communionem.

Ritus conclusionis

143 Loco benedictionis consueta? dici potest benedictio quae sequitur. Diaconus dicere potest invitatorium:

Inclinate vos ad benedictionem.

vel aliis verbis expressum.

Deinde Episcopus, manibus super Ordinatos et populum extensis, profert benedictionem:

Deus, Ecclésiae institutor et rector,
sua vos constanter tueatur gratia,
ut presbyterii munera fideli animo persolvátis.

Omnes:
Amen.

Episcopus:
Ipse divinae vos faciat caritatis et veritatis
in mundo servos et testes,
atque reconciliationis ministros fideles.

Omnes:
Amen.

Episcopus:
Et vos faciat veros pastores,
qui fidelibus tribuant panem vivum et verbum vitae,
ut magis crescant in unitate corporis Christi.

Omnes:
Amen.

Episcopus:
Et vos omnes, qui hic simul adestis,
benedicat omnípotens Deus,
Pater, + et Filius, +  et Spiritus + Sanctus.

Omnes:
Amen.

144 Data benedictione et populo a diacono dimisso, fit processio ad secretarium more consueto.



De ordinatione presbyterorum 1990